From lighthouse to lighthouse

We zijn weer de vroegsten vanmorgen. De buren, een stel met een camper uit Engeland en twee jonge meiden die in een personenauto overnachten slapen nog als wij aan het ontbijt zitten. De enigen die ons komen begroeten zijn twee puppies die ook gisteren met Baloe kwamen spelen. Ze zijn om te stelen zo leuk, maar goed doorvoed en met halsbandjes om dus geen reden om ze als zwerfhondjes te typeren en letterlijk te stelen.

Het stel in de camper is bezig aan een trektocht door Europa met een open einde. Ze hebben huis en haard achtergelaten en trekken nu al maanden rond samen met hun hondje. Na de zuidelijke Europese landen te hebben bezocht zijn ze terug gekomen naar Engeland om te trouwen. En meteen daarna door naar Ierland, oversteek naar Scandinavië en dan is alles nog een open einde. Ze leven van de opbrengst van de huur van hun huis in Engeland. Ik krijg meteen associatie met Jitske en Sander en Spot. Het sympathieke stel uit Amsterdam dat we in Januari in Spanje tegenkwamen en nu door Italië zwerven. Geweldige manier van leven is dit als je op jonge leeftijd al zo het roer omgooit.

Het zijn wel langslapers, want als we vertrekken zijn daar alle gordijnen nog gesloten, dus afscheid nemen lukt niet. Ik heb wel hun e-mailadres want gisterenavond heb ik prachtige foto’s gemaakt van de ondergaande zon en op velen daarvan zitten zijn op de rand van de klif. Die stuur ik hen nog na als we terug zijn in Nederland.

Onze eerste stop is Dromberg Stone Circle.
Weer stenen maar dit keer hoeft er niet gekust te worden en struikel je ook niet over de toeristen.
Het is een cirkel bestaande uit 17 rechtopstaande stenen in een diameter van 9,5 meter. Nee, niet nagerekend, sommige dingen lees je gewoon van de informatietafels die erbij gezet zijn. Waarom ze dit zo’n 150 jaar v.C gedaan hebben is me nog steeds een raadsel, maar zal best iets te maken hebben gehad met godenverering. De platte altaarsteen onteren we mogelijk door Baloe erop te laten poseren. Tja we blijven natuurlijk ook lompe toeristen he.

Volgende stop is Crookhaven. Dit grappige kleine havenplaatsje pronkt met een pub, waar je ‘ the most Southerly Pint in Ireland’ kunt drinken. En dat soort culturele uitspattingen laat ik me natuurlijk niet ontgaan. Het wordt een lekkere Muphy’s.
Hier hebben we ook onze eerste confrontatie met de politie. Wel twee patrouillewagens stoppen voor de pub. Bonje in de tent? Welnee, relaxed nemen ze plaats op het terras en genieten een drankje. Niemand neemt hier aanstoot aan. Er worden gemoedelijk praatjes aangeknoopt. Geen snerende opmerkingen zoals in Nederland in de trant van “ moeten jullie geen boeven vangen” en “kan dat allemaal van mijn belastingcenten”. Wat al dagen opvalt is de enorm aardige bejegening van de Ieren. Overal vriendelijk groeten. In de winkels wordt je met een lach geholpen. Kortom relaxed.

De stranden die we passeren laten we vandaag liggen. Plaats genoeg op het strand zelf, maar plekken om de auto te parkeren zijn moeilijk te vinden. Het is weekend en de Ieren zijn massaal onderweg naar het strand lijkt het. Ze profiteren van het mooie weer en overal horen we de verbazing dat dit weer in tientallen jaren niet is voorgekomen. Wij gunnen ze hun strand vandaag. De temperatuur is teruggevallen naar een dragelijke 25° en dan gaan wij doe-dingen doen zoals cachen.

Als laatste stop hebben we het zuidwestelijkste puntjes: ‘Mizen Head’ genaamd. Ook een cache natuurlijk ( het zou er een van onze vriend “Zuurtje” kunnen zijn), maar bovendien is dit een legendarisch gebied met betrekking tot de scheepvaart. Er staat een vuurtoren en ondanks dit baken is er een schip in 1905 op de klippen gelopen. Het ‘ Mizen Head Visitors Center’ geeft uitgebreide interessante informatie over het verleden van de vuurtoren die op een van de kliffen is gebouwd en via een brug te bereiken is. Je steekt hier de diepe kliffen over en hebt een prachtig uitzicht. Het reisgidsje belooft ons een kolkende zee die op de punten beukt, maar daar is door het aanhoudende rustige weer niks van te merken. Het uitzicht blijft echter adembenemend.

Als de laatste bezoekers vertrokken zijn blijft alleen het gekwetter van de vogels over en een viertal campers, die hetzelfde idee hebben als wij. Lekker overnachten op een plek met grandioos uitzicht.

Route : Galley Head - Dromberg - Skibbereen - Skull - Goleen - Mizzenhead.
Gereden: 89 km
Coordinaten : N51°27.120’. W009°48.559’