Cliffs en meer

De enige bedrijvigheid in het haventje op deze vroege morgen komt van de scuba diving boot. De kapitein poetst dat het een lieve lust is voor de vele duikers die hij verwacht. Als we een uur later wegrijden is ook de kapitein verdwenen. De boot ligt er verlaten maar schoon bij. Er is geen duiker komen opdagen.

Anderhalf uur later rijden wij de veerboot op. We hebben van de week een tip gekregen om de lange omweg over Limerick naar de Cliffs of Moher te vermijden en in Tarbert op de ferry te stappen. Dit scheelt ongeveer 175 kilometer en nog meer in tijd. Volgens Google vertrekt er ieder half uur een boot die je in 20 minuten over de brede Shannon rivier naar Killimer brengt. Bij aankomst in de haven kunnen we met nog 25 auto’s, een bus en twee campers meteen de kleine ferry oprijden. Effe afrekenen: €21,- ,die we natuurlijk ook aan diesel kwijt waren geweest!

En dan is het nog maar een klein stukje rijden tot aan de Kilkee Cliffs. Moher bewaren we tot morgenvroeg wanneer er nog niet zoveel toeristenbussen zijn. Volgens de Nederlandse tipgever zijn deze kliffen net zo spectaculair als Moher en een stuk minder commercieel. Het busje kunnen we net buiten het dorp zetten aan het begin van het cliffpath.
De wandeling over het pad gaat rakelings langs de 200 meter hoge klippen, ik hou mijn hart vast elke keer als ik Baloe langs het randje zie rennen en zou hem het liefst de hele weg aan de riem houden. “Heb je plan A bij de hand voor het geval Baloe over de rand duikelt?” vraag ik Geer. “ Ja zeker, dan bellen we gewoon Centraal Beheer.” krijg ik als antwoord. Voor het geval dat Geer naar beneden valt heb ik de reservesleutels van het busje bij me gestoken. Centraal Beheer heb ik niet nodig :)

Geer stuurt nog even de drone de lucht in, terwijl ik heerlijk in de zon mijn boek lees. Baloe op veilige afstand van de afgrond, naast mijn stoel. Hij krijgt de opdracht om zich vooral niet te bewegen. Ik denk dat ik vannacht droom over hoge klippen, diepe steile afgronden en Baloe die in de woeste golven neerstort.

Ik heb vanmorgen online tickets gekocht om morgenvroeg tussen 8 en 11 uur de Cliffs van Moher te bezoeken, dé attractie van Ierland. We willen er zijn vóórdat de bussen hun massa toeristen uitspugen.

Op de site heb ik gelezen dat de tickets online 50% goedkoper zijn dan aan de kassa, en voor Geer ook nog eens goedkoper omdat hij de seniorprijs mag betalen:) Voor ons twee is dat dan €7,50. Als we rond kwart over 7 de parkeerplaats van de Cliffs oprijden en ik daar ook nog eens 10 euro wil betalen, de prijs voor twéé senioren, (want dan wil ik best wel voor 65+ door gaan) zegt de vriendelijke jongeman dat het inclusief de entree is. “ Maar ik heb de tickets al online gekocht”, zeg ik snel. Hij grijnst eens even en vraagt wanneer we naar binnen willen. “Morgenvroeg”, zeg ik aarzelend. En zie de bui al hangen dat we nog op zoek moeten naar een plekje voor de nacht. Hij geeft een vette knipoog en zegt dat we wel mogen blijven staan op de parkeerplaats en als we het visitorcenter nog willen bezoeken dan kan dat tot 21 uur.

Het weer is nog steeds prachtig en gewapend met de fotocamera steken we de weg over naar het visitorcenter. Wat blijkt: er is nergens een kassa te bekennen en we kunnen zo de Cliffs op. Betalen doe je dus alleen voor de parkeerplek. De ruim 200 meter hoge Cliffs zijn prachtig in dit late zonlicht. Een enkele toerist loopt nog over de smalle, ongelijke paadjes. Even een foto maken bij het visitorcenter loopt uit tot een wandeling van bijna twee uur. Als we rond kwart over 9 weer bij het busje aankomen en de zon bijna in zee zakt krijgt Geer de kriebels en loopt ondanks het verbod om hier te dronen snel terug naar de Cliffs om wat opnames te maken. Ik zie hem pas om een uur of 11 terug. Ondertussen heb ik alweer de route voor morgen uitgestippeld:)

Route: Scraggane-Tralee-Listowel-Tarbert-Kilkee-Milltown Malbay-Cliffs of Moher
Coördinaten slaapplek: N 52.58.313. W 009.25.316
Gereden kilometers: 169