Circuit 108 :P
Door: Gerard
Blijf op de hoogte en volg Carry
27 Januari 2016 | Thailand, Mae Hong Son
Als de dag alleen had bestaan uit rijden, dan was mijn dag al helemaal goed geweest. Wat een prachtige route! En dan heb ik het nu even niet over de omgeving, die overigens prachtig is, maar over het stuk asfalt waar ik overheen mag. Een uitgesproken route voor motoren. De ene bocht na de andere, omhoog, omlaag en geweldige verkanting. Keurige bebording en dito markering. Kortom een circuit waar iedere rechtgeaarde liefhebber van auto- en motorrijden zijn hart kan ophalen. Nagenoeg geen verkeer, dus dat zit ook nog eens mee. Dat ik naast me regelmatig: "Oe, Geer" hoor als de bandjes weer eens meezingen in de bochten mag de pret niet drukken.
Ergens onderweg dirigeert mijn co-piloot me echter van de route af want we gaan "langnekken" opzoeken in dez.g. "Karen Village". Volgens het 'routeboek' moeten we dan de 1266 op naar het dorpje Huai Hom. Ergens 35 kilometer ver de bush bush in. Weg mooie weg. Ik mag mijn stuurmanskunst nu aanwenden om de ergste kuilen, vee en loslopende honden te ontwijken. Het dorpje ligt erg hoog in de bergen en dan rijden we weer de nog laaghangende bewolking in. Zicht nihil dus. Maar als we er eindelijk zijn krijgen is er geen langnek te zien. Dit kan echt niet kloppen. We krijgen even een flashback van Huay Pakoot, de huisjes hier zijn precies hetzelfde. Ze hebben alleen een iets vriendelijkere uitstraling. Planten en bloemen overal en sommige hebben zelfs een keurig aangelegde tuin.
Dan maar weer het hele stuk terug dus. Als we uiteindelijk op de 108 terug zijn hebben we zo'n 3 uur verknald. Tijd voor koffie! En die vind je langs de route regelmatig. Tenminste als de uitbaatster van de tent wakker is. Maar een paar jonge giebelgrieten serveren ook koffie en kijken zeer verbaasd als we ze met "Da Bleu" begroeten. (Hallo, dag, tot ziens in het Pakinaw)
We schieten onderweg nog wat tempels binnen en bezoeken de waterval "Mai Sang Nam" maar erg boeiend is dit niet . Inmiddels is de beloofde zon wel regematig tussen de wolken te zien en dat maakt het allemaal net wat mooier. We genieten dus van onze tocht van 165 km van Mae Sariang naar Mae Hong Son. Het eindpunt van deze reis voor vandaag. Hier gaan we twee dagen (nachten) vertoeven. Het heeft gisteren even moeite gekost om hier een hotelletje te boeken . Alles bleek vol, maar uiteindelijk hebben we nog een kamer kunnen bemachtigen in "Boondee guesthouse". Als we aan komen wandelen legt de oude uitbaatster al de papieren op de balie. We worden dus verwacht. De baas zelf wordt erbij gehaald en we krijgen uitgebreid uitleg over het stadje en zijn bezienswaardigheden, restaurants en nog veel meer interessante zaken in de wijde omtrek. Hij heeft zelf gemaakte schematische tekeningen gemaakt en samen met een toeristische kaart van de omgeving komen die geweldig van pas. Hoewel de aanbieding van zijn guesthouse op booking.com zonder ontbijt staat, biedt hij ons toch een ontbijt aan voor de komende dagen. "Gratis, van het huis", zegt hij met een gote smile.
Nog even een wandeling over de Night Bazar van het stadje en een kort bezoek aan de stadstempel en dan is het genoeg geweest voor vandaag.
PS: Leuk dat jullie weer allemaal zo massaal mee lezen. En natuurlijk lezen wij jullie reacties ook weer met veel plezier.
Ergens onderweg dirigeert mijn co-piloot me echter van de route af want we gaan "langnekken" opzoeken in dez.g. "Karen Village". Volgens het 'routeboek' moeten we dan de 1266 op naar het dorpje Huai Hom. Ergens 35 kilometer ver de bush bush in. Weg mooie weg. Ik mag mijn stuurmanskunst nu aanwenden om de ergste kuilen, vee en loslopende honden te ontwijken. Het dorpje ligt erg hoog in de bergen en dan rijden we weer de nog laaghangende bewolking in. Zicht nihil dus. Maar als we er eindelijk zijn krijgen is er geen langnek te zien. Dit kan echt niet kloppen. We krijgen even een flashback van Huay Pakoot, de huisjes hier zijn precies hetzelfde. Ze hebben alleen een iets vriendelijkere uitstraling. Planten en bloemen overal en sommige hebben zelfs een keurig aangelegde tuin.
