Twaalf uur sightseeing

Het bed is goed, de wijk is rustig en wij zijn bekaf dus we slapen als een blok. 's Ochtends worden we wakker van keukengeluiden want de "Staf only" ingang van de keuken ligt tegenover onze kamer. Voor Car is dat het teken om ook al heel druk te gaan doen en voor mij het teken me nog eens om te draaien. Ladies first....;)
Maar als zij helemaal is "bij gewerkt" komt voor mij de opmerking: "Geer weet je hoe laat het is....?" Je kunt dat opvatten als een vraag en als man dan antwoorden met: "nee en het kan me ook geen reet schelen"; maar Car bedoelt met zo'n zin: "het wordt echt tijd dat je verdomme je nest uit komt." Ze krijgt hulp van de hotel staff want even later gaat met enorm veel herrie het brandalarm af en in een ruimte van 2x4 meter scheuren dan zowat je trommelvliezen. Als we de kamer verlaten stamelt de hotelbaas : "sorry sorry, no fire", en kunnen we meteen doorlopen naar de ontbijtruimte die maar net plaats biedt aan zes kleine tafeltjes. Uit een piepklein keukentje (alles is hier klein) tovert een klein Pakistaans kokje een heerlijk English Breakfast op tafel. Heerlijk, ik kan er tegen voor de komende uren. Car houdt het op wat toast en een eitje.

Onze dagkaarten voor het openbaar vervoer kun je pas gebruiken buiten de spitsuren. De automatische deurtjes blijven dan gewoon dicht als je toch de kaartjes doorvoert. Gisteren gebeurde dat ook, maar een vriendelijke medewerkster van het station liet ons toen toch door omdat het bijna half 10 was. Nu zijn we weer te vroeg en weer komen we er niet in, maar we passen de truuk van gisteren nog eens toe. Car heeft de meest verbaasde en onschuldige blik van ons tweeën en gaat voorop en het lukt het weer; het poortje wordt handmatig voor ons opengehouden door een stationsmedewerker. Dat scheelt een half uur.

Vandaag kunnen we gebruik maken van de "LondonPass". Car heeft dat allemaal al keurig in Nederland geregeld via internet. In veel plaatsen krijg je nu gratis toegang of korting op veel dingen. Ideaal, geen lange rijen voor de kassa's maar lekker meteen doorlopen.
The Tower staat als eerste op het programma. Deze vesting wordt omringd door 22 torens en is 1078 onder Willem de Veroveraar gebouwd. Daarna is er nog vele malen bij- en verbouwd maar als je dat wilt weten lees je maak lekker zelf een reisgidsje. Als we binnenkomen zien we meteen de legendarische Raven die hier nog steeds gehouden worden en onlosmakelijk met The Tower zijn verbonden. Op het grasveld hebben binnen de muren hebben deze prachtige zwarte vogels hun onderkomen en ze worden zo goed verzorgd dat ze niet wegvliegen. Het feit dat hun vleugels gekortwiekt worden helpt hieraan natuurlijk ook wel een beetje. Soms moet je de mythe een beetje helpen he. We zien een van de vogels een grasheuveltje opwippen en bovenaan laat het beest zich in eens op zijn rug vallen en rolt door het gras het heuveltje weer af. Het is een komisch gezicht en om te laten zien dat het geen toeval (ook letterlijk) is doet hij het kunstje nog eens. Je moet natuurlijk wat als je niet meer kunt vliegen.
The Tower is nu een prachtig museum en er is meer dan genoeg te zien. Alles wordt heel beeldend en boeiend tentoongesteld en natuurlijk zijn de tentoongestelde kroonjuwelen van Engeland letterlijk de kroon op het werk. Prachtig, zeker voor Car die toch al zo erg "van de glitter is", maar deze keer is het dus echt en schitterend tentoongesteld.

