Aanval
Door: Carry
Blijf op de hoogte en volg Carry
16 Januari 2016 | Thailand, Mae Hong Son
Zaterdag 15 januari 2015
We hadden er gisteren al iets over gehoord: Drie mensen van onze groep hebben met een aanval te maken gehad. Vandaag gebeurt het met mij. Ik word om een uur wakker als ik een heleboel geluiden hoor: Is het buiten of toch binnen? Het is binnen, mijn buik rommelt als een gek.. ... Ik probeer het te negeren en nog wat te slapen. Maar tevergeefs. om een uur of vijf ben ik nog net op tijd om het balkondeurtje open te rukken en komt alles eruit wat ik gisteren heb gegeten. Nog natrillend op mijn benen voel ik dat er nog wat komt, maar nu niet uit mijn mond, de wc die dertig meter verderop ligt kan ik nog net halen.
De hamburgers gisteren op de barbeque of iets anders wellicht. Ik heb wel gezien dat Sateesh die stond te grillen , alle hamburgers open sneed om te kijken of ze gaar waren.
Wat kan een mens zich beroerd en slap voelen want bij een keer blijft het natuurlijk niet. Ik doe geen oog meer dicht en ben jaloers op mijn heerlijke wc thuis. Zo schoon en dicht in de buurt.
De drie mensen van de groep die vandaag vertrekken worden alleen door Geer en een paar stafleden uitgezwaaid. Ik blijf in bed en waag me de rest van de dag niet verder dan twintig meter van de wc af. Geer maakt in de middaghitte nog een kleine wandeling naar de TOPSHOP, het kleine winkeltje boven aan de berg van het dorp, voor wat cola en bier, maar ook dat blijkt tevergeeft. Alles is op. Flesjes water zijn er in overvloed dus daar doen we het vandaag mee.
In de debriefing aan het einde van de dag staat er altijd "Appels en Unions" op het programma. De positieve en negatieve dingen die vandaag zijn gebeurd. De Union van vandaag is mijn ziek zijn, maar de Appel is toch wel dat Geer de fotocompetitie heeft gewonnen. De prijs: een gratis verlengingsweek hier in het dorp:) Haha, ik geloof niet dat we hem hadden geaccepteerd. Het is een geweldige ervaring, de mensen zijn uiterst vriendelijk en de natuur is prachtig. Maar ik benijd toch de mensen niet die hier zes maanden of langer uit vrije wil verblijven.
Geer heeft vanavond een "romantisch dinner for two"met Nicky, aangezien Britt in Mae Chaem is en ik nog steeds niets binnen kan houden. Een droog (voor het geval dat, uit Nderland meegenomen) koekje en een klein lepeltje rijst is alles wat ik vandaag gegeten heb en dat ook meteen weer kwijt raak. De ORS die ik net van de leiding gekregen heb, moet uitdroging tegen gaan. Ik hoop toch wel dat ik morgen wat opgeknapt ben.
We hadden er gisteren al iets over gehoord: Drie mensen van onze groep hebben met een aanval te maken gehad. Vandaag gebeurt het met mij. Ik word om een uur wakker als ik een heleboel geluiden hoor: Is het buiten of toch binnen? Het is binnen, mijn buik rommelt als een gek.. ... Ik probeer het te negeren en nog wat te slapen. Maar tevergeefs. om een uur of vijf ben ik nog net op tijd om het balkondeurtje open te rukken en komt alles eruit wat ik gisteren heb gegeten. Nog natrillend op mijn benen voel ik dat er nog wat komt, maar nu niet uit mijn mond, de wc die dertig meter verderop ligt kan ik nog net halen.
De hamburgers gisteren op de barbeque of iets anders wellicht. Ik heb wel gezien dat Sateesh die stond te grillen , alle hamburgers open sneed om te kijken of ze gaar waren.
Wat kan een mens zich beroerd en slap voelen want bij een keer blijft het natuurlijk niet. Ik doe geen oog meer dicht en ben jaloers op mijn heerlijke wc thuis. Zo schoon en dicht in de buurt.
De drie mensen van de groep die vandaag vertrekken worden alleen door Geer en een paar stafleden uitgezwaaid. Ik blijf in bed en waag me de rest van de dag niet verder dan twintig meter van de wc af. Geer maakt in de middaghitte nog een kleine wandeling naar de TOPSHOP, het kleine winkeltje boven aan de berg van het dorp, voor wat cola en bier, maar ook dat blijkt tevergeeft. Alles is op. Flesjes water zijn er in overvloed dus daar doen we het vandaag mee.
In de debriefing aan het einde van de dag staat er altijd "Appels en Unions" op het programma. De positieve en negatieve dingen die vandaag zijn gebeurd. De Union van vandaag is mijn ziek zijn, maar de Appel is toch wel dat Geer de fotocompetitie heeft gewonnen. De prijs: een gratis verlengingsweek hier in het dorp:) Haha, ik geloof niet dat we hem hadden geaccepteerd. Het is een geweldige ervaring, de mensen zijn uiterst vriendelijk en de natuur is prachtig. Maar ik benijd toch de mensen niet die hier zes maanden of langer uit vrije wil verblijven.
Geer heeft vanavond een "romantisch dinner for two"met Nicky, aangezien Britt in Mae Chaem is en ik nog steeds niets binnen kan houden. Een droog (voor het geval dat, uit Nderland meegenomen) koekje en een klein lepeltje rijst is alles wat ik vandaag gegeten heb en dat ook meteen weer kwijt raak. De ORS die ik net van de leiding gekregen heb, moet uitdroging tegen gaan. Ik hoop toch wel dat ik morgen wat opgeknapt ben.
-
17 Januari 2016 - 05:55
Ank:
Ah bah, niet leuk. Beterschap! -
17 Januari 2016 - 08:11
Sharon Lusthuis:
Carry, veel beterschap!!!!!! -
17 Januari 2016 - 11:45
Joke:
ach jeetje wat een ellende en dan moet je ook nog op een luchtbedje liggen. Hopelijk ben je snel weer beter
-
18 Januari 2016 - 08:25
Yvonne Sormani-Simons:
Jeetje Carry, dat is vervelend ! Ik kan het me wel voorstellen als ik de verslagen over de bereiding van het eten lees. Daar zijn onze magen niet op ingesteld en die van jou en Geer zijn toch al heel wat meer gewend dan bv de mijne. Hopelijk knap je weer gauw op en ik vind het tof dat je, ondanks dat je je beroerd voelt, toch nog een reisverslag gemaakt hebt. Beterschap meid en proficiat Geer met de behaalde prijs !! -
18 Januari 2016 - 09:12
Frans Bemelmans:
Hallo Gerard en Car,
Kan me heel goed voorstellen hoe je je nu voelt. Dat soort problemen kun je verwachten in dat soort landen.
Bertie heeft soortgelijke ervaringen opgedaan in Egypte na het eten van enkel sla dat weliswaar gewassen was met water uit de Nijl hetgeen we later pas vernamen.
Cola is het beste medicijn. Water alleen drinken uit flesjes waarvan de plastic sluiting (dop) intact is.
Je zult er nog we even last van hebben.
Dat zou ook zomaar in Belgie in Westende kunnen gebeuren daar hoef je niet voor naar Thailand te gaan.
Veel pezier verder.
Gr. Frans en Bertie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
