Kris-kras over Sithonía
Door: Carry
Blijf op de hoogte en volg Carry
28 September 2018 | Griekenland, Sárti
Ontbijten we buiten of toch maar binnen? Stoer zetten we de stoeltjes buiten, tenslotte zitten er iets verderop het strand ook al wat Mensen in badpak. Zijn wij zo laat of zijn zij zo vroeg? De zon houdt zich in ieder geval steeds meer schuil achter de wolken en als er dan af te toe ook nog eens een flinke windvlaag komt, verkassen we toch maar naar binnen. Geer schrijft het verslag van gisteren en ik mest de kastjes nog maar eens uit.
Het is geen weer om op het strand te blijven zitten, maar hier op de middelvinger liggen genoeg caches om ons een paar dagen te vermaken. Als we Neos Maramaras uitrijden zien we in de verte het reusachtige hotelcomplex van Porto Karrás liggen. In de jaren 50 kocht een superrijke Griekse reder hier 5000 ha land om een staat in een staat te stichten, met de bedoeling om het te laten lijken op het mondaine Monaco. Een casino, tennisbanen, hotels, jachthaven en een landingsplaats werden al snel uit de grond gestampt. Maar toen hij bij de haven ook nog eens een eigen douanekantoor wilde gaan neerzetten werd er door de regering ingegrepen. Een regeringswissel bracht het gigantische project tot stoppen. De reder vertrok en sindsdien is het complex in handen van de Grecotel-groep.
Via Toroni en het lieflijke Porto Koufo rijden we naar het zuiden. Onderweg brengen de caches ons op de mooiste plekjes van Sithonía. Een grotendeels verlaten baai, een bijzantijns fort en een kleine delta die we slechts kunnen bereiken door over een een paar loshangende planken, lees brug, te lopen.
In het uiterste zuiden van de vinger, met uitzicht op de hoogste berg van de naastgelegen vinger Athos, ligt een gebied dat eens bestemd was als ontspanningsoord voor Griekse officieren.
Vier vierkante kilometer labyrint ligt sinds 20 jaar braak. Mooi geasfalteerde wegen, stenen trappen die naar nog te bouwen huizen moesten leiden, rotondes en bruggen zijn tussen de bergen gebouwd. Uitzicht op de omringende zee en kleine baaitjes waar het water turquoise lijkt te zijn. Een enkele boer heeft zich hier wat land toegeëigend en loopt met honderden geiten en wat honden door de vallei. Een mooie plek om naar een cache op zoek te gaan. Zonder dat hadden we dit gebied waarschijnlijk overgeslagen, ook al stond het in de reisgids vermeld.
Het is ook een prachtige plek om te overnachten maar met de slechte weersvooruitzichten en het feit dat je in dit labyrint na zonsondergang makkelijk kunt verdwalen, zoeken we een veiliger plek op.
Net buiten het dorp Pygadakia vinden we een mooie plek, hoog boven een baai met uitzicht op Athos. Laat die bui maar komen.
Route: Neos Marmaras-Toroni-Porto Koufo-Kalamitsi-Pygdakia
Gereden kilometers: 63
Coördinaten slaapplek: N 040°03.045’. E 023°59.428
Het is geen weer om op het strand te blijven zitten, maar hier op de middelvinger liggen genoeg caches om ons een paar dagen te vermaken. Als we Neos Maramaras uitrijden zien we in de verte het reusachtige hotelcomplex van Porto Karrás liggen. In de jaren 50 kocht een superrijke Griekse reder hier 5000 ha land om een staat in een staat te stichten, met de bedoeling om het te laten lijken op het mondaine Monaco. Een casino, tennisbanen, hotels, jachthaven en een landingsplaats werden al snel uit de grond gestampt. Maar toen hij bij de haven ook nog eens een eigen douanekantoor wilde gaan neerzetten werd er door de regering ingegrepen. Een regeringswissel bracht het gigantische project tot stoppen. De reder vertrok en sindsdien is het complex in handen van de Grecotel-groep.
Via Toroni en het lieflijke Porto Koufo rijden we naar het zuiden. Onderweg brengen de caches ons op de mooiste plekjes van Sithonía. Een grotendeels verlaten baai, een bijzantijns fort en een kleine delta die we slechts kunnen bereiken door over een een paar loshangende planken, lees brug, te lopen.
In het uiterste zuiden van de vinger, met uitzicht op de hoogste berg van de naastgelegen vinger Athos, ligt een gebied dat eens bestemd was als ontspanningsoord voor Griekse officieren.
Vier vierkante kilometer labyrint ligt sinds 20 jaar braak. Mooi geasfalteerde wegen, stenen trappen die naar nog te bouwen huizen moesten leiden, rotondes en bruggen zijn tussen de bergen gebouwd. Uitzicht op de omringende zee en kleine baaitjes waar het water turquoise lijkt te zijn. Een enkele boer heeft zich hier wat land toegeëigend en loopt met honderden geiten en wat honden door de vallei. Een mooie plek om naar een cache op zoek te gaan. Zonder dat hadden we dit gebied waarschijnlijk overgeslagen, ook al stond het in de reisgids vermeld.
Het is ook een prachtige plek om te overnachten maar met de slechte weersvooruitzichten en het feit dat je in dit labyrint na zonsondergang makkelijk kunt verdwalen, zoeken we een veiliger plek op.
Net buiten het dorp Pygadakia vinden we een mooie plek, hoog boven een baai met uitzicht op Athos. Laat die bui maar komen.
Route: Neos Marmaras-Toroni-Porto Koufo-Kalamitsi-Pygdakia
Gereden kilometers: 63
Coördinaten slaapplek: N 040°03.045’. E 023°59.428
-
29 September 2018 - 11:48
Jeanny En Kees:
Zo te lezen is dit een schitterend gebied. Daarnaast de info van en over de caches levert weer veel op. Mooie foto's en verslagen doen ons ook weer genieten. Grt -
08 Oktober 2018 - 17:42
Yvonne Sormani-Simons:
Prachtig dat uitzicht op Athos!!! Te gek waar ze de caches vaak verstoppen en jullie vinden ze allemaal!
Ja het weer kan soms vranderlijk zijn. In Oostenrijk hebben we prachtig weer gehad. Lekker in het zonnetje gezeten met 25 graden. De zon ging in 5 minuten tijd onder, achter de berg en zeker 13 graden kouder. Dan merk je toch dat het herfst is ondanks het zomerse weer overdag. Bizar maar leuk om mee te maken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
