Op weg naar huis
Door: Carry
Blijf op de hoogte en volg Carry
02 Juli 2016 | Italië, Brennero - Brenner
We kijken nog even naar de afvaart en dan is het tijd om de hut op te zoeken. Ondertussen is het kwart voor een, niet echt een tijdstip waarop je mij normaliter nog wakker ziet. Beau schurkt zich heerlijk tussen de twee bedden in en is al vlug onder zeil. Bij mij duurt het iets langer maar dan ben ik ook vertrokken, ondanks het lichte gedreun van de motoren heb ik prima geslapen. Om zeven uur staan we naast ons bed, nog maar een keer genieten van een lange douche en dan naar dek 11. Beau duikt meteen de ruimte in waar de benches staan en waar de dieren hun behoefte kunnen doen. Dat is in tegenstelling tot het eerste jaar geen probleem meer voor hem. Toen heeft hij het gepresteerd om zijn plas en poep bijna 20 uur op te houden.
Het is niet druk aan boord, ook dat is wel eens anders geweest. Nu zijn er ligstoelen genoeg, een leuk plekje is dus snel gevonden. Ik heb een goed gevulde koelbox bij me met ontbijt lekkers. Het eten in het restaurant is niet te pruimen, na de vorige keer heb ik me voorgenomen om daar niet meer naar binnen te gaan.
Na de vertraging van gisteravond gaat het Minoan niet lukken om op tijd de haven van Ancona binnen te varen. Twee uur later dan beloofd meren we in Italië aan en dan is het altijd een heel gedoe om de garage te vinden. Er zijn zoveel uitgangen, liften en trappen en heel veel mensen die hetzelfde doel hebben als wij. Eenmaal in de garage moeten we met tassen en hond tussen de honderden campers en vrachtwagens die bumper aan bumper staan met nauwelijks ruimte aan de zijkanten, proberen om ons bussie te vinden. We zijn er bijna als laatste ingegaan gisteravond en dat heeft het voordeel dat we nu, weliswaar pas om half vier, als een van de eersten de boot af rijden.
Op de autosnelweg krijgt Beau zijn kalmeringstabletjes en na nog wat heen en weer gedrentel geeft hij zich er aan over en gaat alsnog plat. Omdat de autosnelweg tussen Bressano en Vipiteno morgenvroeg van 7 tot 12 uur is afgesloten besluiten we om door te rijden tot Brennero. Het is half twaalf als we daar de ons inmiddels bekende parkeerplaats op rijden. De temperatuur buiten ligt ongeveer vijfentwintig graden onder dat wat we de laatste weken gewend zijn. Het dekbed dat we al die tijd niet nodig hebben gehad komt nu weer goed van pas. Lekker slapen nu. Morgen vroeg weer op.
Het is niet druk aan boord, ook dat is wel eens anders geweest. Nu zijn er ligstoelen genoeg, een leuk plekje is dus snel gevonden. Ik heb een goed gevulde koelbox bij me met ontbijt lekkers. Het eten in het restaurant is niet te pruimen, na de vorige keer heb ik me voorgenomen om daar niet meer naar binnen te gaan.
Na de vertraging van gisteravond gaat het Minoan niet lukken om op tijd de haven van Ancona binnen te varen. Twee uur later dan beloofd meren we in Italië aan en dan is het altijd een heel gedoe om de garage te vinden. Er zijn zoveel uitgangen, liften en trappen en heel veel mensen die hetzelfde doel hebben als wij. Eenmaal in de garage moeten we met tassen en hond tussen de honderden campers en vrachtwagens die bumper aan bumper staan met nauwelijks ruimte aan de zijkanten, proberen om ons bussie te vinden. We zijn er bijna als laatste ingegaan gisteravond en dat heeft het voordeel dat we nu, weliswaar pas om half vier, als een van de eersten de boot af rijden.
Op de autosnelweg krijgt Beau zijn kalmeringstabletjes en na nog wat heen en weer gedrentel geeft hij zich er aan over en gaat alsnog plat. Omdat de autosnelweg tussen Bressano en Vipiteno morgenvroeg van 7 tot 12 uur is afgesloten besluiten we om door te rijden tot Brennero. Het is half twaalf als we daar de ons inmiddels bekende parkeerplaats op rijden. De temperatuur buiten ligt ongeveer vijfentwintig graden onder dat wat we de laatste weken gewend zijn. Het dekbed dat we al die tijd niet nodig hebben gehad komt nu weer goed van pas. Lekker slapen nu. Morgen vroeg weer op.
-
05 Juli 2016 - 14:51
Jeanny En Kees:
Hoi weer een leuke belevenis en dat geeft maar weer aan dat je op alles voorbereid moet zijn met een dergelijke reis. Dit geeft een avontuurlijke dimensie aan het geheel.
Dit schrijvende verwacht ik dat jullie al bijna thuis zijn.
Groet van J&K -
05 Juli 2016 - 19:26
Yvonne Sormani-Simons:
De terugreis alweer! Altijd een wee gevoel in mijn buik. Maar jullie hebben een mooie vakantie gehad, waar je op terug kan kijken. En ik heb weer genoten van jullie verhalen, hoewel ik er een paar gemist heb. Kreeg geen verbinding.Geer gaf het al aan op Facebook. Het was weer leuk om met jullie mee te mogen reizen op de "achterbank".
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
