Palmen, sinaasappelbomen en vuilnisbelten.
Door: Carry
Blijf op de hoogte en volg Carry
28 Januari 2014 | Marokko, Marrakesh
Dinsdag 28 januari 2013
Een vakantie beginnen zonder voorafgaand een doorwaakte nacht te hebben zit er bij ons nooit in. De stress van "komen we wel op tijd, is de koffer niet te zwaar en vooral niet te dik voor de standaardmaten van Ryanair". Dat is elke keer weer hetzelfde.
Dus staan we voordat de wekker afloopt al naast ons bed en rijden we veel te vroeg naar Eindhoven. We kunnen de auto voor de deur parkeren bij Sabine, de fokster van mijn hond Beau. Zij brengt ons in no time naar het vliegveld. Wat een luxe.
Daar hebben we dan nog meer dan genoeg tijd om de meegebrachte broodjes op ons gemak weg te werken. Hoewel, ...tegen de tijd dat we door de security moeten zien we een hele rij mensen voor ons staan die waarschijnlijk hetzelfde gedacht hebben. En dus wordt het nog haasten en rennen naar de gate.
Het vliegtuig is maar halfvol dus een plekje is zo gevonden. In drieeneenhalf uur brengt Ryanair ons naar Marrakesh waar de chauffeur van het hotel al op ons staat te wachten. De zon schijnt fel, de jassen en truien kunnen uit. Heel wat anders als in Nederland maar ik ben bang dat het ook de laatste zon is die we hier zien want de vooruitzichten zijn niet best.
De eerste indruk: zoals de titel al zegt, vuilnisbelten waarop palmen, cactussen en sinaasappelbomen vol in bloei staan. Maar ook de prachtige hotels en riads wisselen het landschap af.Schapen lopen over de weg, een brommer met een grote boomstam achterop verspert de weg, kinderen die op de vuilnisbelt voetballen, een oud mannetje verkoopt langs de weg zijn vijf vers geplukte sinaasappelen, kortom een cultuurschok.
Na een half uur rijden komen we uiteindelijk terecht ergens in de 'middle of nowhere'.
Ons riadhotel is mooi en kleurrijk, tenminste als je niet kijkt naar het verval eromheen. We worden hartelijk welkom geheten met een kopje thee, koekjes en uitleg over het reilen en zeilen hier in het hotel en in Marrakesh.
We zijn met z'n twaalven, allemaal vandaag aangekomen en hiermee ook de enigen in het hotel. Het merendeel vertrekt nu nog voor een uitstapje naar de stad. Maar wij besluiten om het voor vandaag gezien te houden. Als we beneden in het hotel komen om een hapje te eten blijkt er geen restaurant te zijn, maar volgens de enige man die hier rondloopt kunnen we plaatsnemen in een van de vele zitjes met lage salontafeltjes. Daar wordt het eten dan wel gebracht. Om te gieren.
In de lobby is het steenkoud, dus voor de gezelligheid hoeven we het niet te doen. Maar ik ontdek al snel een paar open haarden, weliswaar met alleen as maar ook hierover kunnen we die ene man aanspreken:) hij zal wel even het haardvuur aansteken. Als hij buiten hout gaat sprokkelen laat ie ook nog eens alle deuren open staan! Lastige toeristen. En dan moet ie ook nog eens voor ons gaan koken. Pfff, ondertussen is het al negen uur en er staat nog niet één bordje op die lage tafels. Maar het vuur brandt en dat heeft ook wel wat.
Een vakantie beginnen zonder voorafgaand een doorwaakte nacht te hebben zit er bij ons nooit in. De stress van "komen we wel op tijd, is de koffer niet te zwaar en vooral niet te dik voor de standaardmaten van Ryanair". Dat is elke keer weer hetzelfde.
Dus staan we voordat de wekker afloopt al naast ons bed en rijden we veel te vroeg naar Eindhoven. We kunnen de auto voor de deur parkeren bij Sabine, de fokster van mijn hond Beau. Zij brengt ons in no time naar het vliegveld. Wat een luxe.
