serpent in de ochtend en de rest aardige Duitsers

Midden in de nacht ga ik op zoek naar iets meer dan een laken. Bedoel dus dat ik het koud krijg hé . De muggen hebben we gelukkig buiten de deur kunnen houden , maar door het gaas komt wel de frisse lucht binnen.

Een paar venijnige wolken houden vanmorgen ook nog de zon tegen zodat we met wat kippenvel ons ontbijtje naar binnen werken. En dan op pad waarvoor we naar de Piniosdelta zijn gekomen. Het Walhalla van schildpadden. Terwijl we er in vorige jaren bijna letterlijk over struikelden, hebben we na ruim een uur lopen er nog niet eentje ontdekt. Beetje teleurgesteld lopen we terug naar de bus maar horen daar stemmen. We zien een man met grote handschoenen aan iets vast houden. Dat iets blijkt een slang te zijn. En niet zomaar eentje. De zandadder oftewel “Vipera ammodytes” en die handschoenen blijken niets voor niets. De zandadder is een van de giftigste slangen van Griekenland. Hij is duidelijk te herkennen aan het vleeshoorntje op zijn kop en ook zijn giftanden zijn ongewoon lang. De man die hem (tijdelijk) gevangen heeft is een herpetologist en is afkomstig uit Israël. Hij komt speciaal naar de Pinios delta om hier deze zandadders te zoeken. Van hem komen we nu ook van alles meer te weten over het dier. Zoals het feit dat het dier uiterst giftig is en ook in vergelijking met andere slangen meer gif in zijn slachtoffers pompt.
Hij gaat zijn vangst nog even aan zijn dochtertjes laten zien maar heeft haast omdat hij slechts een uurtje toestemming heeft van zijn vrouw om op slangenjacht te zijn. Ze zijn in Griekenland om familiebezoekjes af te leggen. Aan de manier waarop hij het zegt is te zien dat dat hij liever tussen de slangen zit dan tussen zijn familie.

Wij vertrekken ook weer omdat we een afspraak hebben met Bernd en het toch weer even zoeken wordt hoe we het juiste pad vinden naar zijn onderkomen op de berg. Er is veel veranderd rondom Palatamomas. De nieuwe snelweg, waar bijna niemand over rijdt, heeft veel weggetjes doorkruist en afgesloten die vroeger de berg opliepen. Maar we vinden nu toch redelijk snel het juiste pad. Nog even overweeg ik om helemaal naar boven te rijden maar ook nu is het pad dermate steil en uitgesleten door de regen dat het alleen met een 4x4 is te doen. Dat wordt dus een stukje lopen..... en zweten.

Maar het weerzien bij Oaetos is als vanouds super hartelijk. Bernd ziet er gezonder uit dan twee jaar geleden en voelt zich ook zo. We maken kennis met zijn nieuwe “helpers”. Vrijwilligers waarvan hij elke keer weer afhankelijk is om zijn goede werk voor de dieren voor elkaar te krijgen.
(www.oaetos.de)
Sabine, Ariana, Regina en Ger(h)ard zijn nu aanwezig en we maken snel kennis. Meestal komt Bernd dan met een goed idee om de rest van de middag te vullen en dus ook nu weer.
Met zijn allen naar het strand van Skotina om daar langs de kust ongeveer een kilometer te zwemmen. Aansluitend heeft hij weer een prima taverne daar waar we Tsipouro gaan drinken en een soort ‘tapas’ laten serveren.

Bij voorbaat weet ik uit het verleden dat zijn ideeën prima zijn, dus we zijn graag van de partij. Na een lekkere zwempartij hebben we uitgebreid tijd om nader kennis te maken en bij te praten met Bernd. En niet te vergeten met zijn helpers. Het klikt meteen. Wat een hartelijke spontane mensen! Allen met de Duitse nationaliteit, maar Sabine spreekt ook vloeiend Nederlands omdat zij 9 jaar in Hoorn heeft gewoond. Ook Bernd verstaat en spreekt nog een beetje Nederlands omdat ook hij in zijn jeugdjaren als opticien in Nederland heeft gewerkt. Het is super gezellig. De waard blijft schotels en bakjes met mezes aanvoeren.

Als we afscheid nemen zijn we nog lang niet uitgepraat. Maar zij gaan weer de flanken van de uitlopers van de Olympos op wij rijden terug naar Platamonas. Car is dringend toe aan shoppen en ook de rest van de “oude” vrienden hier willen we nog even bezoeken.

Het shoppen blijft ruim binnen het budget, oftewel ze koopt (nog) helemaal niets. Dan langs bij Jorgos en Ilse die al jaren het hotel Zefyros runnen. Ook hier is het weerzien weer allerhartelijkst. Ook de zoon Constantine en zijn zus Lia zijn van de partij. We vertellen onze verhalen in het Duits omdat Ilse ook afkomstig is uit Duitsland en haar kinderen tweetalig zijn opgevoed. De twee tafeltjes naast ons blijken bemand door Duitsers, die onze gesprekken meekrijgen en die toevallig ook Bernd zijn tegengekomen. Zij komen uit München en het andere stel uit het uiterste noorden van Duitsland. En zo werd het een gezellig dagje, met veel herinneringen, lekker eten en veel drinken. Met een ‘tot volgend jaar’ nemen we afscheid en gaan wij voor anker en onder zeil in de haven van Platamon.

Route : Stomio (Pinios) - Platamonas - Skotina - Platamonas.
Gereden: 47 km
Coordinaten N39°59.547’. E022°37.585