Na de Tower lopen we naar de "Towerbridge". Ook hier mogen we met de LondonPass gratis naar binnen, want in het binnenste van deze prachtige brug is ook een tentoonstelling die zeer de moeite waard is. De bouw van deze wereldberoemde brug wordt in geuren en kleuren uit de doeken gedaan. De machinekamer waar enorme stoomgemalen de ophaalbrug lieten werken zijn prachtig te zien. Op dit moment wordt de brug elektrisch bediend, maar al het oude is, heel Brits, nog steeds in ere gehouden.
Vanaf de brug kun je in de Thames het afgemeerde oorlogsschip de "HMS Belfast"zien liggen. Dat is ons volgend doel. Ook met de LondonPass kunnen we hier "gratis"op. Het geeft een prachtig beeld van het leven op een oorlogsschip en dit is tot in detail uitgewerkt. Heel leerzaam en boeiend om hier rond te dolen.
Toen we vanmorgen het hotel verlieten hadden we lichte regen en werden fikse buien voorspeld. Maar inmiddels is het droog en krijgen we zelfs zon. !!

We duiken hierna even MacDonalds in voor een snelle hap en daarna door naar "Borough Market" en hebben meteen spijt dat we bij MCDrek gegeten hebben. Op deze markt liggen tientallen stalletjes met de meest uiteenlopende vaak oriëntaalse gerechten en voedingswaren. En overal kun je wel proeven ook. We vinden nog wat plaats in onze magen en laten het ons nog eens goed smaken. Een geweldige sfeer hier, met soms een overdadige herrie als de treinen en metro's over de stalen overkapping van de markt heen denderen.

Niet ver van de markt ligt de Southwark Cathedral. Als we die binnenlopen worden we verrast door een prachtig stuk muziek. In de Kathedraal is het Londen City Philhamonic aan het repeteren en die hier 's avonds een optreden hebben. We mogen dus gratis even meegenieten. Het maakt zo'n kathedraal toch extra imposant als er zo'n prachtige muziek gespeeld wordt.

Even de London Brige over en we komen bij "The Monument". Om van het mooie uitzicht over de City of London te kunnen genieten kun je dit monument beklimmen, maar dan moet je wel een wenteltrap van 311 treden op. Dat doen we natuurlijk als maakt Car onderweg geluiden die erg lijken op "doodgaan"of op zijn minst een "bevalling". Maar ze redt het ook deze keer weer zonder te sterven of een kindje te krijgen.

We overwegen nog even om het imposante en grootste gebouw van Europa te gaan bezichtigen:"The Shard", maar om hier helemaal naar de top te mogen, moet je 30,- Pond per persoon neertellen en dat is ons toch net iets te gortig. Tenslotte hebben we Londen al vanaf hoogte gezien vanaf The London Eye, de Towerbridge en The Monument.

We nemen de Metro en na een half uurtje lopen we het beroemde "Harrods"binnen. Ongelooflijk wat een immens groot en luxe warenhuis. We waren al eens in Harrods in Parijs geweest, maar dit is nog een stukje groter. We vergapen ons aan dingen die we nooit zullen kunnen kopen en als we al zoveel geld zouden hebben dan zou ik nog geen vulpen kopen van 29000 Pond Sterling!!!
Weer terug de metro in want we willen de Towerbridge en omgeving ook eens verlicht zien. We slenteren nog even door St Catherins Doc en duiken een mooie authentieke English Pub in om daar weggezakt in een sofa een heerlijke pint Lager te drinken. Ik dan he, want Car houdt het op een colaatje.

Als de zon dan onder is en de City of London in het kunstlicht baadt is het nog even genieten van dit schouwspel. Onze ogen kunnen het nog wel aan, maar onze voeten tekenen nu duidelijk protest aan. Terug de metro en de trein in en om nine-thirty PM, sloffen we weer ons hotel binnen.
Dat was vandaag 12 uur genieten van deze prachtige wereldstad.