Beren op de weg
Door: Carry en Gerard
Blijf op de hoogte en volg Carry
11 Februari 2012 | Nederland, Schiphol
Zaterdag 11 februari 2012
Midden in de nacht word ik wakker : Ik heb mijn paspoort niet ingepakt!! En op het gevaar af dat ik er morgenvroeg niet meer aan denk spring ik mijn bed uit om het alsnog even in de tas te doen. Paniek! Ik vind hem niet, aangezien ik elke week van tas verwissel en niet alles altijd weer inpak is het nog een hele klus om het ding te vinden. De ene na de andere wordt omgekiept maar niets hoor! Totdat ik bedenk dat ik vorige week mijn mapje met autopapieren heb opgeruimd, waarin alle oude APK rapporten, motorpapieren en andere rotzooi zaten. En ja hoor, daar is het verdoemde ding! Ik zag het hele tripje al in het water vallen! Gerustgesteld kruip ik weer terug in mijn inmiddels koud geworden bed en kan dan natuurlijk de slaap niet meer vatten.
Zo komt het dat ik al heel vroeg Beau naar het oppasadres breng en dan richting Sittard rij waar we samen de trein zullen pakken. En waar Gerard nog op zijn dooie gemak zit te wordfeuten en meer van die dingen waar ik stapeldol van zou worden zo vlak voor vertrek. Maar dat duurt niet lang, als ik eenmaal binnen ben wordt er vaart achter gezet! En daar wordt hij dan weer stapel van! De wasmachine draait nog en ik probeer het ding klaar te KIJKEN, tijd zat, volgens de heer des huizes. Maar over een kwartier vertrekt onze trein al!!!!! Maar uiteindelijk komen we dan toch 2 minuten van te voren aan! Slecht voor mijn bloeddruk, die met deze reis, of de perikelen van te voren, toch al flink was gestegen! Gelukkig zijn de treinen van de NS ons deze keer gunstig gezind en zijn we al om kwart over 2 op Schiphol......
....... en dan krijg ik resoluut de PC in mijn handen gedrukt om het verhaaltje af te maken. Tenslotte hebben we nog een zee van tijd voordat we kunnen boarden. Miss Panic is redelijk tot rust gekomen nu onze bagage is ingechecked en we onze boardingpass op zak hebben.
Voor de balie van Turkish Airlines stond maar een heel klein rijtje met voornamelijk Turken, maar opeens werden we besprongen door een hoog geblondeerde dame die bij het zien van onze reisbevestiging van Travelmaxx meteen een stortvloed aan informatie op ons afvuurde hoe zij de afhandeling van het "reisbureau" had ervaren. Het verschilde totaal niet met onze ervaring al was haar manier van (af)reageren wat vijandiger geweest jegens de dame van het reisbureau. Nu zij lotgenoten ontdekt heeft klampt ze bij ons aan en ik ben bang dat ze vanavond en de komende dagen haar geraas nog verder zal voortzetten in het hotel. Na de check-in kunnen we ontsnappen en lopen we naar de douane. Carry naar het ene loketje en ik besluit even apart te gaan bij de buurman. Uiteraard moeten we hier naast onze boardingpass ook onze pas of ID tonen en hoewel ik hem net nog bij het inchecken in mijn hand had is hij nu nergens meer te vinden. Vriendelijk lachend kijkt de collega even naar mijn gezoek in alle vakjes van mijn portemonnee en mijn graaien in mijn zakken en zegt dan: "U mag ook wel zo doorlopen hoor". Hoewel ik zelf ook overtuigd ben van mijn uiterst betrouwbare uiterlijk komt er toch een soort vraagteken boven mijn hoofd te staan. Dan volgt de oplossing. Carry heeft bij het inchecken weer wat drastisch alles bij elkaar geveegd en in een beweging ook mijn ID-kaart in haar paspoort gestopt, overigens zonder er zelf van bewust te zijn. (zegt ze....)
Met behulp van de sterke arm krijg ik nu toch mij ID kaart terug en zij een rooie kop.
Het wordt dus oppassen geblazen met CC in mijn buurt. Op ons vorige reisje waren we twee bankpassen kwijt, en nu wil ik niet meteen zeggen dat......
Ah , tijd om naar de gate te gaan. Even kijken of ik MacD ons nog even toegang wil geven op internet en dan op naar Azië.
Midden in de nacht word ik wakker : Ik heb mijn paspoort niet ingepakt!! En op het gevaar af dat ik er morgenvroeg niet meer aan denk spring ik mijn bed uit om het alsnog even in de tas te doen. Paniek! Ik vind hem niet, aangezien ik elke week van tas verwissel en niet alles altijd weer inpak is het nog een hele klus om het ding te vinden. De ene na de andere wordt omgekiept maar niets hoor! Totdat ik bedenk dat ik vorige week mijn mapje met autopapieren heb opgeruimd, waarin alle oude APK rapporten, motorpapieren en andere rotzooi zaten. En ja hoor, daar is het verdoemde ding! Ik zag het hele tripje al in het water vallen! Gerustgesteld kruip ik weer terug in mijn inmiddels koud geworden bed en kan dan natuurlijk de slaap niet meer vatten.
