Het is bar en boos

Het heeft het grootste gedeelte van de nacht geregend, maar Zorbas heeft ons nog niet bereikt. In de Peleponessos is het wel goed tekeer gegaan, auto’s zijn door een rivier verzwolgen, een paar bootjes in de haven zijn gezonken en straten staan onder water. Ook bij ons regent het nog steeds als we wakker worden en laat dan nú net de gasfles leeg zijn. Dus moet Geer naar buiten om de volle fles aan te sluiten als we tenminste nog wat warms willen drinken. Voor de eerste keer deze vakantie komt het regenjack en de paraplu te voorschijn en als we naar de lucht kijken zal dat voorlopig ook nog wel zo blijven. Aan de westkust schijnt volgens de ap de zon, dus na het ontbijt laten we Kasandra achter ons. Mocht Zorbas deze vinger nog bereiken dan zijn wij in ieder geval weg.

We hopen dat het in het binnenland ten noorden vanThessaloniki wat beter is en willen eigenlijk niet rechtstreeks naar de kust rijden. Edessa en het Pindosgebergte hebben we jaren geleden al eens gezien maar is de moeite waard om nog eens naartoe te gaan. Mocht het daar tóch te slecht weer blijken kunnen we altijd nog naar de kust rijden. Maar eerst eens richting Edessa, een stad die hoog op een plateau ligt. We zijn er al eens eerder geweest omdat het de hoogste en grootste waterval van Griekenland heeft. Vanaf hier kunnen we beslissen of het weer goed genoeg is om de bergen in te gaan of dat we de kust opzoeken. Sinds 2013 ligt bij de waterval een cache en als we er dan toch zijn.....
Het weer is inmiddels bar en boos, het regent en de lucht is grauw. De trappen die naar de waterval leiden zijn glad, ze vormen kleine watervalletjes op zich. Baloe heeft nergens last van, die klautert naar boven maar schrikt toch heel even een beetje terug van het geluid en geweld van de 70 meter hoge waterval die denderend naar beneden raast. Achter de waterval loopt een smal pad en eenmaal gewend aan het geluid loopt hij rustig met ons mee en laat zich weer gewillig fotograferen door de vele toeristen die hier rondwandelen. De cache is snel gevonden en als ook wij weer de nodige foto’s hebben gemaakt zijn we alle drie doornat als we weer bij het busje aankomen.

De beslissing is snel genomen, we gaan niet meer door de Pindos naar het Zagoria-gebied maar rijden in een ruk door naar de kust. Het weer blijft bagger, de wolken hangen laag over het gebergte. De temperatuur is inmiddels gedaald tot 11 graden. De weg van Kozani naar Igoumenitsa is prachtig, aan weerszijden bergen waartegen kleine dorpjes geplakt lijken te liggen.
Toch is het in deze omgeving ook niet ongevaarlijk. Kilometers hekwerk langs de snelweg moeten de hier in het wild levende beren tegen houden. Wij komen er gelukkig geen een tegen hoewel Geer dat natuurlijk toch wel graag had gewild.

Na Ioanina klaart de lucht op en de temperatuur stijgt naar 23 graden. Als we tegen zessen in Igoumenitsa aankomen en een plekje aan het strand op een landtong hebben gevonden, kunnen de stoeltjes naar buiten. Tot laat in de avond blijft het warm, dat is de afgelopen dagen wel anders geweest. Morgen kan de korte broek weer aan...

Route: Nea Potidea-Thessaloniki-Edessa-Ptolemaida-Kozani-Ioannina-Igoumenitsa
Gereden kilometers: 461
Coördinaten slaapplek: N 39°30.900’ O 020°12.721