Daar hebben we dan nog meer dan genoeg tijd om de meegebrachte broodjes op ons gemak weg te werken. Hoewel, ...tegen de tijd dat we door de security moeten zien we een hele rij mensen voor ons staan die waarschijnlijk hetzelfde gedacht hebben. En dus wordt het nog haasten en rennen naar de gate.
Het vliegtuig is maar halfvol dus een plekje is zo gevonden. In drieeneenhalf uur brengt Ryanair ons naar Marrakesh waar de chauffeur van het hotel al op ons staat te wachten. De zon schijnt fel, de jassen en truien kunnen uit. Heel wat anders als in Nederland maar ik ben bang dat het ook de laatste zon is die we hier zien want de vooruitzichten zijn niet best.
De eerste indruk: zoals de titel al zegt, vuilnisbelten waarop palmen, cactussen en sinaasappelbomen vol in bloei staan. Maar ook de prachtige hotels en riads wisselen het landschap af.Schapen lopen over de weg, een brommer met een grote boomstam achterop verspert de weg, kinderen die op de vuilnisbelt voetballen, een oud mannetje verkoopt langs de weg zijn vijf vers geplukte sinaasappelen, kortom een cultuurschok.
Na een half uur rijden komen we uiteindelijk terecht ergens in de 'middle of nowhere'.
Ons riadhotel is mooi en kleurrijk, tenminste als je niet kijkt naar het verval eromheen. We worden hartelijk welkom geheten met een kopje thee, koekjes en uitleg over het reilen en zeilen hier in het hotel en in Marrakesh.
We zijn met z'n twaalven, allemaal vandaag aangekomen en hiermee ook de enigen in het hotel. Het merendeel vertrekt nu nog voor een uitstapje naar de stad. Maar wij besluiten om het voor vandaag gezien te houden. Als we beneden in het hotel komen om een hapje te eten blijkt er geen restaurant te zijn, maar volgens de enige man die hier rondloopt kunnen we plaatsnemen in een van de vele zitjes met lage salontafeltjes. Daar wordt het eten dan wel gebracht. Om te gieren.
In de lobby is het steenkoud, dus voor de gezelligheid hoeven we het niet te doen. Maar ik ontdek al snel een paar open haarden, weliswaar met alleen as maar ook hierover kunnen we die ene man aanspreken:) hij zal wel even het haardvuur aansteken. Als hij buiten hout gaat sprokkelen laat ie ook nog eens alle deuren open staan! Lastige toeristen. En dan moet ie ook nog eens voor ons gaan koken. Pfff, ondertussen is het al negen uur en er staat nog niet één bordje op die lage tafels. Maar het vuur brandt en dat heeft ook wel wat.
-
28 Januari 2014 - 21:41
Katinka:
Het duurt bij jullie welliswaar wat lang voor het eten op tafel staat, maar toch proef ik alweer het avontuur in dit verhaal! :-) Denk dat jullie dadelijk een godenmaaltjjd voorgezet krijgen...! Laat je maar verrassen... Ik verheug me nu al op het vervolg...
Xxx -
28 Januari 2014 - 22:38
Denise:
Hopelijk hebben jullie inmiddels wel al een volle maag en geen buikloop vannacht -
29 Januari 2014 - 13:12
Joke:
Haha geweldig. Hebben jullie het vuur zelf aangemaakt? Duidelijk laag seizoen daar. Volgende keer toch maar weer met de bus? Misschien moet die arme man eerst nog een schaap slachten voordat jullie kunnen eten. Ik zou zeggen eet smakelijk. -
29 Januari 2014 - 20:14
Henk Jaspers:
Tja Carry koud???????
Ik heb je advies gegeven om wat vuurwater op het vliegveld te kopen.
Hoewel ik weet dat jij niet drinkt, heeft Gerard dan wel kunnen drinken, het warm gekregen
En dan jou kunnen verwarmen.
Gerard, heeft ze geen vuurwater gekocht dan vraag eens links of rechts hoeveel kamelen ze nog waard is.
Geniet van de tijd
-
30 Januari 2014 - 09:49
Yvonne Sormani:
Lang wachten op het eten? Als het dan maar goed is, is het toch oké. Koud? en dan in Marokko.
Ik heb de foto op Facebook gezien van Carrie. EEN DIKKE SJAAL met een paar oogjes erboven. Geweldig !
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
