Trogir e.o

Dinsdag 18 september 2012

Om 7 uur komt de zon op uit zee en liggen wij erin. Heerlijk. Het water heeft een aangename temperatuur en er staat geen zuchtje wind. Bij het ontbijt hoor ik op het journaal dat het prinsjesdag is en dat in de troonrede gezegd gaat worden dat we dit jaar weer verder financieel genaaid gaan worden. Ik wil het nog niet horen dus we klappen de schotel snel weer naar beneden.

Vandaag staat weer een stadje op het programma, dus we zijn vroeg op pad om daar niet op het heetst van de dag te zijn. Maar onderweg nog even een lekkere wandeling naar de top van een van de omringende heuvels. Bovenop staat een kapelletje maar hier gaan we niet voor maar wel voor de geocache die daar ligt en het fantastische uitzicht wat we boven op de top hebben ondermeer op het plekje waar we de vorige nacht geslapen hebben.
Na een klein stukje rijden komen we dan aan in Trogir.
Dit oude stadje ligt op een eilandje tussen het vaste land en het eiland Ciovo maar is hiermee door middel van bruggen mee verbonden.
In 1997 is de stad uitgeroepen tot wereldcultuurerfgoed en dat laten ze trots weten door een knullig opschrift (in neon) op de oude stadspoort.
Achter de stadpoort is het gezellig slenteren in de smalle straatjes en steegjes. Prachtige gebouwen ook met rijk versierde reliefs. In de middeleeuwen was Trogir een rijke handelsstad en die weelde van toen is nu nog goed te zien. Hoewel de kathedraal ook van binnen bezienswaardig is laten we dit keer de binnenkant voor wat het is want het puilt uit van de veelal Japanse toeristen die hier achter gidsen aansjokken en wild met hun camera's in het rond klikken. Als lunch gebruiken we een ruim belegd broodje en pizzapunt en natuurlijk ons dagelijks ijsje. Het ijs hier namelijk heerlijk en meestal met heel veel soorten en smaken. Opvallend is dat ze de bakken waar het inzit zo smakelijk en sierlijk opmaken. Als Car nog even haar vertier zoekt tussen de marktkraampjes aan de buitenkant van de stadsmuur, slenter ik met Beau heerlijk in de schaduw door het stadspark. Ook Beau is hier een bezienswaardigheid. Opvallen hoe vaak hij hier bewonderenswaardige blikken krijgt en talloze malen wordt gefotografeerd. Helaas knapt er een bandje van mijn slipper zodat ik even later op blote voeten terug moet en dan ook nog eens tussen de marktkraampjes op zoek moet naar een nieuw paar slippers.

Dan verder zuidwaarts. De bolle heuvels/bergen die al zolang het landschap domineren veranderen nu. We naderen nu het Biokovo-gebergte en we zien de steile rotswanden voor ons opdoemen. Het wordt nu smal langs de kust. Aan de ene kant de zee en aan de andere kant de bergen. Alles speelt zich dus een beetje af langs die weg. Druk dus. En nu is het niet eens hoogseizoen. Wel hebben ze hier heuse zandstrandjes. We vinden er een in het plaatsje Omis en kunnen de bus tegen het strand aan parkeren. Wel weer zo'n bord dat campers niet toegestaan zijn maar aangezien dan ik een bussie heb, trekken we ons daar niets van aan. Beetje zwemmen en lezen en als de zon ondergaat blijven wij alleen achter en wordt het tijd voor de BBQ. Dan nog even een wandelingetje langs die drukke weg door Omis op zoek naar een vrije Wifi. Er zijn er weer volop maar meestal moet je dan eerst betalen of ze vaak de campings geven een password aan hun gasten. Je krijgt dan eerst een soort welkomstscherm waar je moet inloggen. Vreemd genoeg krijg ik wel de pushberichten van FB binnen maar als je dan PB wilt openen kom je niet verder. Ook whatsapp doet het zomaar en we chatten even met Denise die net een berichtje de wereld instuurt dat ze wat ziekjes is. We houden het kort wat comfortabel is het niet. Het verkeer raast langs ons door en we zitten op een betonnen sokkel onder een reclamezuil. Ons strandje ligt iets verder van de weg af zodat we het verkeer op een afstandje horen. Wat een verschil met gisteren toen het werkelijk doodstil om ons heen was en we buiten het sterrenlicht (het was nieuwe maan) in het pikkedonker stonden....


Gereden kilometers: 63
Route: Marina-Omis
Coordinaten: N 43. 26.386 E 016.40.189