Teveel drukte

Donderdag 10 september 2015

We zijn een week onderweg en een donkere lucht pakt zich samen. De eerste regendruppels kondigen zich aan. We zijn vroeg wakker, hebben we wel geslapen? Geer zegt van wel maar volgens mij heb ik de hele nacht de treinen horen langs razen. Loano met zijn sjieke haven en jachten , maar waar ook de trein naar Genua voorbij dendert.
Maar het is leuk wandelen door de prachtig aangelegde jachthavens, waar we ons vergapen aan de miljoenen kostende jachten. Personeel loopt rond in T-shirts met de naam van de boten er op. Voor de loopplanken liggen matjes , ook met de naam er op. Hoe decadent wil je het nog meer hebben? De cache die aan het einde van de pier ligt is voor ons een mooi oppikkertje.

Bij de visafslag zien we wat mensen staan te kijken naar de vangst van de dag. "Zullen wij ook eens.....? " Maar zelf schoonmaken, daar waag ik me niet aan. Een oud loenzerig kijkend mannetje staat erbij en wil natuurlijk weer weten: "Where you come from" Als ik vertel dat we uit Nederland komen begint hij spontaan in het Duits te kletsen. Is voor hem hetzelfde, Nederland of Duitsland. Ik schakel hem meteen in om te vragen wat de vis kost en of ze hem ook voor ons willen schoonmaken. Hij is zo in zijn Duitse element dat hij helemaal vergeet het naar de visser te vertalen in het Italiaans. 20 Euro de kilo, voor de lekkerste vis van Italië, de Ornato. "Dan doe er maar drie", zeg ik. De visser grijnst, drie kilo, zooo dat tikt lekker aan. En hij begint een zak vol te laden. Maar dat was de bedoeling niet: drie stuks willen we. Voor de rest kunnen we later wel terug komen. Als ie smaakt tenminste. Aan niets is te merken dat de visser teleurgesteld is, in plaats van zestig euro int hij er nu maar tien! En vriendelijk wenst hij ons nog een goede dag!

En dan moeten we echt maken dat we bij het busje komen, want niet veel later valt de regen met bakken uit de hemel. Het is wel maar van korte duur, maar de bovenluiken van de camper staan nog open, en om nu vanavond in een nat bed te liggen lijkt ons ook geen pretje.
Dan maar rijden, nu dan eindelijk richting Cinque Terre. Maar wat een crime, de kustweg is vol, druk, lawaaierig en er is nergens een plaatsje te vinden om een moment te stoppen. Leuke dorpjes genoeg, markten en winkeltjes. Maar alles gaat aan ons voorbij. Henk stuurt ons door Genua, want wij hebben de route langs de kust ingeprogrammeerd. Meer dan een uur rijden we door de overvolle wegen van deze stad. Ik heb nog wel een beetje de tijd om hier toch nog wat moois te ontdekken, maar die arme Geer heeft zijn handen vol om al die auto's en duizenden scootertjes te ontwijken. "Na Genua moet het toch wat rustiger worden"spreken we onszelf moed in. Maar niets hoor, de stadjes en dorpjes rijgen zich tientallen kilometers aan elkaar vast. Carmoglia, mooi! San Rocco, mooi! Santa Margherita Ligure op het schiereiland Portofino, mooi! Paraggia, leuk! Maar: te druk, geen plaats. Dan maar door naar Portofino. Op de smalle weg worden we al door verschillende tegenliggers er op geattendeerd dat er daar ook geen plaats is, maar draaien kunnen we niet. En als er dan ook nog eens een bus met een vaart de hoek om komt en vol in de remmen moet omdat ook wij daar de hoek om willen, is er geen vijf centimeter ruimte om ons allebei de bocht om te krijgen. Een achterop komende man op een scooter stapt af en bonst op het busje dat we nog meer naar rechts moeten. Tuurlijk, tegen de rotswand aan. Maar net die twee centimeter manoevreren doen het hem. Als we in Portofino aankomen gebaart een politieagente dat we meteen op de rotonde linksomkeert kunnen maken. Geen plaats, te druk, overvol! Het gezicht van Geer staat alweer op onweer en hij bromt dat het lang geen Griekenland is!

Terug in Santa Margherita Ligure vinden we een plekje naast een begraafplaats, zeker niet gezellig maar van langs razende treinen hebben we vannacht tenminste geen last.
En dan snel die vissen in de pan die we vanmorgen gekocht hebben. De koppen grijnzen me aan. Voordat ze vanmorgen de zak in gingen leefden ze nog. Brrr, Geer vindt het lekker maar aan mij is het niet besteed.

Route: Loano-Savona-Genua-Camoglia-San Rocco-Santa Margherita Ligure-Paraggio-Portofino-Santa Margherite Ligure
Gereden kilometers: 131
Slaapplek ed coördianten: N 044. 19. 882 O 009.12.419