Vogels spotten of zo....

Terwijl Geer in de zon het reisverslag van gisteren schrijft, ondertussen genietend van een door mij gezet kopje cappucino, geef ik de binnenkant van de bus een poetsbeurt. Verschil moet er tenslotte zijn:)

Na die heerlijke kop koffie en met een schone bus, rijden we de grote stad uit, op weg naar de rust van de Evros Delta. Het bezoekerscentrum dat een kilometer of 10 buiten Alexandroupoli ligt, is snel gevonden. (De reisgids doet nog steeds trouwe dienst).
Volgens Bernd, die nog een grotere kennis van Griekenland heeft dan mijn reisgids, kun je onder begeleiding van een gids een auto/boottocht maken door de Delta. Dit 188 vierkante kilometer grote natuurgebied is samen met het Dadiawoud een van de mooiste beschermde natuurreservaten van Griekenland, rijk aan heel veel verschillende vogelsoorten en reptielen. Dat Bernd ook niet alles weet, blijkt als we gaan informeren of we een excursie kunnen boeken. De man achter de balie heeft meteen het antwoord klaar: ‘Als we niet via de mail kenbaar hebben gemaakt dat wij een excursie willen, dan gaat dat niet door. Er moeten namelijk minstens twee weken van tevoren alle persoonsgegevens worden doorgegeven aan de grensbewaking en die moeten dan toestemming geven of wij überhaupt het noordelijkste gedeelte in mogen. Dat gedeelte ligt namelijk tegen de Turkse grens aan.’ En dát hebben wij dus niet geweten en Bernd blijkbaar ook niet. In het zuidelijke gedeelte mogen we wel komen, mét of zonder begeleiding van de gids. Dit weekend gaat niet meer lukken, alles is al vol geboekt. Na overleg spreken we af dat we maandag om 11uur present zullen zijn. De kosten zijn 40 euro en dat bedrag wordt dan gedeeld door het aantal deelnemers.

Het eerste stuk van de Delta is voor iedereen bereikbaar, ook met een auto of camper. Na even zoeken vinden we de ingang en over een onverharde weg komen we na twee kilometer aan bij een hoge uitzicht toren waar een van de wandelpaden begint. Door hoog, dor gras banen we ons een weg naar.....? Ja, waar naar eigenlijk? Vogels die we niet kennen en ook niet zien? De zes soorten gifslangen die er volgens mijn reisgids wel zijn maar waar we ook niet echt op zitten te wachten? Schildpadden? Lijkt me ook stug hier. Na een uurtje in de brandende zon houden we het dan ook voor gezien. Op de terugweg zien we heel hoog boven ons een stuk of 50......geen idee wat, maar het vliegt. Op goed geluk maken we een paar foto’s, of ze herkenbaar zijn? Geen idee, mij lijkt het iets met lange halzen.

Omdat we maandag weer hier in het zuiden terug moeten zijn voor die excursie, ik weet nog steeds niet wat we dan te zien krijgen, rijden we vanmiddag naar het 40 kilometer noordelijk van de Evros gelegen Dadia-woud. In dit gebied leven 36 van de 38 roofvogelsoorten die in Europa voorkomen. Als we er één zien, zijn we al dik tevreden. Wij zijn geen echte vogelaars, zoals onze lieve Amsterdamse vriendinnen Gerda en Riet. Maar we hebben hun beloofd dat we ons best gaan doen om tenminste 1 zeldzame roofvogel te ontdekken.
Als we rond half vijf bij het bezoekerscentrum aankomen, net buiten het kleine dorp Dadia, blijkt dat net te zijn gesloten. Maar de plek waar vannacht slapen is er een uit het boekje (nee, ditmaal niet mijn reisgids). Aan de voet van het Evrosgebergte, met een weids uitzicht over de achterliggende heuvels. De zon schijnt nog volop en terwijl Geer op het terras bij het bezoekerscentrum een biertje drinkt en de WIFI bemachtigt, schrijf ik dit reisverslag en pruttelt ons avondeten op het gasstel. Verschil moet er tenslotte zijn:)

Route: Alexandroupoli-Evros delta-Soufli-Dadia
Gereden kilometers: 103
Coördinaten slaapplek: N 41°07.387’ E026°13.651