Je struikelt er over
Door: Gerard
Blijf op de hoogte en volg Carry
05 Oktober 2018 | Griekenland, Igoumenitsa
Wat een prachtig gebied is dit toch. Dachten we gisteren nog onder een unieke oude brug te slapen maar al snel blijkt vandaag dat Zachoria bezaaid ligt met dit soort oude stenen boogbruggen en bruggetjes.
“Hoe vinden jullie al die mooie plekjes toch steeds?” horen we vaak. Nou, deels door de reisgidsen door te pluizen, maar toch wel héél vaak door simpel op zoek te gaan naar geocaches. Op dit soort juweeltjes in het landschap worden vaak de caches neergelegd en daar profiteren wij dan dus dubbel van.
Vandaag gaan we dus cachend van het ene pareltje naar het andere. Een soort parelketting zeg maar. Baloe komt volop aan zijn trekken vandaag, lekker veel wandelen en de temperatuur komt niet boven de 25°. We hebben wel last van honderden kleine vliegjes die ons gisteren ook al plaagden. Ze hebben een voorkeur voor ogen, neus en oren. Zelfs achter je zonnebril kruipen ze om nog wat traanvocht mee te pikken. Maar buiten dit kleine ongemak is het een dag vol moois.
Als we nog op zoek gaan naar een cache bij een klein watervalletje en een meer komen we bedrogen uit. We hadden het kunnen weten. De rivier waar we al een tijdje langs lopen staat totaal droog. Dus het kleine meertje is dat ook en dan kun je het watervalletje ook wel vergeten natuurlijk. Wat we wel vinden, na flink zoeken, is de cache en dan kan een wandeling nooit een teleurstelling zijn.
Op de terugweg komen we een heel stel bepakt en bezakte bergwandelaars tegen. Bij een van de boogbruggetjes wordt halt gehouden op een smalle richel, terwijl de vergezellende gids van wal steekt om uitleg te geven over de oude brug en de enorme lijstenen bergwand van de kloof. Maar als Baloe ‘brutaal’ het bruggetje oploopt, kan de gids het schudden met zijn lofzang over de natuur.
Alle camera’s worden op hem gericht en uit tientallen kelen klinkt: gorgeous, what a beauty en nog meer superlatieven in onvervalst Amerikaans. De gids kijkt ons grijzend en begrijpend aan als we de groep over de smalle richel passeren. Ons fotomodel krijgt nog tientallen liefkozende handen door zijn vacht bij het voorbij lopen.
Bij een van de bergdorpjes maken we bijna nog de fout om het dorpje in te rijden. Maar daar waren we dan hopeloos klem komen te zitten. De enige remedie lijkt terug rijden of een ‘doe-maar-niet’ zandweg. Ik doe het toch want bij de eerste bocht naar boven staat een heuse vangrail zoals langs de snelweg en bord model J08. Dat moet dus berijdbaar zijn en zo is het ook. Car kan de deurklink en het dashboard weer loslaten en relaxt achterover leunen.
We pikken nog een terrasje bij een taverna onderweg voor onze dagelijkse frappé, en als we bij een verlaten moni, op ons eigen terrasje voor de Adria nog even genieten van het uitzicht, kondigt een dreigend gerommel in de bergen aan dat het beter is om te verkassen.
Als we van een hoogte van 1200 meter naar beneden slingeren komt het met bakken uit de lucht. Maar eenmaal beneden is het kwik weer met 10 graden gestegen naar een lekkere 24 en kunnen we nog even genieten van de ondergaande zon op het strand waar we een paar dagen geleden ook al stonden. We kijken nog even of Anneke en Ries, de sympathieke medelanders er nog staan, maar die zijn inmiddels vertrokken en hebben de ‘Archeron Springs’ bezocht zoals later uit een mailtje van hun blijkt.
En voor het slapen gaan leest opa nog een verhaaltje voor aan de kleine Noud.... Nou ja, zoiets dan. Terwijl die tegen zijn pappa aan ligt te slapen, mag ik meekijken en heb ik met Rick een vader- zoon -kleinzoon momentje via een vlekkeloze life verbinding met whatsapp.
Wat leven we in een mooie tijd en wat prijs ik me toch gelukkig.
Route: Koukkouli-Kipi-Kaperovo-Tsepelovo-Dilofo-Ioannina-Igoumenitsa
Gereden kilometers: 148
Coördinaten slaapplek : N 39°30.898. E 020°12.723’
“Hoe vinden jullie al die mooie plekjes toch steeds?” horen we vaak. Nou, deels door de reisgidsen door te pluizen, maar toch wel héél vaak door simpel op zoek te gaan naar geocaches. Op dit soort juweeltjes in het landschap worden vaak de caches neergelegd en daar profiteren wij dan dus dubbel van.
