Topdag!

Topdag!
Niet dat ik wat te klagen heb over die andere dagen, maar vandaag mocht ik mee een dierenwinkel in en mocht ik zelf uitzoeken. Niet alles waar ik mijn zinnen en neus op zette, werd gekocht maar toch heb ik ze een paar ponden lichter gemaakt. Het was lekker toeven daar. Ook die handen van die twee enthousiaste dames in de winkel die me uitgebreid aaiden en met me op de foto wilden. Wel vreemd dat ze als uitbaatsters van een dierenwinkel nog nooit gehoord hadden van een Hovawart. Dat is in 'meine Heimat' wel anders.

Het is wel even wennen met die twee stinkers in de bus. 24 uur zitten ze me bijna letterlijk op mijn lip. Maar ik snap inmiddels aardig wat ze van me verwachten en weet mijn plaats.
Zo moet ik mijn ras eer aan doen en ook daadwerkelijk waken. Lukt me aardig, tenminste als ik niet te vast in slaap ben. Want slapen doe ik hier iets minder dan thuis. Elke dag wel een ander hondenfeestje hier en steeds leer ik weer nieuwe dingen, al hoewel die twee het ook ondeugden noemen.

Laat ik wat benoemen dat ik niet helemaal begrijp. De natuur heeft hier gezorgd voor duizenden 'lekkernijen' voor honden. Die worden voortgebracht door schapen en lammeren. Ik kende een soortgelijk spul al van paarden als ik weer eens in de manege was voor mijn cursus, maar dit is een delicatesse. Die twee noemen het "gadver" of voluit "gadverdamme" en hebben dan de neiging me dit heerlijks letterlijk uit de bek te bek te trekken. Vooral mijn Kakertse baasje is enorm fanatiek daarin en kan er erg boos om worden. Deh oet Zitterd, is wat laconieker. Het gaat er als stront in en komt er ook gewoon weer als stront uit is zijn stelling en dan zal het wel meevallen. Kijk, wij mannen snappen elkaar.

Over smerig gesproken. In die dierenwinkel heeft ze een spuitbus gekocht met een goedje dat goed zou zijn voor mijn vacht. Haar probleem is dat mijn haar kennelijk wat minder wordt op mijn rug en wat minder glanst. Volgens 'Zitterd' is het gewoon de rui, maar 'de Kakert' heeft er weer eens een middeltje voor. En dàt spul is pas gadver....voor een hond!!! Maar ook daar heeft de natuur weer een tegenmiddel voor dat ik met mijn neus feilloos kan vinden. Langs het strand, waar ik overigens heerlijk kan rennen en dollen, liggen regelmatig kadavers van zeevogels. En daar kun je dan heerlijk in rollen. Zodat ik mijn favoriete geurtje weer terug krijg.

Honden, ook in overvloed. Alhoewel er velen van het soort zijn zoals Tibbe is. Voor de niet insiders, Tibbe is de bordercollie van Anja en René en die heeft me een paar keer flink te grazen gehad. Dus enige terughoudendheid vind ik wel gepast bij die gasten. Maar tot nu toe heb ik nog geen knauw gehad en ik word steeds vrijer. Bovendien, als het me te gortig wordt schuil in tussen de benen van mijn baasjes.

Kortom: het zwerversleven bevalt me wel. Ik ben inmiddels zo groot dat ik over het dashboard kan meekijken naar buiten, maar meestal verdwijn ik toch lekker op mijn kussen onder de tafel. Of tussen de twee voorstoelen in. Lekker stabiel daar, ook als het een bochtig traject is.

Ik heb begrepen dat die twee regelmatig foto's maken dus zo hebben jullie nu ook een totaal beeld van mijn ervaringen.

Tot woefs.

Route: Wick - Brora - Dornoch - Tore - Fortrose
Rereden :192 km
Coordinaten slaapplek : N 57°34.732'. W 004°08.076'