The lord of the rings’
Door: Gerard
Blijf op de hoogte en volg Carry
02 Juli 2018 | Ierland, Sneem
De wegen zijn zonder uitzondering erg smal en bochtig. We ‘kachelen’ rustig aan met een gemiddelde van nog geen 30 km/h. Bij tegenliggers is het vaak uitwijken in de berm en/of stapvoets elkaar passeren. Maar alles gaat hier heel gemoedelijk, al blijft het uitkijken. Met het stuur aan de bermkant is het moeilijk om overzicht te hebben. En dat we door een natuurgebied rijden merken we ook als een ree rakelings voorlangs de bus de weg oversteekt.
En dan hebben we ook nog Baloe die voor een “ godver- wat-krijgen-we-nou” momentje zorgt. Hem is strikt verboden de bus uit te springen door de zijdeur voordat hij het commando krijgt. Dat heeft hij aardig door en we zijn trots op zijn gehoorzaamheid. Maar als we even langs de weg stilstaan en hij mij buiten ziet staan springt hij ineens van de bestuurdersstoel door het open raam naar buiten. Meetkundig is het raam te klein of Baloe te groot, maar hij flikt het wel. Volgens Car schrok hij van een sissende fles koolzuurhoudend water die open ging. De held... nou ja de sprong dan weer wel.
En dan nog zo’n verbaas momentje als we door het toeristenplaatsje Sneem lopen. Als we langs een tafel met uitgestalde gestapelde schapenvellen lopen gaat hij op de rem. Kennelijk is dat doodeng want wat we ook proberen hij verdomt het om langs te lopen. Alle “gevaren” tijdens de “jugendbeurteiling” trotseerde hij als een echte vent en nu schiet hij in de stress van een schapenvel. We maken er een oefening van en met wat lekkers lukt het tenslotte, maar niet van harte.
Maar hij heeft toch weer zijn succesmomentje. Midden op straat wordt een fotoreportage gemaakt van een pasgetrouwd stel. Verkeer wordt zelfs even stilgezet om de fotograaf de kans te geven voor het perfecte plaatje. Maar dan rukt de bruid zich plotseling los van haar kersverse echtgenoot en onder de uitroep: “can I cuddle your puppy please” stort ze zich op Baloe.
De echtgenoot en fotograaf grijnzen wat schaapachtig en ik pak dan mijn fotomomentje, terwijl Baloe zijn harige lijf tegen haar trouwjurk aanschurkt en zich lekker laat cuddelen.
Als we op een afgelegen pier langs het water staan om te lunchen stopt een auto met Iers kenteken en stapt een jong stel uit met een peuter en een baby. Horen we nu Nederlands praten? Nee, toch Engels. Maar dan toch echt weer Nederlands tegen de peuter. “Bent U Nederlandse” is de nieuwsgierige vraag van Car? “Nee hoor, geboren en getogen Ierse” is het antwoord in vloeiend en accentloos Nederlands. Met dat antwoord neemt Car uiteraard geen genoegen en haar verbaasde blik noopt de vrouw tot nadere uitleg. 34 Jaar geleden zijn haar ouders in Ierland komen fietsen. Ze vonden het er toen zo leuk dat ze er gebleven zijn en zich gevestigd hebben. Zij is hier geboren en door haar ouders in het Nederlands opgevoed en ook nu spreekt zijn nog dagelijks met haar ouders, uitsluitend Nederlands. Op haar beurt voedt zij haar dochtertjes nu ook tweetalig op. Maar als Car eenmaal nieuwsgierig is houdt dat nog even aan en dus ontfutselt ze de vrouw nog wat details over haar beroep (ze heeft 15 paarden en geeft rijles) en is getrouwd met een Ierse man. O jee... Car en paarden.... Ik red de man en de kleine door tegen te werpen dat ze toch echt hier naar toe kwamen om naar het strandje te gaan en demonstratief klap ik de stoeltjes in en leg die in de auto. Ik meen even een dankbare blik van de man te zien.
Het plaatsje voor de nacht wordt een kleine pier. Zoals gebruikelijk liggen hier diverse bootjes aangemeerd en en het is ook een komen en gaan. Het water is helder, de temperatuur goed en we kunnen heerlijk zwemmen met zijn drieën. Gezellige bedrijvigheid rondom ons en als wat bootjes terugkeren van een vaartochtje, blijkt er heel wat vis aan boord te zijn. Ter plekke wordt schoongemaakt tot grote nieuwsgierigheid van de meeuwen die zich tegoed doen aan de weggeworpen ingewanden en vissenkoppen.
Ook hier is Car niet te beroerd voor een gezellig praatje en dat levert ons een lekker visje op voor morgen op de BBQ. In ruil krijgt de hond van de visser een bot dat Baloe te minderwaardig vind om op te kluiven.
Nog even de drone de lucht in om het allemaal van boven vast te leggen en als de opgewonden meeuwen allemaal uit gekrijst zijn, komt een weldadige rust over het water. De wind die het gisterenavond fris maakte is er nu niet zodat we nog lang buiten zitten.
Route: Garinish-Ardgroom-Kenmare-Sneem-Westcove
Gereden kilometers: 124
Coördinaten slaapplek: N 51.46.198. W 010.03.347
-
04 Juli 2018 - 09:16
Jeanny En Kees:
Een mooi verhaal en wederom een paar leermomenten met Baloe. Zo blijft het wel spannend. Mooie foto's die jullie indrukken goed weergeven. Grt en blijf genieten. -
04 Juli 2018 - 09:21
Riet:
Ja....dat met die schapenvellen...volgens mij is het toch een beetje een mietje.... -
04 Juli 2018 - 20:43
Yvonne Sormani-Simons:
Die Baloe toch. Hij had politiehond moeten worden, dan had hij door autoruitjes kunnen springen. Alhoewel boeven vangen was dan weer een ander punt geweest. Een wolf in schaapskleren zijn die boeven vaak en ja die schaapsvellen heeft hij het niet op. Baloe hoeft ook niet alles leuk te vinden. Hij is lief en gehoorzaam en heeft een bruid ook nog gelukkig gemaakt ( de bruidegom doet de rest, hoop ik hahha).
Leuk om telkens weer nieuwe mensen te ontmoeten en hun verhaal te horen. Dat is zo leuk aan reizen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley