Wandeling door de kloof

Donderdag 9 september 2010

Route: Dimitsana-Stemnitsa-Megalopoli-Loutro-Kalo Nero


We staan al vroeg naast het bed omdat we vandaag de wandeling willen gaan doen die ons door de Lousios kloof voert. En dan moet het natuurlijk niet te warm zijn.
Op de korte weg ernaar toe wil Gerard eerst nog even een cache opzoeken, zijn 1ste in Griekenland. Deze is al heel snel gevonden, hij ligt bij een klein kerkje bij een Watermuseum. Als we hier vragen hoe ver het nog lopen is naar de kloof horen we dat het 1 uur verderop pas naar beneden voert en als we dan nog door de kloof willen lopen moeten we hiervoor 3 uur uittrekken.
En dan via de zelfde weg terug!!! We zien het allebei al niet meer zo zitten omdat het toch al weer vrij heet is. Daarom besluiten we om een paar kilometer verderop naar een klooster te gaan kijken en dan een klein stukje van de kloof te lopen.
Als we bij het Moni Filosofou aankomen blijkt in het hele klooster nog maar 1 monnik te wonen. Dit 17de eeuwse klooster is pas gerenoveerd en ligt op de westoever van de kloof van waaruit een prachtig vergezicht reikt.We lopen een stuk naar beneden via vele ontelbare ongelijke trappen en besluiten al snel de kloof de kloof te laten. We horen het water beneden in de canyon razen en kletteren langs de steile wanden, met het ravijn aan de ene kant een paar honderd meter verder.
Beau is al geen hond meer, we noemen hem de klipgeit. Hij is vaker eerder op de plek van bestemming als wij, maar hij heeft dan ook 4 poten!
Ook op deze plek moet nog een cache liggen maar na ontelbare stenen, zo lijkt het tenminste voor mij, te hebben opgetild, wordt hij toch niet gevonden. En dat frustreert Gerard natuurlijk, zo dichtbij en toch ook weer niet!
We klauteren al die ontelbare trappen weer terug, in de hitte voel ik het zweet over mijn lijf naar beneden lopen. De hond loopt te hijgen, hij krijgt ons laatste beetje water!
Terug bij het busje , het is ondertussen rond de 45 graden, proberen we eerst een beetje op adem te komen en dan wordt de reis verder gezet, weg uit de bergen , richting de kust
Gerard manoeuvreert het busje behendig door de smalle straatjes van de pittoreske dorpjes, die allemaal wel lijken te slapen.
Kyparisia is vandaag de eindbestemming.
Dit wordt uiteindelijk Kalo Nero, waar we aankomen tegen de tijd dat de zon ondergaat. We vinden weer een leuk plekje op het strand en na een duik te hebben genomen blijft het hier nog heel lang warm zodat we tot laat in de avond buiten kunnen zitten.
Nu al willen we Guido en Lilian bedanken voor alle mooie tips die ze ons gaven. Jullie hebben niks teveel gezegd!!

Gereden kilometers: 117