Op weg naar?

Dinsdag 7 september 2010

Ondanks gisteravond te zijn lek geprikt door de vele muggen, toch heerlijk geslapen op dit prachtige plekje in Kalogria dat een eco natuurreservaat schijnt te zijn.
De kwakende kikkers om ons heen, een aantal niet defenierbare andere geluiden, de langpotige , witte vogels???? Trouwens hier zou ik Bernd, de vogelkenner, kunnen gebruiken. Die zou me meteen kunnen vertellen wat hier allemaal rondstruint.

Net 5 minuten onderweg, op een plekje waar Gerard de watertank van de bus weer volgooit, zitten een aantal kleine puppys zonder moeder. Beau wil natuurlijk weer meteen spelen maar de pups durven zich met zon gtote hond niet meer te vertonen en verdwijnen dan onder een groot plankier. Ik heb nog een oude peperkoek liggen en dan komen ze toch weer wat aarzelend tevoorschijn. Hoe die kleine, graatmagere diertjes zich morgen zullen voelen na die lekkernij zal ik niet meer meemaken want we vertrekken richting het zuiden en rijden door een prachtig, afwisselend landschap naar de Piniosdam.
Een schitterend groot meer, liggend in de bloedhete zon.
Jammer genoeg kunnen we er met de camper niet dichtbij komen anders hadden we hier heerlijk kunnen zwemmen en zonnen.
We eten langs de kant van de doorgaande weg, de bergen voor ons en aan de andere kant een prachtig vergezicht.
Dan rijden we richting Pyrgos. We willen naar Olympia, de stad waar in de eerste duizend jaar de Olympische Spelen werden gehouden. Maar aangezien het in de zon zo heet is, besluiten we af te zakken naar de kust om er een overnachtingsplekje te zoeken zodat we morgen in alle vroegte naar Olympia kunnen gaan.
Ik moet kaart lezen, aan de Tom Tom hebben we hier zo goed als niets, en ga dan even de mist in. We komen in een gat terecht waar keren met het busje nogal moeilijk is. Een vriendelijke oude Griek, met maar 2 tanden in zijn mond die ook nog eens zwart zijn, vraagt waar we naar toe willen en aan gezien Gerard "naar de kust"zegt, wil hij ons wel even voorrijden. Graag natuurlijk, alleen rijdt hij dan wel een hele andere kant uit als waar wij naar toe willen, kilometers terug. Maar als we er dan eenmaal zijn is het ZO de moeite waard! Een prachtig strand, een grote haven niet zo ver daar vandaan , Kata Kolo luidt de naam van het plaatsje.
We duiken meteen de zee in en aangezien de golven niet zo hoog zijn als gisteren durft Beau nu ook wel erin te komen. Gisteren werd hij door 2 grote , hoge golven meteen teruggeworpen op het strand en was voor hem de lol voorbij.
Eenmaal terug op het strand rolt hij zich door het zand en dan moet je nog maar raden welk ras hij is, dan is het net een grote bruine beer!
Na het zwemmen lopen we over het strand richting het plaatsje, het strand word trouwens ook gebruikt als straatweg, een afkorting van een paar kilometer!
Leuke terrasjes aan de haven, gelukkig voor Gerard niet teveel winkeltjes (5!!!!!) en die loop ik dan ook op mijn gemak met hem af! Misschien gaat hij het nog wel leuk vinden!!!!!!!
Na te hebben gewinkeld strijken we neer op een terrasje en eten we onze eerste , echte Griekse maaltijd. Als voorgerecht eten we gefrituurde courgette en dan neemt Gerard Souvlaki
en ik Moussaka. Ondertussen gaan me de korte Griekse zinnetjes steeds beter af, al lacht Gerard zich kapot erom!
Maar oefening baart kunst en ik blijf het gewoon proberen!!!
Laat op de avond slenteren we terug naar het busje dat alweer!!!!!! geparkeerd staat op het strand! Dat wordt morgenvroeg meteen de zee induiken, spaart alweer een douche uit!

gereden km's 128