Goodbye Ireland, Hello Great Britain

“Ik ga dronen, blijf jij nog maar even liggen, “ zegt Geer vanmorgen om kwart voor 7. Maar als hij de deur van het busje opent weet hij niet hoe snel hij weer binnen moet komen. Het regent, maar Baloe is inmiddels naar buiten gerend en dus móet Geer wel mee. De drone blijft ingepakt binnen staan. Ik ben intussen ook klaar wakker en na een snel ontbijtje rijden we richting de ferry, ‘Inishowen Peninsula’ in een miezerige motregen achter ons latend.
We gaan Ierland voor een paar dagen verlaten en nemen in Greencastle de boot naar Magilligan in Groot-Brittannië. Raar idee, we zijn nog op hetzelfde ‘eiland’ maar na een ‘vaartje ‘ van 20 minuten komen we in een ander land:)
Aan het weer is het niet te merken, het motregent nog steeds, ècht normaal Engels/Iers weer dus. Het enige verschil is dat hier aan de overkant van Lough Foyle de straten en huizen getooid zijn met de Engelse vlag. Vanwege het voetbal of misschien toch trots op het Engelse staatsburgerschap? Ik heb eigenlijk geen idee, want we hebben een aantal mensen gesproken die in Belfast wonen maar die beslist niet ‘Engels’ genoemd willen worden. Verontwaardiging alom, “No, we are IRISH” is het besliste antwoord.

We hebben hier aan de Noord-Ierse kust nog een aantal dingen die we beslist willen gaan zien, The Giant’s Causeway, de Carrick-a-rede Rope bridge, Dark Hedges waar de Game of Thrones is opgenomen en The Gobbins Cliff wandeling.
Een beetje mooi weer is dan wel wenselijk en voorlopig ziet het daar niet naar uit.
Op de parkeerplaats van The Giant’s Causeway is het een drukte van belang met touringcars. Als je hebt geboekt, móet je wel gaan, weer of géén weer. Wat is het dan heerlijk dat je kunt kiezen wanneer je ergens naartoe wilt omdat je je eigen busje hebt. Maar volgens het weerbericht wordt het na half twee iets beter en tot die tijd vermaken we ons wel. In het voormalige schooltje ‘The Nook, dat nu is omgebouwd tot pub, eten we een klein hapje terwijl Baloe ons ‘huisje’ bewaakt.

In de hoop dat het weer morgen iets beter is gooien we onze plannen om: De Giant’s Causeway willen we beslist niet overslaan en de Dark Edges moeten ook de moeite waard zijn. Liever die in de miezer regen bekijken dan de Giant’s. Het is een minuut of twintig rijden en op de parkeerplaats waar honderden bussen terecht kunnen staat er niet één. Een tiental auto’s staan geparkeerd in de straat waar het allemaal gebeurde: de opnames van de beroemde Amerikaanse fantasie- tv serie The Game of Thrones die sinds 2011 wordt uitgezonden. In de 18de eeuw zijn de zogenaamde beech trees geplant door de familie Stuart om bezoekers van Gracehill House te imponeren. Nu, meer dan 200 jaar later, is de straat een van de meest gefotografeerde van Ierland. Grillig gevormde bomen die al miljoenen keren zijn gefotografeerd en waar fans uit de hele wereld op afkomen. Ook wij dus, maar we hebben niet één aflevering gezien:) De druilerige regen maakt de omgeving nog nèt een beetje mysterieuzer. Volgens Geer moesten alleen die vele toeristen opzouten!!

Ik heb vanmiddag een apje gekregen van mijn Ierse vriendin Trish, waar we twee weken geleden op bezoek zijn geweest. Toen was het nog een geheim maar ik mag het nu wel vertellen: ze heeft eergisteren hoog bezoek gehad. Tenminste: de Engelse ambassadeur voor wie zij de diners verzorgt. Aan haar was gevraagd om de lunch te verzorgen voor Prins Harry en Megan die voor een officieel bezoek in Ierland waren. Een hele eer natuurlijk, maar het moest vanwege veiligheidsredenen tot het laatst geheim blijven. De ‘fingerfood lunch’ werd geserveerd in het buitenhuis van de ambassadeur, het huis waar ook ik vorig jaar nog op bezoek was. Ondanks dat ze al voor veel andere beroemdheden heeft mogen koken, was dit toch wel héél bijzonder.


Inmiddels is het droog geworden, een klein zonnetje breekt door. Om morgen de Giant’s op de foto te zetten zonder een van die ‘vreselijke’ toeristen, dus wéér verschrikkelijk vroeg op, blijven we op de parkeerplaats overnachten. Geen slechte plek, achter de heuvels het strand en in de verte uitzicht op een flinke rots in de zee. We hebben wel eens slechter gestaan:)

Route: Malin Head-Greencastle-Magilligan-Portstewart-Giant’s Causeway
Gereden kilometers: 126
Coördinaten slaapplek: N 55°13.979 W 006°30.893