Zo komt het dat ik al heel vroeg Beau naar het oppasadres breng en dan richting Sittard rij waar we samen de trein zullen pakken. En waar Gerard nog op zijn dooie gemak zit te wordfeuten en meer van die dingen waar ik stapeldol van zou worden zo vlak voor vertrek. Maar dat duurt niet lang, als ik eenmaal binnen ben wordt er vaart achter gezet! En daar wordt hij dan weer stapel van! De wasmachine draait nog en ik probeer het ding klaar te KIJKEN, tijd zat, volgens de heer des huizes. Maar over een kwartier vertrekt onze trein al!!!!! Maar uiteindelijk komen we dan toch 2 minuten van te voren aan! Slecht voor mijn bloeddruk, die met deze reis, of de perikelen van te voren, toch al flink was gestegen! Gelukkig zijn de treinen van de NS ons deze keer gunstig gezind en zijn we al om kwart over 2 op Schiphol......
....... en dan krijg ik resoluut de PC in mijn handen gedrukt om het verhaaltje af te maken. Tenslotte hebben we nog een zee van tijd voordat we kunnen boarden. Miss Panic is redelijk tot rust gekomen nu onze bagage is ingechecked en we onze boardingpass op zak hebben.
Voor de balie van Turkish Airlines stond maar een heel klein rijtje met voornamelijk Turken, maar opeens werden we besprongen door een hoog geblondeerde dame die bij het zien van onze reisbevestiging van Travelmaxx meteen een stortvloed aan informatie op ons afvuurde hoe zij de afhandeling van het "reisbureau" had ervaren. Het verschilde totaal niet met onze ervaring al was haar manier van (af)reageren wat vijandiger geweest jegens de dame van het reisbureau. Nu zij lotgenoten ontdekt heeft klampt ze bij ons aan en ik ben bang dat ze vanavond en de komende dagen haar geraas nog verder zal voortzetten in het hotel. Na de check-in kunnen we ontsnappen en lopen we naar de douane. Carry naar het ene loketje en ik besluit even apart te gaan bij de buurman. Uiteraard moeten we hier naast onze boardingpass ook onze pas of ID tonen en hoewel ik hem net nog bij het inchecken in mijn hand had is hij nu nergens meer te vinden. Vriendelijk lachend kijkt de collega even naar mijn gezoek in alle vakjes van mijn portemonnee en mijn graaien in mijn zakken en zegt dan: "U mag ook wel zo doorlopen hoor". Hoewel ik zelf ook overtuigd ben van mijn uiterst betrouwbare uiterlijk komt er toch een soort vraagteken boven mijn hoofd te staan. Dan volgt de oplossing. Carry heeft bij het inchecken weer wat drastisch alles bij elkaar geveegd en in een beweging ook mijn ID-kaart in haar paspoort gestopt, overigens zonder er zelf van bewust te zijn. (zegt ze....)
Met behulp van de sterke arm krijg ik nu toch mij ID kaart terug en zij een rooie kop.
Het wordt dus oppassen geblazen met CC in mijn buurt. Op ons vorige reisje waren we twee bankpassen kwijt, en nu wil ik niet meteen zeggen dat......
Ah , tijd om naar de gate te gaan. Even kijken of ik MacD ons nog even toegang wil geven op internet en dan op naar Azië.
-
11 Februari 2012 - 18:20
Janine Coenen:
Hey Car (en Gerard)!! Wereldreizigers! Haha alweer lekker op vakantie nou ja, als jullie tenminste veilig geland zijn met 'Banglades Airlines' hahaha... zoiets. Meh me lepke. Ik zou al niet meer hebben durven gaan. Ik hoop in elk geval dat het hotel okee is en jullie vannacht niet vanzelf het bed uit worden getransporteerd door de kakkerlakken... amuzeer jullie!
Groetjes, Janine -
12 Februari 2012 - 11:16
Joyce:
Ja Gerard, ja kan beter een kind meenemen dan CC. Tegen het kind kan je tenminste nog zeggen. Blijf zitten en niks doen!!! Met carry moet je idd op alle fronten opletten dat zij niet per ongeluk iemand anders zijn bagage meeneemt (bijvoorbeeld) Hahaha...grapje he Car!!!
Toch wens ik jullie heeeel veeel plezier.
Xx -
12 Februari 2012 - 13:31
Annemieke:
Haha jullie maken er wel weer een onvergetelijk vakantie van daar ben ik van overtuigd. Hopelijk is het vliegreisje en hotel meegevallen. Ik wacht met smart op jullie avonturen.
groetjes -
12 Februari 2012 - 14:50
Jos Krapels:
hoihoi globetrotters;
Maak er een mooie reis van , ben er van overtuigd dat jullie plezier niet afhankelijk is van de reis.. Jullie zijn immers samen, en dat staat garant voor plezier en geluk.
Liefs;
Jos -
12 Februari 2012 - 15:15
Katja & Alex:
Tjonge, Tjonge jullie krijgen het toch altijd weer voor elkaar om de spanning erin te houden. We gaan met veel plezier elke keer jullie verslag lezen, dat is NOOIT saai. Veel plezier deze vakantie, groetjes katja en Alex.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
