Sto Spiti
Door: Gerard
Blijf op de hoogte en volg Carry
05 Juni 2016 | Griekenland, Platamonas
Het is ons prima bevallen, onze eerste Griekse dag/nacht. Zon, zee, strand, schaduw, douche en bij flarden ook een vrije wifi. Plekje om te onthouden dus voor komende reisjes. We vullen onze watertank nog even voordat we koers zetten richting oosten. Een tocht dwars over het vasteland van de westkust naar de oostkust met als einddoel voor vandaag Platamonas.
Over nagenoeg verlaten wegen is het heerlijk rijden. Wat een verademing is dit, als je de voorgaande dagen door het drukke verkeer hebt moeten rijden. De natuur is prachtig. Het binnenland hier is vooral bergachtig. Eerst door het Pindosgebergte en daarna het Ossagebergte. Onderweg komen we langs de Meteora en hoewel we die al vaker bezocht hebben blijven we deze prachtige kloosters bezoeken. Het is opvallend rustig deze keer. Ruimte genoeg zodat we "voor de deur" kunnen parkeren. En dat is wel lekker want lopen willen we vandaag tot een minimum beperken. De temperatuur schommelt de hele dag zo rond de dertig graden. De binnenkant van de kloosters laten we deze keer voor wat het is.
Om 18:00 uur rijden we Platamonas binnen en hoor ik Car mompelen: "Sto spiti". Ik herken deze ietwat emotionele kreet van voorgaande jaren. Voor Car is dit steeds "een beetje thuiskomen". Platamonas waar ze 5 jaar vrijwilligerswerk heeft gedaan bij Bernd en zijn schildpadden. www.oaetos.de En die periode heeft een onuitwisbare indruk achtergelaten in haar leven. Herinneringen en emoties zijn onlosmakelijk met Platamonas verbonden. Vandaar dat we hier als het even zo uitkomt elk jaar weer neerstrijken. Ik hoor haar verhalen voor de zoveelste keer aan, maar geniet mee met haar enthousiasme. Als we ons vaste stekje in de haven hebben ingenomen is de eerste gang naar haar favo restaurantje en dan natuurlijk naar Jorgos en Ilse, de uitbaters van hotel/restaurant Zefyros. Hier heeft ze in het verleden diverse malen overnacht en deze hartelijke mensen zijn vrienden voor haar geworden. Nog een half litertje bier voor mij en dan heb ik niet meer door dat de lucht inmiddels helemaal betrokken is. Een heuse stortbui met donder en bliksem en dat terwijl een van de dakluiken van de bus nog openstaat. Bovendien ligt het hondenkussen van Beau buiten te luchten. Resultaat laat zich raden. Er moet lichtelijk gedweild worden en Beau moet zijn kussen vannacht missen.
Route: Igoumenitsa-Meteora-Trikala-Larissa-Platamonas
Gereden kilometer: 349
Coördinaten:N 39.59.542 O 022.37.577
Over nagenoeg verlaten wegen is het heerlijk rijden. Wat een verademing is dit, als je de voorgaande dagen door het drukke verkeer hebt moeten rijden. De natuur is prachtig. Het binnenland hier is vooral bergachtig. Eerst door het Pindosgebergte en daarna het Ossagebergte. Onderweg komen we langs de Meteora en hoewel we die al vaker bezocht hebben blijven we deze prachtige kloosters bezoeken. Het is opvallend rustig deze keer. Ruimte genoeg zodat we "voor de deur" kunnen parkeren. En dat is wel lekker want lopen willen we vandaag tot een minimum beperken. De temperatuur schommelt de hele dag zo rond de dertig graden. De binnenkant van de kloosters laten we deze keer voor wat het is.
Om 18:00 uur rijden we Platamonas binnen en hoor ik Car mompelen: "Sto spiti". Ik herken deze ietwat emotionele kreet van voorgaande jaren. Voor Car is dit steeds "een beetje thuiskomen". Platamonas waar ze 5 jaar vrijwilligerswerk heeft gedaan bij Bernd en zijn schildpadden. www.oaetos.de En die periode heeft een onuitwisbare indruk achtergelaten in haar leven. Herinneringen en emoties zijn onlosmakelijk met Platamonas verbonden. Vandaar dat we hier als het even zo uitkomt elk jaar weer neerstrijken. Ik hoor haar verhalen voor de zoveelste keer aan, maar geniet mee met haar enthousiasme. Als we ons vaste stekje in de haven hebben ingenomen is de eerste gang naar haar favo restaurantje en dan natuurlijk naar Jorgos en Ilse, de uitbaters van hotel/restaurant Zefyros. Hier heeft ze in het verleden diverse malen overnacht en deze hartelijke mensen zijn vrienden voor haar geworden. Nog een half litertje bier voor mij en dan heb ik niet meer door dat de lucht inmiddels helemaal betrokken is. Een heuse stortbui met donder en bliksem en dat terwijl een van de dakluiken van de bus nog openstaat. Bovendien ligt het hondenkussen van Beau buiten te luchten. Resultaat laat zich raden. Er moet lichtelijk gedweild worden en Beau moet zijn kussen vannacht missen.
Route: Igoumenitsa-Meteora-Trikala-Larissa-Platamonas
Gereden kilometer: 349
Coördinaten:N 39.59.542 O 022.37.577
-
08 Juni 2016 - 05:34
Jeanny En Kees:
Als je dit verhaal leest heeft onze lieve heer ook zijn emoties, via de tranen laten gaan, met als resultaat natte onderdelen. Mooie verhalen en veel genieten. Bedankt weer J&K.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
