Gaan we nu WEL of TOCH NIET?

Zaterdag 7 april 2012


Het enige geluid dat we vanmorgen horen als we wakker worden, is het kwekken van de overvliegende ganzen. Voor de rest is het hier een heerlijke plek om rustig te ontwaken.
Op ons gemak ontbijten we en omdat we het weer niet zo vertrouwen besluiten we terug te rijden naar Breskens, dat hier 2 km. vandaan ligt, om een paraplu en wat regenkleding te kopen. Onze poncho,s en paraplu's zijn we thuis vergeten. Later op de dag zal blijken dat we die, in elk geval voor vandaag, helemaal niet nodig hadden. We slenteren wat door het stadje, vinden nog een leuke cache die in de jachthaven aan een kabel onder water hangt en eten een visje.
En dan belt Joyce: ze heeft net contact gehad met de Huskyman en die vertelde haar dat ze beter thuis kunnen blijven want dat het helemaal niet zeker is dat we morgen de tocht met de honden kunnen maken. Het weer is hier namelijk niet erg bestendig en ze willen de honden daaraan niet blootstellen. Maar omdat wij toch al hier zijn besluiten we even bij hem langs te gaan.

De ontvangst is allerhartelijkst, we kunnen meteen mee eten en we zullen morgen wel zien wat we doen met de tocht. We kunnen de hele dag drinken wat we willen, alleen moet het geld voor het bier in een potje worden gestopt. Onze kamer zullen ze dadelijk in orde gaan maken, ik weet al een week dat een TIPI niet meer beschikbaar is..
Maar na een uurtje komt de eigenaresse vertellen dat we toch een TIPI met ons tweetjes kunnen hebben voor die nacht en ze laat hem meteen aan ons zien. Het is een hele grote spitse tent met 2 matrassen er in en wat olielampjes. We staan meteen aan het open veld, dus dat wordt kou lijden vannacht!

De 18 vriendelijk ogende huskyhonden liggen buiten opgerold , een paar liggen op het erf tussen de mensen, maar de meesten hebben een ruim verblijf tot hun bschikking. Ze lijken geen oog te hebben voor al het volk dat er rondloopt. Het is namelijk net wisseling van de wacht, mensen gaan en nieuwe mensen komen. Een groep van een man of 8 vertrekt net voor een tocht met de honden, de begeleider vertelt vol humor wat er allemaal mis kan gaan, de honden houden van zwemmen en achter wild aan gaan. En als je dan bedenkt dat dit alles hier volop aanwezig is kun je je voorstellen wat ons morgen te wachten staat!

Nu ik dit schrijf komt er net weer een groep terug en zien we dat een karretje met 4 honden ervoor , schijnbaar niet goed stuurt en die staan dus , met kar, al halverwege de dijk!!

We maken nog een heerlijke wandeling over het strand, waar volop drukte heerst, iedereen geniet van het zonnetje. De wind is fris maar achter het glas in het strandpaviljoen is het nog heerlijk toeven, maar als dan eenmaal die zon weg is wordt het toch koud en wandelen we terug naar het "bussie". Straks wacht ons de koude tent, maar nu nog even een opwarmertje voordat we de nacht ingaan.