Carry goes Harry Potter.

Het wordt eindelijk eens een zon overgoten dag met zomerse temperaturen. Ideaal voor het treinreisje van 'Carry Potter' op de 'Jacobite steam train'. De kans dat ze nog een kaartje krijgt is weliswaar klein maar we gaan het proberen. Keurig op tijd melden we ons op perron 2, waar al wat mensen netjes (op zijn Brits) in de rij, staan te wachten. Dit zijn allemaal mensen die ook nog een kaartje proberen te bemachtigen op opengevallen plaatsen. Met veel gesis en geblaas stoomt locomotief 45212 van 'West Coast Railways' het station van Fort William binnen. De tickets worden verkocht uit een van de wagons en alles gaat zeer gedisciplineerd en vriendelijk. En het lukt Car om nog een kaartje te krijgen. En dat je overal op de wereld Nederlanders tegenkomt is nu ook weer een feit als ze aanschuift bij een stel uit Friesland dat hier met de motor rondtoert. Baloe en ik nemen afscheid en wij toeren met zijn tweetjes ook richting Mallaig.

De trein maakt een tussenstop in Glenfinnan en ook wij pauseren hier even om ze hier op te vangen. We zijn er een half uurtje eerder dus dat komt ook prima uit. De steward die me herkent van het vertrekpunt begroet me hartelijk. Baloe steelt de show op het perron als hij heel blij reageert op het koppie van Car door het venster van de trein. Van alle kanten wordt op de ramen getikt en het "Oh so cute", "what al lovely dog" klinkt van alle kanten. Car kan nog even snel "thuis" plassen en dan vertrekt het hele circus verder naar eindstation Mallaig. Ik neem onderweg ook de tijd en de pauzes en geniet van het prachtige landschap, want hemelsbreed liggen de spoorlijn en de weg niet zo heel ver uit elkaar. Nu wint de trein en is Car eerder op het eindpunt dan ik.

Ze probeert me te bellen en sms'jes te sturen maar we zitten weer eens met "no service" op het display. Zodat ze lijdzaam moet afwachten of ik haar kom oppikken. Maar na een half uurtje vertraging kan ik haar met een blij gezicht van de stoep van het station oppikken. Ze vond het geweldig en ik krijg een uitgebreid verslag van wat ze allemaal zag hoorde en meemaakte en dat ze het toch ook wel een beetje spannend vond zo alleen zonder mij.
Tja het 'lat'-ten' is ze zo langzamerhand gewend maar 'tat-ten' is natuurlijk weer iets nieuws.
We reserveren nog snel kaarten voor overtocht morgenvroeg met de ferry naar Skye.

En dan gaan we de middag verder doorbrengen op het hagelwitte strand van Loch Morach. In de reisgidsen aangeduid en aangeprezen als "The silver sands of Loch Morach".
De temperatuur is een aangename 27° en we wanen ons een beetje in zuidelijk oorden op een paradijselijk strand. We nemen het er van want de vooruitzichten voor de komende dagen zijn weer Schots. Wisselvallig met regelmatig regen en de temperatuur zou tien graden dalen. Maar vooralsnog zitten we tot 21:00 uur lekker buiten in de zon met een prachtig uitzicht over het 'loch' en de omringende bergen.

Route: Fort William - Glenfinnan - Mallaig - Morar.
Gereden: 80 km
Coordinaten slaapplek: N 56°57.702'. W 005°49.533