This Area Rocks!

De harde wind is enigszins gaan liggen. Het is helder en omdat de zon hier al om 4:30 h op komt, is het uit de wind, al heerlijk in de zon. Gisterenavond hadden onze buren, met een Duitse camper, nog een akkefietje met een dame, die helemaal door het lint ging. De Duitser was een metertje langer dan ons busje en stak daarom een stuk buiten het, met provisorisch aangebrachte witkalk, parkeervak. De dame in kwestie stoof meteen met totaal verwilderde ogen en luid schreeuwend op de verbouwereerde Duitser af. Hij moest meteen vertrekken omdat hij "de highway" blokkeerde. Dat highway was al redelijk "overdone" want het weggetje in kwestie is amper 2,50 m breed. Bovendien was aan de andere kant een enorme brede berm dus 'blokkeren' was de andere overdrijving. Maar de lady in kwestie was voor geen enkele reden vatbaar. Uit pure frustratie sloeg ze met de vuisten op de camper en rukte in totale woede aan het afdekzeil van de fietsendrager. Gillend maakte ze daarna een foto van de camper en beloofde met de politie terug te komen. We hebben haar en ook de politie die avond niet meer gezien.
De gezellige Duitser in kwestie (we hadden hem al eerder die dag onderweg ontmoet) vertrok echter die avond nog laat. Of hij toch onder de indruk was van de dreigementen van de Schotse furie?

Wij blijven die nacht dus alleen achter op dit fantastische plekje. Helaas zijn we vanmorgen weer niet getuige van dolfijnen, walvissen of zeehonden. Wel komt in alle vroegte de 'crazy lady' van gisterenavond aanrijden. Als ze uitstapt en een blik in mijn richting werpt, zwaai ik vriendelijk naar haar. Ik zie haar even twijfelend terug zwaaien maar dan komt ze naar ons toelopen. Haar ogen zijn totaal anders dan gisterenavond en met zachte stem verontschuldigt ze zich voor haar gedrag . Het was haar allemaal wat teveel geworden die dag. Ik lieg dat ik het allemaal wel begrijp en dat we het haar vergeven. Ze opent daarna een kleine keetje waar ze snacks, koffie en andere lekkernijen verkoopt. Ze haalt haar twee honden uit de auto, laat alles onbeheerd achter en gaat uitgebreid met haar honden wandelen. Ik was nog van plan een kop koffie bij haar te kopen als een soort 'Wiedergutmachung', maar dat gaat dus niet door.

Het mooie weer dat zich aankondigde in de vroege ochtend zet door. Hier in het noorden zijn de meeste zandstranden en na een paar kilometer maken we al een stop, een strandwandeling en zetten zelf de koffie. Baloe, kan even naar hartelust door het water en het zand dollen.Op andere plekken moeten we vaak goed opletten want werkelijk op alle plaatsen kom je hier schapen met heel veel lammetjes tegen. En die beesten hebben toch een bijzondere aantrekkingskracht op honden. Hun poep trouwens ook. Baloe lust er wel pap van en kan de verleiding niet weerstaan om regelmatig een lekker keutel naar binnen te werken, ondanks dat hij daarvoor flink op zijn kloten krijgt.

We rijden inmiddels door het 'North West Highland Geopark', dat als slogan voert "This Area Rocks!"
We worden er een beetje stil van. Het ene uitzicht is nog mooier dan het andere. De Schotten hebben goed kijk op hun mooie land en weten waar ze de parkeerplaatsen en uitzichtpunten moeten neerleggen. Daar komt nog bij dat de plaatselijke geocachers weer op de mooiste plekken doosjes hebben neergelegd en op de site uitleg hebben gegeven waarom ze juist deze plek zo bijzonder vinden. Wij doen er ons voordeel mee en genieten volop. De zon is heerlijk en we maken er een stranddag van. Lekker luieren. Het derde strand overtreft alles. Het ligt in Oldshoremore nabij Loch Clash in Northwest Sutherland. Door de omliggende stijle rotsformaties ligt het lekker uit de wind. Bij eb is het enorm breed. Hoewel het nog redelijk vroeg is, besluiten we hier toch ons kampement op te slaan.
Genoeg voor vandaag. We zijn nog uitgebreid getuige van een boer die met hond en vrouw wat schapen wil verweiden maar dan merken we dat het toch niet allemaal zo gesmeerd gaat als dat je het in filmset documentaires ziet. De hond doet zijn best, maar verkloot toch ook regelmatig het een en ander. Vast een ergernis voor de boer, hoewel hij er uiterlijk kalm onder blijft. Voor ons een vermakelijk tafereel. Uiteindelijk lukt het hen na ruim twee uur. Wel zijn er drie ontsnapt. Die laat hij uiteindelijk maar lopen en laat het voor wat het is.

Voor ons is het ook genoeg geweest. De zon gaat pas om 22:20 h onder, en dan blijft het ook nog uren schemeren. Maar voor Car is dat geen reden om haar luiken eerder dicht te doen. Ik geniet nog van een gin-tonic van een mooie zonsondergang en een Schotse midzomernacht.

PS: we vinden het leuk dat jullie weer met zovelen meelezen. En de reacties, opmerkingen en vragen lezen we met plezier.

Route: Stoer - Drumbeg - Unnapool - Scourie - Oldshoremore.
Gereden: 87 km
Coordinaten slaapplek. N 58°28.636' W 005°04.971'