Pame

Het was weer een zwoele nacht. Een temperatuur van 27,5 graden met een vochtigheidsgehalte van 77 %. Dan wil je alleen maar stil blijven liggen en hopen dat de nacht snel voorbij gaat.
Beau heeft vannacht een paar keer geblaft, toch heeft Geer vanmorgen geen spoor kunnen ontdekken van eventueel aanwezige zeeschildpadden. Het strand van Aghios Andreas blijft aanlokkelijk, maar er zijn hier nog zoveel mooie plekken te zien en omdat we nog maar ruim 1 week te gaan hebben, besluiten we om richting Koroni te rijden. Het dorp ligt tegen een steile heuvel aan een baai en telt nog geen 2000 inwoners. Voor het bussie zijn de smalle, steile steegjes niet geschikt en omdat we weer heel vroeg op pad zijn, vinden we nog een plekje aan de doorgaande weg. Het oude kasteel en zijn klooster(tuinen) zijn DE grote trekpleister van het dorp. Drie caches brengen ons naar de mooiste plekjes met een prachtig uitzicht over de baai en het uiterste zuiden van de middelvinger: de Mani. Achter een bijna verborgen ingang liggen de kloostertuinen, een vriendelijke non gebaart dat ik haar moet volgen naar een van de mooiste plekjes van het dorp en dat is de tuin met al zijn geurende en bloeiende bloemen.
Het is op deze tijd in de morgen al bloedheet maar de terrasjes aan de zeekant liggen gelukkig in de schaduw. Beau heeft zin in water, Geer wil zijn frappe en ik lust wel wat te eten. Op de menukaart staat een afbeelding van een heerlijke warme wafel met ijs. "Doen?" vraagt Geer. Als we er twee bestellen kijkt de ober ons wat verwonderd aan. Pas als hij 10 minuten later het gevraagde opdient zien we waarom: De wafels zijn zo groot dat je er met zijn vieren genoeg aan hebt. Dat wordt dan vanavond alleen een salade, neem ik me meteen voor.
Langs de kade staat een standje waarin 2 jonge knullen hun best doen om ons te lokken met een praatje over het zeeschildpadden-beschermingsproject. En daar ben ik natuurlijk niet bij weg te slaan. Op het naburig strand zijn er al 54 nesten gevonden en afgebakend, vertellen ze. Als ik wil mag ik morgenvroeg om 6 uur mee om te kijken of er nog meer nesten te vinden zijn. Heel aanlokkelijk natuurlijk, maar ik ga pas mee als ze me kunnen garaderen dat er een schildpad aan land komt. Ha ha. Om het project toch nog een beetje te sponsoren , koopt Geer voor mij een leuk kettinkje met een schildpadje eraan.
We hebben de morgen gebruikt om wat cultuur op te snuiven en nu wordt het tijd om het strand op te zoeken. In Finikounda vinden we een leuk plekje aan de haven. De bomen zorgen voor de nodige schaduw en het strand ligt voor de deur. Terwijl ik in zee een beetje afkoeling zoek komt er een klein rubberbootje aangevaren met een excentriek uitziend ouder echtpaar aan boord die een plekje zoeken om aan de kant te komen. Eenmaal aangemeerd stapt de man op mij af en vraagt of we hier een goed restaurantje weten. Ik vertel hem dat we ook net hier zijn en er volgt een geanimeerd gesprek. Zij komen uit California en hun catamaran ligt 100 meter buiten de haven voor anker . Ze zeilen al jaren de hele wereld over. Hun bootje laten zij met een speciaal hiervoor geconstrueerde vrachtboot naar alle uithoeken van de werled verschepen. Vorig jaar waren ze ook in Griekenland maar toen het ze hier te warm werd hebben ze het vliegtuig naar Amsterdam gepakt om daar tien dagen in de omgeving rond te fietsen. Hoe decadent kun je het hebben.
De salade die ik van plan was om vanavond te maken eten we uiteindelijk op een van de vele terrasjes die het gehucht rijk is. Restaurant Elena ligt hoog boven de haven met uitzicht over de baai en het hele dorp. De baas van het spul heeft humor: als ik om wat water vraag voor Beau komt hij met een hele fles aansjouwen met daarin een rietje. Beau kijkt er wat angstig naar en is niet te vermurwen om het te gaan gebruiken. Gelukkig voor hem komt er ook nog een bakje tevoorschijn.
Finikounda bij avond betekent dobberende verlichte bootjes, flanerende gezinnen, terrasjes die vol zitten, aparte winkeltjes, een gezellig haventje, kortom een dorpje dat de moeite waard is om te bezoeken.

Route: Aghios Andreas-Koroni-Finikounta
Gereden kilometers: 38
Slaapplek coördinaten: N 36.48.344 O 021.48.313