Cachedag

Er is heel slecht weer voorspeld voor vandaag dus de reisgidsjes laten we voor wat ze zijn en gaan op pad om te cachen. Wel met de auto want we hebben nog meer dan een halve tank benzine en de auto moet overmorgen bijna leeg worden ingeleverd. De afstanden zijn hier zo klein en met een volle tank zouden we makkelijk 900 kilometer kunnen rijden. We hebben er nu iets meer dan de helft opzitten en zijn het eiland al twee keer rond geweest.

Het weer is ons gunstig gestemd. Het is bewolkt en een graad of 18 als we richting de zuid-west kust rijden. Rondom Playa Blanca liggen heel veel caches die ik thuis al heb gedownload op mijn mobje. Er is er eentje die ons naar een nooit afgebouwd hotel leidt op de klippen aan de westkust. De tijd , de invloed van het water, het zout en de aardbevingen hebben hier zijn werk gedaan. Het staat op instorten. Hele verdiepingen hangen schots en scheef, verroeste buizen en losse kabels geven het geheel een beetje spookachtig aanzien.
En dan zien we opeens een man van achter een in elkaar geflanste deur tevoorschijn komen. Hij wenkt ons vriendelijk en we maken een praatje .Hij vertelt dat hij uit Marokko komt en hier zijn onderkomen heeft gezocht: "Geen werk, geen geld, geen woning en geen familie" Hij laat ons laat trots zijn onderkomen zien waar hij sinds vier maanden woont.
Er staat het hoognodige, een bed, een inklapstoel en een soort tafeltje. Zijn kleding hangt achter een los stuk stof. Er is geen toilet en voor water moet hij kilometers lopen. Maar hij grijnst erbij, het schijnt hem niet te deren.

De caches liggen op prachtige plekken langs de kust. Het zonnetje schijnt inmiddels volop dus het is genieten. Bankjes genoeg, picknickspullen hebben we bij ons en dan is er natuurlijk ook nog het strand.
Het lijkt wel of het hier in het zuiden een stuk warmer is dan iets noordelijker in Costa Teguise waar wij het appartement hebben.
We wandelen langs de kilometers lange boulevard van Playa Blanca waar de ferryboten naar Fuertaventura vertrekken. Jammer dat we overmorgen weer naar huis vetrekken anders hadden we die oversteek wellicht ook nog even gemaakt. In de haven liggen plezierboten en en visserssloepen voor anker. Het is er een gezellige drukte.

Een van de caches brengt ons naar de plek waar de kamelen hun onderkomen hebben. Overdag sjokken ze met hordes toeristen door het Nationaal Park. De vele kamelen die hier nu staan hebben vandaag zeker hun vrije dag, hun collega's zwoegen door de warmte van het park. Ze zijn nieuwsgierig en komen met zijn allen naar de omheining waar wij net zo nieuwsgierig naar hen zijn. Ik moet er niet echt veel van hebben, ze zijn me te groot. Maar leuk zijn ze wel.

Laat in de namiddag rijden we richting het vliegveld. Volgens mijn info ligt hier direct aan de start en landingsbaan ook een cache. Die is nog niet eens zo snel gevonden maar wellicht zijn we ook afgeleid doordat er heel in de verte een stipje te zien is van een landend vliegtuig. En dan is het spurten naar de plek waar hij op ongeveer vijftig meter boven je aan komt gevlogen om direct erna een stukje verder te landen. Wat een gevaarte en geweld. Maar prachtig om te zien en mee te maken. Nu geloof ik ook dat vliegtuigspotters hier zo van kunnen genieten.

Staande achter de omheining van de vertrekbaan moeten we ons stevig vasthouden als een vliegtuig van Ryan Air gaat vertrekken.
De kerosine blaast in ons gezicht en de kracht van de motoren blaast ons bijna omver .

En dan wordt het toch weer laat eer we in het appartement zijn. Gelukkig hoeven we ons niet aan hotel-etenstijden te houden en dus duiken we de eerste de beste Thai binnen die we tegenkomen.
Je kunt hier in het dorp met je ogen dicht en alleen op de geur afgaan, want na elke honderd meter vind je wel een Chinees of Thai.
De Chinese keuken werd door Manuel Bueno uit Manila geïntroduceerd in Las Palmas en de vele restaurants hebben sindsdien op de Canarische eilanden hun bestaansrecht veroverd.
Ook wij eten hier heerlijk, er wordt wel alleen maar een buffet geserveerd met meer dan 150 gerechten, dus keus genoeg. En dat voor maar € 5,95.

Nog een dag te gaan en dan moeten we jammer genoeg weer terug naar de echte kou.