(Geen) fileleed

Zaterdag 11 mei 2019.

Op vakantie gaan moest gewoon kunnen door de deur achter je in het slot te trekken, maar dat lukt míj nooit. Het huis moet aan kant (want stel je voor, ja wat?),de schildpadden moeten naar hun logeeradres en nog honderd dingen meer. En een aantal nachten voor vertrek spookt me nog van alles door de kop, dus van slapen komt ook niet veel terecht. Als Geer om 8 uur belt dat hij er aan komt met de camper sta ik al in de startblokken. Het meeste hebben we zondag al er in gestouwd, maar op het laatst staan er nog wat zakken die toch écht mee moeten. Geer is het ondertussen gewend en draait radicaal zijn hoofd om, commentaar blijft tegenwoordig uit:)
Nog snel wat verse broodjes halen bij de Lidl en Mia gedag zeggen. Het blijft vreemd om haar daar alleen te zien staan, zonder mam en pap die ons altijd uitzwaaiden.

En dan de Duitse autosnelwegen, nooit echt gezellig en vandaag zéker niet. De regen komt met bakken uit de hemel, een enkele korte stop om Baloe zijn poot op te laten tillen en voor Geer om de bomen nog wat méér water te geven dan ze vandaag al hadden gehad:) Lunchen moet noodgedwongen binnen en dát is dan wel weer gezellig! Het geluid van de regen op het dak en een lekker warm en comfortabel busje.

Het is niet druk op de weg en we schieten lekker op. We hebben Miep opdracht geven om Telfs in Oostenrijk als eindbestemming voor vandaag in te plannen.
Een half uur voor de grens sommeert ze ons om een eerdere afslag te nemen omdat de A7 is afgesloten. Ze vertelt er ook nog bij dat er dieren op de weg lopen. Maar het is wel een omweg van een half uur. De een na de andere auto rijdt ons echter gewoon voorbij en “het zal wel niet zo’n vaart lopen” zeggen we tegen elkaar. Na nog geen kilometer moeten we tóch in de remmen. Er staat een kilometers lange stilstaande file over twee rijstroken. Hadden we nu toch maar die omweg gemaakt, maar dat is achteraf gepraat. Voortaan moeten we toch wat meer op Miep vertrouwen. Maar ook dát hebben we al vaker gezegd en verzucht. En wat doe je als je in de file staat en het wordt zo langzamerhand etenstijd? En je alle gemakken van thuis bij de hand hebt? Een grote pan chili con carne maken! We hebben nog genoeg tijd om uitgebreid te eten, want de file blijft staan zoals hij staat. Ik heb zelfs nog de tijd om de afwas te doen maar dan zet de file zich eindelijk in beweging en rijden we een half uur later de Oostenrijkse grens over. De besneeuwde bergtoppen van de Zugspitze zijn door de laaghangende bewolking en de miezelregen niet te zien. Het anders zo lieflijke landschap is grauw en mistig. Voor Innsbruck zetten we het busje langs de kant van de rivier en niet lang daarna gaat bij ons allebei het licht uit. De nacht was kort en de dag lang. Morgen verder richting Florence.

Route: Sittard-Landgraaf-Karslruhe-Stuttgart-Ulm-Reutte-Telfs-Zirl
Gereden kilometers: 756
Coördinaten slaapplek: N 47°16.129’. E 011° 15.919’