Op de wallen

En weer schijnt de zon volop als we wakker worden. Ergens hoop ik dat het in Schotland nog steeds regent want anders is het toch wel erg zuur.

Vanuit onze slaapplek is het volgens "Garmin" maar 10 minuten naar de aangegeven "P" in York.
En dat klopt helemaal! Maar hij heeft er niet bij gezegd dat het een overdekte P is en daar kunnen wij helaas niet naar binnen; het busje is te hoog of de ingang is te laag:) Het wordt dus zoeken naar een parkeerplaats waar we wel kunnen staan en die ook nog niet al te ver van het centrum ligt. Geer en een stad zijn nog steeds geen echte vrienden, maar ondanks zijn geknotter vinden we toch nog redelijk snel een plekje. Weliswaar bij een grote Doe-het-zelf winkel waar je maar maximaal twee uur mag staan, maar een kniesoor die daar op let.

York is een van de weinige steden in Groot-Brittannië met nog bijna complete middeleeuwse stadsmuren die uit de 14de eeuw stammen. Er zijn zelfs nog stukken die de Romeinen gebouwd hebben.

Volgens Geer moeten we dus de Wallen op, dan zie je het grootste gedeelte van de stad. Bij de Micklegate Bar, de statige poort aan de zuidkant waar vroeger Engelse koningen hun intocht in de stad maakten en waar ook de hoofden van misdadigers op palen werden gestoken, willen we de trappen op. Er hangt echter een groot verbodsbord voor honden. "Wat doen we hier eigenlijk? ", zegt Geer, "wanneer we ook niet de tuinen van de York Minster kathedraal in mogen." Voortaan vliégen we wel naar een stad, zònder hond!" Een tuinman die net klaar is met het gazonnetje van de kathedraal ziet ons aarzelen en maant ons vriendelijk om toch binnen te komen. Als de hond maar aangelijnd blijft, dan is het goed. En ook op de stadswallen is het toegestaan, mits aangelijnd.
De 1000 jaar oude, gotische kathedraal is de hoofdkerk van Noord -Engeland en is heel imposant om te zien. In de laatste 2 eeuwen hebben drie grote branden de kerk geteisterd. De schade van de laatste brand in 1984 is gelukkig geheel hersteld.
Een kijkje binnen in de kerk kost 15 pond maar hier mag Baloe zeker niet naar binnen.

Het stadje is de moeite waard, schilderachtige straatjes, overhangende gevels, eeuwenoude middeleeuwse vakwerkhuisjes, schattige kleine winkeltjes, marktpleintjes met live muziek en overal bankjes. Bij een van de kleine winkeltjes staat een kunststof schaap buiten, die volgens Baloe daar echt niet thuis hoort. Woedend, maar ook een beetje argwanend, valt hij tegen het "arme dier" uit, verbaasd dat het niet reageert zoals hij dat graag zou zien. En dat terwijl hij al zoveel levende schapen heeft gezien en daar niet op reageerde. Maar ja, een schaap in de wei is natuurlijk ook heel iets anders dan een schaap dat in een klein straatje voor een winkel staat.

De wallen die om het stadje staan hebben een lengte van 4 kilometer, op een paar kleine stukjes na zijn ze helemaal intact gebleven. Daardoor moeten we toch steeds tamelijk veel trappen op en af, maar omdat het zo warm is besluiten we om niet de hele lengte te gaan lopen. Voor Baloe is het ook veel fijner om in de schaduw te blijven en op het marktpleintje onder een grote boom is het heerlijk toeven.

Na een paar uur rondslenteren in een warm York, vinden we het alle drie genoeg.
Het plan is om vandaag een flink eind naar het zuiden te rijden, richting kust. Daar is het nu met dit weer natuurlijk een heel stuk beter toeven dan in de stad.
Maar dat redden we niet; het is nog zeker 4,5 uur rijden en met de warmte en de doordeweekse drukte op de weg, besluiten we rond half 5 een plekje voor de nacht te gaan zoeken.
Voor Cambridge gaan we de snelweg af en rijden een klein dorpje binnen: Hemingford, sjiek duur en deftig. Het Gooi van Engeland volgens ons. Een mooie parkeerplaats bij het net zo mooie tennispark moet voldoen. Maar we hebben geen water meer en dat is hier niet te krijgen. Een stukje verderop ligt een groot grasveld waarop 5 campers staan. "Kamperen bij de boer" volgens Geer. Als we erop rijden zien we een bord dat het alleen voor leden is die aangesloten zijn bij een Britse kampeerders memberclub. Maar de eigenaar, die zich net even laat zien, heeft er geen bezwaar tegen als we ons busje op zijn veld neerzetten.
De watertank wordt gevuld, we kunnen weer heerlijk uitgebreid douchen en voor het eerst in weken is het zo warm dat we buiten kunnen eten.

Route: Grimston-York-Leeds-Peterborough-Hemingford
Slaapplek coördinaten: N 52° 19. 072' W 000° 06. 707'
Gereden kilometers: 253