Fiësta de San Sebastian

Zondag 20 januari 2013

Weer vroeg het bed uit want volgens de reisgids wordt vandaag het feest gevierd van San Sebastian. In het dorp Las Galettas, dat op ongeveer 10 kilometer afstand ligt, worden elk jaar rond de 20ste januari alle inwoners van het zuidelijke deel van het eiland verwacht. Zij die een koe , paard, geit of schaap op stal hebben drijven de dieren naar de Playa de la Enramada om ze in de Atlantische wateren te wassen. Aldus van het vuil van het dagelijkse leven bevrijd, draven ze vervolgens naar de Ermita de San Sebastian waar ze in naam van hun patroonheilige worden gezegend door de priester.
Zo staat het in het boekje, alleen als wij ter plekke komen is er geen kip te zien op straat, laat staan een koe, geit of paard.
Na enige navraag bij het plaatselijke tankstation blijkt dat we in het verkeerde dorp zitten. Het moet niet Las Galettas zijn maar La Galeta, een S verschil, maar wel 20 km. verder. Dus snel de autoweg op, want het zal rond 9 uur beginnen. In La Galeta aangekomen is het inmiddels een drukte van belang, we zijn nu dus zo te zien wel in het goede dorp.
Snel wordt de auto geparkeerd en dan op zoek naar de Playa de la Enramada waar het hele gebeuren gaat plaatsvinden. Maar daar is het op dit tijdstip nog stil , ondertussen is het half 10. De plaatselijke lifeguard die over het strand flaneert weet ons te vertellen dat het pas rond 2 uur zal gaan gebeuren. Pffffff! Hebben we ons daarvoor zo gehaast! Dus slenteren we maar over de prachtige boulevard met zijn vele paleisachtige hotels. Het ene nog mooier dan het andere.
Maar al snel zien we dat het drukker en drukker wordt en zoeken we een plaatsje boven op een grote rots met uitzicht over het strand. Zelfs in de zomer zullen hier nog niet zo veel mensen zitten als nu het geval is.
Het zonnetje brandt in onze nek en het duurt en het duurt maar. Eindelijk, na 2,5 uur op de harde steen zitten zien we de eerste paarden het strand opkomen, zelfs 2 ezels en een kameel zijn erbij. De bereiders proberen ze met alle macht het water in te rijden maar de dieren zijn te bang voor de sterke branding en willen niet verder dan kniehoogte erin. Hilariteit alom als er een ruiter door zijn paard het water in wordt geslingerd of als een paard er steigerend vandoor gaat. Zo had San Sebastian dat natuurlijk niet in gedachten. Na drie kwartier badderen gaan ze er in optocht weer vandoor, richting het festivalterrein.
Wij wachten tot de stroom mensen weg is en wandelen dan over het strand naar een restaurantje waar in elk geval de stoelen een stuk gemakkelijker zitten dan de harde steen waarop we 3 uur gebivakkeerd hebben.

Als we weer terug in het dorpje zijn blijkt dat San Sebastian daar flink aan het feesten is met zijn onderdanen. Het bier en de Mochito vloeit er rijkelijk. Een kleine kermis, braderie en tientallen vreettentjes maken het plein tot een echte Fiësta.
De Spanjaarden laten zich gaan.
Wij doen nog even mee en dan sturen we de Panda weer terug naar het hotel, voor ons zit de dag er op.