Toch geen Drahma

Geer heeft gisteravond nog meer pech gehad. Hij was te gefrustreerd om er nog over te schrijven. Na een lange middag op het strand willen we na het eten nog even een ommetje maken. “Zullen we nog een stukje langs de haven lopen”, vraag ik en zie in de verte al wat lampjes branden. Ik zie Geer zuchten als hij het ook ontdekt. We belanden in een walhalla(voor mij dan) van winkeltjes. Kilometers winkeltjes, als je de zijstraten ook allemaal meerekent. Heerlijk! Ik verdwijn af en toe een winkeltje in terwijl Geer (on) geduldig buiten wacht met Baloe. Ik heb hem maar niet al te lang de proef gesteld, maar heb wel stiekem in mezelf gegniffeld.

We hebben vandaag een lange rit voor de boeg dus na een heel vroege ochtendduik met zijn drietjes ( Baloe springt pas na wat aanmoedigingen van Geer de branding in) rijden we richting Thessaloniki. Ook hier nog steeds bijna verlaten autosnelwegen. Na Thessaloniki wordt het nog stiller op de weg die langs het kilometers lange Koronia meer en Vroni meer loopt die de grens vormt met Ckalkidiki. In Asprovalta duiken we nog even het strand op want dat zal een van de laatste keren zijn, we gaan van hieruit de bergen in richting Dhrama. De route vanuit dit kleine stadje dat hoog in de bergen ligt voert door een smalle vallei met uitzicht op de ruige Rodópibergen die de grens met Bulgarije vormen. Veel toeristen komen hier niet, een enkel dorpje met maar een tiental inwoners.

En dat hebben we geweten. Als we op zoek zijn naar een cache die hier door een Duitse is verstopt en onderhouden wordt door haar Griekse opa worden we opeens verrast door een man die uit zijn auto roept: “ Hee Holländer, was macht ihr dan da? Hier sind nur Bären, wolven und schlangen.” Het blijkt een Griek te zijn die 50 jaar in Duitsland heeft gewerkt en in dit 26 personen tellende dorpje van wie iedereen familie van elkaar is, van zijn pensioen geniet. Hij is met zijn moeder onderweg om een schaal zelf gebakken Griekse cakejes ergens af te leveren. Gul biedt hij ons een paar aan en sommeert ons bijna om op hem te wachten want hij wil wel wat meer weten van dat ding dat we zoeken. Nog geen tien minuten later is hij weer terug en als we hem vragen waar die opa van het Duitse meisje woont omdat we wel kennis willen maken zegt hij dat hij wel even mee loopt. Hij klopt aan bij het huis dat van zijn oom blijkt te zijn, de opa van het Duitse meisje. Wat een hartelijk welkom! Oma komt er ook nog even bij staan en verontschuldigt zich voor de nachthemd waarin ze nog steeds loopt. We hebben hun blijkbaar gestoord in de siësta. We moeten uitgebreid vertellen en op de foto en bij het afscheid krijgen we nog een zak appels uit eigen tuin.

We vervolgen onze weg en stoppen even voor een frappé in het kleurrijke Stavroúpoli met zijn gezellige pleintje en het om zijn bric-à-brac bekend staande Café Platía waar een aantal oude mannetjes de middag doorbrengen.

En dan gaat het laatste stuk slingerend tussen de steile bergen naar beneden naar Xánthi. De grote stad ligt aan de voet van de bergen en ademt een oosterse sfeer uit. Hij wordt overspoeld door een bonte verzameling Grieken, Turken, zigeuners en Pomaken. Dit is een plaatselijk inheems volk van moslims die geen Griekse maar een Slavische oorsprong hebben. De taal die ze spreken is een mengelmoes van Grieks, Turks en Bulgaars. Om te reizen moeten ze een vergunning hebben en bezoekers hebben een speciale vergunning nodig om hun dorpen te bezoeken. De meesten wonen ten noorden van Xanthi. Het is een bonte verzameling en we kijken onze ogen uit.
We lopen nog even door de nauwe schilderachtige straatjes van de Old Town, eten een hapje en gaan dan op zoek naar een plekje voor de nacht. Het is in de stad te druk om te blijven overnachten maar 15 kilometer voorbij Xánthi vinden we toch een slaapplek. Weliswaar niet een van de mooiste die we in de afgelopen dagen hebben gehad, maar als je je ogen dicht doet zie je daar toch niets meer van. Het is inmiddels pikdonker, het waait en de dag was lang genoeg. Morgen rijden we verder naar de Evros Delta. Arme Geer, wéér muggen?

Route: Olimbiaki Akti-Thessaloniki-Asprovalta-Dhrama-Xánthi-Lasmos
Gereden kilometers: 339
Coördinaten slaapplek: N 41°07.770 E 025°01.391