En dan snel naar huis.... maar niet echt.

Zaterdag 22 september 2012

We proberen de resterende dagen een beetje in te plannen. In ieder geval MOETEN de Plitvice meren nog en die liggen zo'n 445 km noordelijk van Dubrovnik. Dat moet nog te doen zijn als we tenminste wel een beetje doorrijden en niet overal blijven hangen onderweg. Om half acht wassen we ons slaapluchtje van ons af in een rimpelloze zee en drogen langzaam op in de ochtendzon. Ontbijtje, kopje thee en nog een kopje thee en zo ben je dan al snel twee uur verder voor we echt weer op weg zijn. Bij de grens met Bosnie Herzegovina staat een heuse file. Ik word niet herkend als die illegale overschrijder van een week geleden en mag er zo in en na een half uurtje weer uit.

En dan kunnen we het niet laten om ook nog wat te cachen onderweg. Op het kleine stukje Bosnië-Herzegovina liggen er ook nog twee dus dat is een kleine omweg waard want de kans dat we hier ooit nog eens gaan cachen is maar klein. Car wordt steeds beter als ik nog sta te prutsen met mijn GPS om de coördinaten in te voeren is zij al met Beau onderweg en gaat puur op haar intuïtie af. Het verbaasd me dan ook als ik haar op een flinke afstand hoor roepen dat ze hem al heeft. Ik mompel iets van beginners geluk maar als ik zie wat voor pad ze heeft moeten zoeken en zelfs een eindje heeft moeten klimmen vind ik het toch meer intuïtie dan geluk.

We hadden gepland om rond het middaguur te lunchen in Makarska maar dat halen we aan geen kant. Als we het er onderweg over hebben dat we het raften op de Citina-rivier helaas hebben gemist en dus "niks spannends" hebben gedaan zien we plotseling een reusachtige smiley boven het water van de Adriatische zee hangen. We kijken elkaar vragend aan en een simpele opmerking: "Doen ?" is voldoende.
We sturen voor de zoveelste keer van onze route af en een half uur later hangen we samen op een hoogte van 200 meter boven het water achter een boot en onder een parachute. Een schitterende ervaring die ik hier niet ga beschrijven maar je simpelweg verwijs naar de foto's en de filmpjes die we gemaakt hebben en hebben laten maken door een vriendelijke meid in de boot.
Zelf had ik mijn iPhone in mijn zak gestoken om van bovenaf opnamen te maken, maar het was een complete toer om die uit mijn zak te krijgen omdat het tuigje waar ik inzat behoorlijk knelde. En toen ik hem er eenmaal uitgewurmd had was ik toch een beetje huiverig dat hij uit mijn handen zou vallen. Maar alles gaat goed en na een half uur staan we super tevreden weer aan de wal en mogen we 400 Kn (€ 56,-) aftikken maar dat is het dubbel en dwars waard. We maken nog een lekker duik in zee en dan toch echt maar eens naar Makarska. We hebben ondertussen stevige trek en dat komt goed uit. In het tentje waar we vorige week lekker hebben gegeten zagen we een super Piza en deze "Jumbo" zoals hij wordt aangekondigd op het menu staat dan ook zo voor onze neus. Hij is bedoeld voor drie personen maar als geen derde zich spontaan aanmeldt gaan we hem met zijn tweeën te lijf. Car krijgt haar helft niet helemaal naar binnen dus moet ik een beetje helpen. Met die halve liters bier erbij is dat echter wel te doen dus alles gaat tot de laatste kruimel op. En dat alles incluis twee bier en een cola voor € 14,-!!

Dan flaneren we nog even langs de het strand over de boulevard en genieten van de aandacht van het vrouwelijk schoon dat ons ten deel valt. Opmerkingen zijn niet van de lucht, fotocamera's klikken en de vrouwen draaien om ons heen strelen door de haardos.... van Beau dan hè.....
Ik mag alleen antwoord geven op de vragen: "Hoe hij heet, welk ras en hoe oud" hij is. Vervolgens buigen ze zich weer voorover om met hem verder te kroelen. Beau ondergaat het allemaal maar minzaam. Het is ongelooflijk wat hij deze reis weer een aandacht heeft en hoe vaak zijn naam in het Kroatisch spontaan geroepen wordt.

Voor de ondergaande zon doen Car en Beau daarna nog wat dans- en springpasjes op het strand, wat mooie plaatjes oplevert en helemaal tevreden kuieren we terug naar het busje en slapen we op hetzelfde plekje als op de heenweg. Morgen gaan we echt proberen wat kilometers te maken.....

P: Car is verantwoordelijk voor de (hoeveel) foto's/filmpjes die erbij staan. Dit keer heeft ze er wel erg veel uitgezocht. Foto's uploaden is namelijk een tijdrovende bezigheid zeker met een tergend langzame verbinding die we nogal eens hebben. En aangezien ik weer de lul ben om vaak op de meest onaantrekkelijke plaatsen en houdingen de zaak online te zetten zie ik mijn geest al weer kruipen....

Gereden kilometers: 137
Route: Slano-Neum (Bosnie-Herzegovina)- Podgora-Makarska
Coordinaten: N 43.18.911 E 017.00.171