Dan maar weer het hele stuk terug dus. Als we uiteindelijk op de 108 terug zijn hebben we zo'n 3 uur verknald. Tijd voor koffie! En die vind je langs de route regelmatig. Tenminste als de uitbaatster van de tent wakker is. Maar een paar jonge giebelgrieten serveren ook koffie en kijken zeer verbaasd als we ze met "Da Bleu" begroeten. (Hallo, dag, tot ziens in het Pakinaw)
We schieten onderweg nog wat tempels binnen en bezoeken de waterval "Mai Sang Nam" maar erg boeiend is dit niet . Inmiddels is de beloofde zon wel regematig tussen de wolken te zien en dat maakt het allemaal net wat mooier. We genieten dus van onze tocht van 165 km van Mae Sariang naar Mae Hong Son. Het eindpunt van deze reis voor vandaag. Hier gaan we twee dagen (nachten) vertoeven. Het heeft gisteren even moeite gekost om hier een hotelletje te boeken . Alles bleek vol, maar uiteindelijk hebben we nog een kamer kunnen bemachtigen in "Boondee guesthouse". Als we aan komen wandelen legt de oude uitbaatster al de papieren op de balie. We worden dus verwacht. De baas zelf wordt erbij gehaald en we krijgen uitgebreid uitleg over het stadje en zijn bezienswaardigheden, restaurants en nog veel meer interessante zaken in de wijde omtrek. Hij heeft zelf gemaakte schematische tekeningen gemaakt en samen met een toeristische kaart van de omgeving komen die geweldig van pas. Hoewel de aanbieding van zijn guesthouse op booking.com zonder ontbijt staat, biedt hij ons toch een ontbijt aan voor de komende dagen. "Gratis, van het huis", zegt hij met een gote smile.
Nog even een wandeling over de Night Bazar van het stadje en een kort bezoek aan de stadstempel en dan is het genoeg geweest voor vandaag.
PS: Leuk dat jullie weer allemaal zo massaal mee lezen. En natuurlijk lezen wij jullie reacties ook weer met veel plezier.
-
27 Januari 2016 - 19:33
Annelies:
wat een geweldig avontuur weer. Mooie natuur. -
28 Januari 2016 - 12:03
Henk Jaspers:
Nou Car en Geer,
Ik ben nu aan het schrijven en probeer dadelijk te verzenden.
Hier op Gran Canaria kan ik geen verbinding krijgen, heb geen internet in huis.
Het enige wat een beetje werkt is outlook, tot op heden moeilijk, herkent afzender of geadresseerde niet en zet dan alles even weg.
Ik heb jullie fameuze verhalen gelezen en genoten.
Cultuurschok ! De hele dag ,je moet er maar aan wennen, en dan is het gewoon.
Carry, jij hebt geluk gehad, die foto met beetje ziekjes, doet me denken aan de mensen daar die er zo bij liggen, de crematie is binnen een uurtje voorbij.
En dan de water in bamboe koken foto, voor de toeristen.
Op die foto tussen die twee kerels zit een stopkontact tegen de boom!!!!!
Het bezoek aan dOi Suthep een drukke winkelstraat, zal ik ook nooit vergeten!
Heb hier een NOT spicy soep gehad, 28 groene pepers heb ik er uit gevist.
In een reactie las ik boeken via SAWADEE , is mij ook heel goed bevallen.
En Geer ,als je terug bent kun je zo in de film Taxi Driver meedoen.Scheurbeest, hou de weg , de anderen , de hendeltjes, de beesten enz, enz , goed in de gaten.
Ik ben vaker , voor de zekerheid, maar de berm in gereden
Sawadee! -
28 Januari 2016 - 17:11
Joep Coppes:
Carry die avonturen wat jullie nu beleven .had je toen wij in Zoutelande op vacantie waren niet beleeft. -
29 Januari 2016 - 11:33
Yvonne Sormani-Simons:
Ik zie het al hele,aal voor me, dat scheuren van Geer over de weg! Maar ja zo'n verharde weg is natuurlijk uitnodigend om te scheuren en daar moet je dan ook gebruik van maken. Haha die fotovan de slapende uitbaatster is goed !! Wat een temperament zeg! Waarom is die hond beschilderd. Heeft dat wat te betekenen of is dat daar 'tattoo for dogs'.?
Maar even serieus: wat een mooie tempels en boeddha"s. Prachtig !!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
