Goodbye Ireland

De golven beuken tegen de rotsen, een geluid alsof er keihard een deur wordt dicht gegooid.
En toch hebben we heerlijk geslapen, onze laatste nacht in Ierland. De laatste morgen, de laatste dag. We doen het rustig aan, beetje lezen, beetje rommelen in het busje en alvast de spulletjes klaarleggen die straks mee aan boord moeten. Om half tien vanavond vertrekt de boot uit de haven van Rosslare, een uurtje rijden vanaf deze mooie kaap.

Na de middag rijden we naar het oosten, onderweg nog wat caches meepikken die ook hier weer op de mooiste plekjes liggen. Dat uurtje rijden naar de haven worden er zodoende wel drie. Maar we hebben tijd zat. Ik heb vanmorgen alvast een pan spaghetti gemaakt, die hoef ik nu nog maar op te warmen. Om 18:30 uur kunnen we in de rij gaan staan. En dan duurt wachten toch nog lang. 25 minuten voordat de boot vertrekken moet staan we nog steeds camper aan camper, auto aan auto in rij 15.

En dan kunnen we eindelijk. Maar voordat we een voor een de boot op mogen rijden worden de boardingpassen nogmaals gecontroleerd, nadat de identiteitsbewijzen al eerder door de politie zijn nagekeken. Wat een verschil met het aan boord gaan in Italië en Griekenland. Daar staan de mannen te schreeuwen alsof ze op de markt staan en staan honderden auto’s en vrachtwagens in no time aan boord. Wij worden naar de verste hoek van de garage gedirigeerd. Naast ons staan 5 vrachtwagens met koeien die luidkeels loeien. Morgen zal het hele busje wel stinken.

Zodra we uit de auto zijn staat er een steward voor onze neus, Baloe is in zicht. En nu eens niet om te ‘cuddelen’ maar om ons naar de kennels te dirigeren. Baloe weet de weg nog, maar hij heeft pech. We moeten voorbij de kennel die we op de heenweg hadden, een dek lager. Die benches zijn wat kleiner en zien er wat roestig uit. Ernaast staat een losse bench, net zo een als we thuis hebben. We protesteren dat we dit niet willen, maar volgens de steward moeten we voor die op dek vijf 30 € meer betalen. Geer gaat nog even verhaal halen bij de receptie. Maar volgens hun hebben we niet voor de overtocht hoeven betalen en hebben we op de heenweg gewoon geluk gehad dat Baloe in de ‘dure’ bench mocht blijven. Nu zijn die volgeboekt en moet hij beneden blijven. Maar we hebben van de heenreis de code van het ‘ dure’ verblijf nog en gaan later nog maar eens kijken of inderdaad alle hokken vol zijn.
Als we Baloe hebben geïnstalleerd zoeken wij onze ‘seats’ op. Zal wel weer een k.t nacht worden.

De boot is rumoerig, de bars en restaurants zitten overvol. Overal hangen mensen en rennen kinderen heen en weer. Het is te merken dat de vakanties begonnen zijn.
In de ‘dure’ kennel zit een kleine witte keffer die we al van verre tekeer horen gaan. Of honden onder elkaar daar last van hebben, wij weten het niet. Maar we zijn het al snel eens dat we Baloe lekker beneden laten, daar is het weliswaar wat minder luxe maar tenminste een stuk rustiger. En luxe? Ach, dat zien wij alleen maar. Baloe heeft zijn eigen kussen en ligt vannacht misschien wel honderd keer lekkerder dan wij in onze ‘seats’!

Route: Hook Head - Cullenstown - Rosslare

PS: we hebben WiFi aan boord van de ferry maar die erg langzaam, dus de foto’s kunnen wat achterblijven.