Olympia en meer!

Woensdag 8 september 2010

Bij zonsopgang lag ik al in de kristalheldere zee, wat een heerlijk begin van de dag!
De vissersbootjes vertrokken om op zee hun werk te gaan doen, Beau en ik doken het water in en Gerard stond de slaap uit zijn ogen te wrijven om al foto's van ons te kunnen maken!
Na het ontbijt reden we naar Olympia , de stad waar in de eerste 1000 jaar de Olympische Spelen werden gehouden. We wilden er heel vroeg zijn omdat het een erg hete dag dreigde te worden .
Jammer genoeg dachten zo meer mensen, er liepen al busladingen vol toeristen .
Beau moest in de auto blijven omdat er geen honden werden toegelaten. Gelukkig stond het busje in de schaduw en met het bovenluik open bleek het daar later helemaal niet zo warm te zijn.
Een heel park vol met stenen, je moet er wel een heel goed voorstellingsvermogen voor hebben om te bedenken dat hier ooit de Spelen hebben plaatsgevonden. Ik vond het best mooi maar Gerard wilde zijn geld gaan terug vragen bij de kassa omdat het allemaal maar kapotte stenen waren!!!!!!!!!!!!! En er geen gebouw meer overeind stond!!
Wij hadden het na een paar uur wel gezien en zochten maar weer heel snel de mooie natuur op.
Van uit Olympia wilden we richting Dimitsana, een redelijk groot dorp dat op een bergkam ligt met de rivier de Lousios aan 3 kanten en prachtige vergezichten.
De rit ernaar toe voerde ons hoog de bergen in, door haarspeldbochten en redelijk steile afgronden. Af en toe moesten we de weg vragen ( ik dan, in mijn beste Grieks) , omdat we met de Tom Tom en de kaart geen kant meer uit konden. Iedereen was ontzettend behulpzaam en ook al sprak er niemand een woordje Engels, met handen en voeten kwamen we er steeds weer uit.
In de vroege middag reden we langs een kleine rivier met veel stroomversnellingen, daar besloten we te stoppen om te eten en verkoeling te zoeken. Een afgelegen plekje waar we het alle 3 ontzettend naar onze zin hadden. Beau kon zwemmen, drinken (dit keer eens geen zeewater!) en was niet uit het water te krijgen! Jammer genoeg heeft hij lang nodig om op te drogen zodat hij op een gegeven moment alleen op de kant moest blijven zitten en wij nog even konden doorspartelen.

Tegen de avond reden we het prachtige dorpje in (en weer uit, want er moest wel weer een plekje voor het busje gezocht worden!) Daar gaan mijn winkeltjes weer! Maar morgen hoop ik hem dan toch te verleiden om eens te gaan kijken wat er zoal te koop is. Ik wil in elk geval in elk plaatsje dat de moeite waard is een magneetje kopen dat ik op de ijskast vast kan zetten!
We staan nu weer op een mooi plekje, net onder het dorp dat nu prachtig verlicht is.

Gereden kilometers: 114