Vandaag gaan we dus cachend van het ene pareltje naar het andere. Een soort parelketting zeg maar. Baloe komt volop aan zijn trekken vandaag, lekker veel wandelen en de temperatuur komt niet boven de 25°. We hebben wel last van honderden kleine vliegjes die ons gisteren ook al plaagden. Ze hebben een voorkeur voor ogen, neus en oren. Zelfs achter je zonnebril kruipen ze om nog wat traanvocht mee te pikken. Maar buiten dit kleine ongemak is het een dag vol moois.
Als we nog op zoek gaan naar een cache bij een klein watervalletje en een meer komen we bedrogen uit. We hadden het kunnen weten. De rivier waar we al een tijdje langs lopen staat totaal droog. Dus het kleine meertje is dat ook en dan kun je het watervalletje ook wel vergeten natuurlijk. Wat we wel vinden, na flink zoeken, is de cache en dan kan een wandeling nooit een teleurstelling zijn.
Op de terugweg komen we een heel stel bepakt en bezakte bergwandelaars tegen. Bij een van de boogbruggetjes wordt halt gehouden op een smalle richel, terwijl de vergezellende gids van wal steekt om uitleg te geven over de oude brug en de enorme lijstenen bergwand van de kloof. Maar als Baloe ‘brutaal’ het bruggetje oploopt, kan de gids het schudden met zijn lofzang over de natuur.
Alle camera’s worden op hem gericht en uit tientallen kelen klinkt: gorgeous, what a beauty en nog meer superlatieven in onvervalst Amerikaans. De gids kijkt ons grijzend en begrijpend aan als we de groep over de smalle richel passeren. Ons fotomodel krijgt nog tientallen liefkozende handen door zijn vacht bij het voorbij lopen.
Bij een van de bergdorpjes maken we bijna nog de fout om het dorpje in te rijden. Maar daar waren we dan hopeloos klem komen te zitten. De enige remedie lijkt terug rijden of een ‘doe-maar-niet’ zandweg. Ik doe het toch want bij de eerste bocht naar boven staat een heuse vangrail zoals langs de snelweg en bord model J08. Dat moet dus berijdbaar zijn en zo is het ook. Car kan de deurklink en het dashboard weer loslaten en relaxt achterover leunen.
We pikken nog een terrasje bij een taverna onderweg voor onze dagelijkse frappé, en als we bij een verlaten moni, op ons eigen terrasje voor de Adria nog even genieten van het uitzicht, kondigt een dreigend gerommel in de bergen aan dat het beter is om te verkassen.
Als we van een hoogte van 1200 meter naar beneden slingeren komt het met bakken uit de lucht. Maar eenmaal beneden is het kwik weer met 10 graden gestegen naar een lekkere 24 en kunnen we nog even genieten van de ondergaande zon op het strand waar we een paar dagen geleden ook al stonden. We kijken nog even of Anneke en Ries, de sympathieke medelanders er nog staan, maar die zijn inmiddels vertrokken en hebben de ‘Archeron Springs’ bezocht zoals later uit een mailtje van hun blijkt.
En voor het slapen gaan leest opa nog een verhaaltje voor aan de kleine Noud.... Nou ja, zoiets dan. Terwijl die tegen zijn pappa aan ligt te slapen, mag ik meekijken en heb ik met Rick een vader- zoon -kleinzoon momentje via een vlekkeloze life verbinding met whatsapp.
Wat leven we in een mooie tijd en wat prijs ik me toch gelukkig.
Route: Koukkouli-Kipi-Kaperovo-Tsepelovo-Dilofo-Ioannina-Igoumenitsa
Gereden kilometers: 148
Coördinaten slaapplek : N 39°30.898. E 020°12.723’
-
06 Oktober 2018 - 10:34
Yvonne:
Schitterend, zo blij dat we mee mogen genieten. -
06 Oktober 2018 - 10:44
Nanda:
Zooooooo Mooooooooi Zagoooooori -
06 Oktober 2018 - 13:17
Gefa:
Prachtig al die oude bruggen, wat een geschiedenis zullen die hebben. Konden ze maar praten. -
06 Oktober 2018 - 13:19
Moet Gerda Zijn Ha Ha Ha:
Ha -
06 Oktober 2018 - 14:33
Riet:
Volgens mij is het steeds hetzelfde brugje vanuit ander perspectief!...;)) -
07 Oktober 2018 - 19:20
Katja:
Wauw, wat mooi daar. Dat is genieten.
-
10 Oktober 2018 - 18:03
Yvonne Sormani-Simons:
Mooi, al die bruggetjes!!!! Mooi een opa die verhaaltjes vertelt aan zijn kleinzoon !!!! Niks leuker dan kinderen voorlezen en vertellen. Noud heeft geboft met zijn avontuurlijke opa en opa Geer is duidelijk aangedaan en bewust van zijn geluk met zijn kinderen, kleinzoon en Carry die ook even reislustig is en waarmee hij al dat moois beleeft. Happiness and love !!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
