Duitse ongemakken

Bij vertrek spreken we elkaar moed in dat de files vandaag vast in noordelijke richting staan vanwege terugkerende vakantiegangers uit het zuiden van Europa en dat wij lekker door kunnen rijden. Die hoop wordt snel het asfalt ingeslagen. Weliswaar staan daar de meesten en de langsten maar ook wij sukkelen regelmatig in slakkengang. Op de radio worden we braaf op de hoogte gehouden van de oorzaken. Baustellen, loslopende dieren op de rijbaan, ongevallen, afgevallen lading, en zelfs een complete boot dwars over de weg. Maar het lukt ons toch om vandaag 609 km af te leggen.

Rond een uur of 6 meent Car een aardig plekje voor de nacht gevonden te hebben. Aan de oevers van de Chiemsee bij het plaatsje Felden. Er ligt een geocache vlak aan het water en parkeergelegenheid is er volgens de beschrijving voorhanden. Maar we houden even geen rekening met het feit dat het Duitsland is. De parkeerplaatsen zijn allen voorzien van een hoogtebeperking en/of “Privat”. Een ander bordje dirigeert ons naar een camperplaats waar we voor € 6,- in het rijtje mogen gaan staan. Ons niet gezien. Honden zijn ook niet gewild hier. Wel overal ‘Hundenkottüten’ maar je vraagt je af waar die beesten dan moeten schijten want overal ‘Hunden verboten’ .

We doen nog even een poging om een cache in de buurt te zoeken. Hij ligt in de buurt van een psychiatrisch ziekenhuis. Als we langs de parkeerplaats lopen horen we achter ons plotseling een vrouw enkele malen ‘hallo’ roepen en in versnelde pas met wapperende rokken komt ze naar ons toe snellen. We vermoeden een patiënt die graag Baloe wil aaien. Maar als ze dichterbij komt zien we dat op de wapperende rokken en cape een naamplaatje prijkt met haar naam en die van het gesticht waar zij orde houdt. Ook hier blijkt het “privat” te zijn volgens deze ‘hoofdzuster’ en de patiënten zouden wandelende mensen op het terrein niet kunnen verdragen. De grimas op haar gezicht, die een glimlach moet voorstellen, verraadt dat ze bloedserieus is en geen enkele tegenspraak duldt. Dan maar weer terug richting camper-ghetto waar zich nog net een andere camper naast de onze frommelt, waar wij dachten dat geen plaats meer zou zijn. De bekende druppel en we gaan op zoek naar een beter plekje. Een paar km verderop ligt het plaatsje Übersee (am Chiemsee). Niet aan het water zoals de naam doet vermoeden, maar dat geeft niet want inmiddels komt er genoeg water van boven.

In een doodlopend weggetje met wat parkeerplaatsjes bij een bedrijfje dat gesloten is, lijkt ons een prima rustig plekje om te slapen. Lijkt.... want ook hier komt een man ons vertellen dat het geen openbare parkeerplaats is. Als ik hem wil bedanken voor de ongevraagde informatie over zijn dorp, blijkt dat niet voldoende te zijn voor hem. Hij wil ons voor middernacht hier weg hebben en driftig beent hij richting zijn auto. Ik probeer nog nadere info te krijgen waarom ik weg moet, maar het zou familie kunnen zijn van de hoofdzuster van zo juist, want met opengesperde ogen brult hij me alleen toe: PRIVÁÁÁÁT !!!! en rijdt driftig in zijn auto weg. Uit niets blijkt ons verder dat het inderdaad privé parkeerplaatsen zijn, maar omdat we geen nachtelijke oorlog willen ontketenen als hij terugkomt, zoeken we een ander plekje. Aan de rand van het dorp, een plek met het grote blauwe bord met de P geeft aan dat we hier vermoedelijk vandaag geen Duitser meer over de zeik krijgen. Eindelijk rust.

Route: Boppard - Ludwigshafen - Stuttgart - Ulm - Augsburg - München - Übersee am Chiemsee
Gereden : 609 km
Coordinaten slaapplek N 47°50.211’. E012°29.072