De Meteora.

vrijdag, 24 september 2010.

Route: Meteora - Ioininá

Na een rustige nacht boven op een van die toppen ligt ongeveer 2 km hemelsbreed het klooster Mégalo Méteoro dat we als eerste gaan bezoeken. Dit klooster was het eerste en het hoogst gelegen klooster (623m) Het is ongelooflijk hoe men het voor elkaar heeft gekregen hier een dergelijk groot bouwwerk neer te zetten. De eerste kluizenaars moeten als ware alpinisten langs de loodrechte wanden omhoog zijn gegaan en toen tevens de eerste bouwmaterialen hebben meegenomen. We hebben het dan over ongeveer het jaar 1350! Van de oorspronkelijke 24 gebouwde kloosters zijn er nu nog 6 in gebruik zijn. We zien ze alle zes aan de buitenkant maar zullen er twee ook van binnen bekijken.
Voor Carry is dit de 6e ( en nu ECHT de laatste keer zegt ze) Nadat we de twee euro betaald hebben en Carry zich in een rok gewikkeld heeft, slenteren we door het klooster dat aan de binnenkant ook meer dan moeite waard is om te bekijken. Helaas mag niet alles gefotografeerd worden en daar wordt streng op gelet. Overal bordjes en regelmatig hoor je : "No pictures, nopho to's", geroepen door de monniken die in nagenoeg elke ruimte aanwezig zijn. Eentje is er zelfs zo fanatiek dat als hij een toestel in de handen van de toerist ontwaard hij gebaart dat ze dat bij hem tijdelijk moeten inleveren. De meesten doen dat, een beetje onthutst, dan ook maar en leggen hun toestel braaf bij de rest op zijn toonbankje. Of hij aan de blik in mijn ogen al zag dat ik mijn (dure)toestel hier beslist niet bij ga leggen, laat hij me verder met rust en ik mag de ruimte verder bekijken al voel ik zijn boze priemende ogen wel in mijn rug. Nou ben ik boze paters/broeders in het verleden wel gewend dus ik word er verder niet warm of koud van. Na deze grote te hebben bekeken is er nog tijd voor nog eentje. Dat wordt Rousánou. Dit klooster is het spectaculairst gelegen van allemaal met een mooi kerkje met prachtige fresco's. Hier zwaaien nonnen de scepter en ook hier roepen ze regelmatig: "No pictures" dus hun heiligheden heb ik niet kunnen vastleggen. Hier zijn we een stuk sneller uitgekeken want deze is een stuk kleiner dan de eerste. We rijden nog langzaam naar de andere klooster en vergapen ons aan de buitenkanten en natuurlijk ook de fantastische omgeving. Zo ontwaren we een kudde klipgeiten die als vliegen tegen rotswand lijken aangeplakt. Je vraagt je af wat ze daar zoeken want op het eerste gezicht lijkt daar niks te vreten en ik kan me niet voorstellen dat ze het voor de lol doen. Tegen één van de wanden hangt in een smalle richel ook diverse kledingstukken. Deze zijn hier neergehangen door de jonkheid uit de buurt. Ze stalen de kledingstukken van de waslijn van hun geliefde en hingen ze hier neer. Als het meisje haar kleding stuk dan herkende aan de wand wist ze dat ze door een jongen uitverkoren was en dat hij voor haar die waaghalzerij had ondernomen. Dat is nog wat anders dan graffiti spuiten op een viaduct van de autosnelweg.
Na een dag tussen de rotsen hebben we honger gekregen en dalen we af naar Kalambáka waar we op een terrasje wat eten. Voor de rest is hier niet veel te beleven en we vervolgen onze weg dan ook naar Ioànnina, de hoofdstad van de Ipirus-streek. Deze stad heeft een ommuurd oud gedeelte waar het heel rustig is maar in het nieuwere gedeelte is het drukte van jewelste met alleen maar eenrichtingsstraatjes. Omdat we dringend brandstof nodig hebben voor het bussie moeten we in de drukte een tankstation vinden en daarna nog eens een slaapplaatsje. we verdwalen een beetje in de binnenstad en met het nodige stuurwerk en duwwerk komen we uit de drukte en vinden onder aan de muren van de oude citadel vlak langs het meer een plekje. We hebben een mooi uitzicht op de bergen en dorpjes aan de overkant en op het eilandje "Nisi" midden in het meer. Helaas is de weg waarlangs wij staan niet bepaald rustig en nog in de late avond en vroege nacht rijdt het verkeer vlak langs ons. We hebben wel een open wifi binnen bereik dus kunnen we eens rustig onze mails doornemen en de reacties op onze weblog nog eens nalezen. Het weer verslechterd ondertussen. Het is helemaal bewolkt en het miezert intussen. De voorspellingen voor morgen zijn nog slechter, maar daarna zou het weer opklaren. Je kunt ook niet alles hebben tenslotte. Omdat we flink moe zijn, slapen we toch wel lekker.

gereden: 125 km.