5 gin-tonics

"Geer, het is jouw beurt om te schrijven". Uhhh, dat wordt een moeilijke dan. Uitstellen tot morgen kan, maar dan is mijn geheugen nog verder gewist. Maar het probleem dat vandaag opdoemt is dat het bier op is en dat we daar pas laat achter komen. Een local pub of een kruidenier zit niet in de buurt, dus ik zal me moeten aanpassen. De fles met gin is nog niet leeg en tonic is wel in voorraad, dus dat wordt het dan maar.
Tot zover lukt het feilloos om in mijn geheugen terug te gaan. Nu komt het moeilijke gedeelte. Maar met de geruststelling dat Car het allemaal nog even doorneemt voordat het online komt, de grootste hiaten aanvult en de grofste verzinsels verwijdert, probeer ik de dag op papier te krijgen.

De boer van vanmorgen is zeer schappelijk en rekent voor zijn staanplaats slechts £ 10,- We vertrekken pas na de spits in de hoop dat de ochtend files op de naburige M1 zijn opgelost.
We zijn natuurlijk wel vroeg wakker en en samen met Baloe maak ik een ochtendwandeling in het nabijgelegen dorp Hemingford. Het dorp ontwaakt ook en verdomd er zijn ook nog bewoners die moeten werken voor hun geld. De ene Porsche na de andere Audi scheurt het dorp uit, vermoedelijk op weg naar hun geldschieter in Londen. Op de ruim bemeten opritten blijven wat boodschappenautootjes achter, voor het merendeel Range Rovers. Een beetje Brits moet het natuurlijk wel blijven.
Ik zie twee balletjes gestoken in de schooluniformen van Cambridge met schooltassen richting bushalte sjouwen. Een trekt ook een golftas achter zich aan. Het beeld dat we gisteren al hadden van een Wassenaar of Blaricum, kortom goudkust, wordt nogmaals bevestigd als ik nu in looptempo langs de stulpjes trek. Maar het moet gezegd worden. Het is allemaal prachtig en de panden zijn in hun oude glorie gelaten bij het renoveren. Veel rieten daken prachtige tuinen en de opschriften op de panden geven aan wat het vroeger moet zijn geweest. 'Old school' bijvoorbeeld. De huidige bewoners zullen beslist niet het aantal hebben dat vroeger in de klasjes zat, maar als je het ruim hebt laat je het ruim hangen zullen we maar zeggen. En dan zie ik alleen nog maar de panden die aan de weg liggen of zichtbaar zijn vanaf de weg. Het echte werk ligt verscholen achter enorme met zorg geknipte hagen en meterslange oprijlanen.

Met het gevoel dat ik me toch net zo rijk voel als zij rijden we rond 10 uur de snelweg op om meteen aan te sluiten in een file die echter snel oplost. En dan volgen de snelwegen en knooppunten om Londen. Druk druk, vooral veel vrachtverkeer. En als er een ook maar een kilometer sneller kan wordt er ingehaald. Soms wel drie dik naast elkaar. Het overige personenverkeer schikt zich dan op de meest rechter baan. Maar we blijven rollen al heb je hier je buitenspiegels meer dan nodig.

Gezien het mooie weer besluiten we om de laatste dagen nog wat strand mee te pakken. De zuidkust in de buurt van Dover, dan hoeven we amper nog maar te rijden voor de boot naar Duinkerken a.s. zaterdag.
We passeren het dorp Hythe en ik kan nog even mijmeren over de tijd die ik hier voor mijn werk in het verleden heb mogen doorbrengen. De herinneringen zijn nog levendig, de tijd echter toch al weer lang geleden.

En dan vinden we in het plaatsje Litllestone het perfecte plekje voor de rest van de dag en ook de nacht en maken nog een flinke strandwandeling. Op het stand meestal wandelaars want een straf windje maakt het met 25° nog niet echt uitnodigend om de branding te trotseren. Maar beschut uit de wind wagen enkele zich toch uit de kleren. En wat hebben de dames hier flinke tieten zeg. ;) Oef... de gin tonic. Tijd om af te sluiten.

Route: Hemingford-Cambridge-London-Hythe-Littlestone
Gereden kilometers: 231
Coördinaten slaapplek: N 50° 59.142' W 000° 58.215'