Terugreis

Als we wakker worden zien we dat Venetië in een dichte mist gehuld is. De paleizen aan de overkant van het Canale Grande zijn niet meer te zien. De vele toeristen die op dit vroege uur al met hun koffers de brug over willen moeten goed uitkijken waar ze lopen om niet over de traptreden te vallen.
Wat een geluk dat wij de weg weten om te ontbijten in het hotelletje dat 100 meter verderop ligt.

Wij zijn de enigen die deze morgen komen ontbijten, het is nog vroeg, nog geen 8 uur, maar we hebben honger en willen ook een beetje op tijd naar het busstation.

Ik heb nog even geprobeerd om het bootkaartje van Mia, dat we gisteren (per ongeluk)niet afgestempeld hebben, in te ruilen bij het ticket office. Mijn smoes had ik al klaar: Mijn moeder was ziek en kon dus geen gebruik maken van het ticket. “Moeder” omdat ze “Tante “ in het Engels waarschijnlijk niet begrijpen! Maar helaas trapt de vriendelijk loketbediende er niet in en dus lopen we met een ongebruikt kaartje, ter waarde van 18 euro, naar het busstation.

Alsof we hier al dagen rondlopen, en dat is natuurlijk ook zo, zijn we in no time bij de “People Mover” die ons voor 1 euro in 5 minuten naar het busstation brengt. De bus staat al te wachten maar helaas moeten wij dat ook nog een half uur voor we er in mogen stappen.

Waarschijnlijk heb ik een bordje met “INFORMATION “om mijn nek hangen want er komen een aantal mensen vragen of dit de bus naar het vliegveld is, er zijn er zelfs die willen weten hoe ze in de stad moeten komen. Ik heb toch het verkeerde beroep gekozen. Maar mijn jaren van reisinformatrice op een aantal reisbureaus komt zo toch nog eens van pas.

In 40 minuten rijdt de chauffeur ons naar het vliegveld . Daar kom ik nog even in een hachelijke situatie als mijn koffertje niet in het, door Ryan Air voorgeschreven, formaat past. Maar de vriendelijke juf achter de balie knikt eens goeiig als ik zeg dat het op de heenweg wel mocht. 60 Euro gespaard, zoveel kost het als je koffer niet het juiste formaat heeft om als handbagage mee te gaan.

Met 50 minuten vertraging, een bomvol vliegtuig en ook nog eens niet naast elkaar kunnen zitten, vertrekken we om 10 voor 2 richting het noorden.

Nog snel even Beau ophalen bij Jeanny die weer hartstikke goed met haar gezin voor hem gezorgd heeft en waar hij het altijd heel erg naar zijn zin heeft. Bij mam en pap staan de broodjes al klaar en dan naar huis. Koffer uitpakken, reisverslag schrijven, foto’s op de pc zetten en dan zit de avond er weer bijna op.

Later zal ik nog even proberen of ik de foto’s bij de laatste verslagen kan plaatsen.
P.s het hotel in het achterafsteegje is verschrikkelijk goed bevallen. Het ontbijt was prima, de omgeving super. Het treinstation en de boothaltes naar alle richtingen op 100 meter afstand. Het San Marcoplein en de Rialtobrug op een 20 minuten lopen. En het ACHTERAFSTEEGJE? Dat was een zijstraatje van het Canale Grande!!!