Van Beach naar Beach

Donderdag 16 mei 2013

Op het stille strand van Amouso worden we wakker van het geluid van de vogels en de branding,
Het zonnetje laat zich nog even niet zien, maar we slepen toch de stoeltjes naar buiten om te ontbijten. Om te zwemmen is het nu toch echt nog te fris. Dat is in september toch anders , dan is het water door de hete zomer opgewarmd en kunnen we 's morgens al meteen een duik nemen.

We nemen het er vanmorgen van. Ik ben aan de stapel Libelle's begonnen die ik van thuis uit heb meegebracht en Geer zoekt op internet naar caches die hier ergens in de streken moeten liggen.

Als de zon doorkomt breken we op en rijden naar Vasiliki, een leuk klein dorpje dat maar een paar kilometer verderop ligt.
We nemen natuurlijk, ondanks de bordjes een verkeerde afslag, een onverharde weg die dood blijkt te lopen en dan moeten we het hele eind weer terug. (Ja Nanda, je had gelijk, DIE weg moesten we dus niet nemen!)
Naar Porto Katsiki, dat het mooiste strand van heel Griekenland moet zijn, slingert de weg door de bergen. Aan weerszijden kilometers geelbloeiende brem en de altijd aanwezige kleurrijke oleanders. Bij ons zijn dat planten, hier zijn het gewoon grote bomen.
Het uitzicht op Porto Katsiki beach is adembenemend mooi. Het blauwe water lijkt op het water in een zwembad. De steile rotsen er omheen zijn wit en geel van kleur.
Het witte kiezelstrand steekt er schril bij af. Om hier te komen moeten we honderd en acht trappen af. (Op is erger!)
Op het lange strand is bijna niemand te vinden. Het weer is er dan ook niet naar. Van de ene kant jammer , maar van de andere kant zou het strand dan ook vol met badgasten hebben gelegen en hadden we niet zo'n mooie foto's kunnen maken.
Ik waag nog even een dappere poging om er het water inte gaan, maar het zeewater is nog kouder dan de Acheron rivier!
Omdat het al wat later is besluiten we te overnachten op Gialos Beach, dat ook als een van de mooiste in de reisgidsen wordt genoemd.
Maar dat is een tegenvaller. Is het de crisis of moet het seizoen nog beginnen? Er staan wat verlaten, kapotte strandtenten en de wind is hier zo mogelijk nog stormachtiger. We worden praktisch gezandstraald en we zien het busje heen en weer slingeren. Hier kunnen we niet blijven en dus moeten we die hele slingerweg weer terug naar boven.
Geen straf want de omgeving is prachtig, maar we worden moe en krijgen honger.
Dus besluiten we om een dorpje op te zoeken waar we een beetje beschut kunnen staan en dus rijden we naar Aghios Nikitas. Heel klein, heel kleurig en heel beschut aan een mooie baai.
We wandelen even door de nauwe steegjes en dan zoeken we toch maar weer het busje op. Als we een leuke plek aan een verlaten strandtent ontdekken rijden we het terrein op en installeren ons. Blokken onder de wielen, was in de bomen, Beau aan de lange lijn vanwege de katten, Geer aan de wijn en ik typ dit verslag. En dan komt zomaar uit het niets de eigenaar? en vraagt of we willen blijven staan. Als Geer vraagt of het mag, knikt hij, maar zegt wel dat het tien euro kost. En dat zijn we nu net niet van plan en dus rijden we het busje van zijn terrein af en parkeren vijftig meter verderop.
Hetzelfde uitzicht, hetzelfde strand, dezelfde zee en dat voor niets!

Route: Amouso beach-Vasiliki-Aghios Petros-Athani-Porto Katsiki-Ghialos beach-Kalamitsi-Aghios Nikitas
Gereden kilometers: 85
GPS: N 38° 48.159' E 020° 37.852'