Een onverwacht mistig einde van ons reisje.....
Door: Gerard
Blijf op de hoogte en volg Carry
12 April 2014 | Nederland, Sittard
Ruim op tijd zitten we beneden bij de receptie en keurig op tijd verschijnt onze Shuttlebus. We zien het nachtleven van Pest nog even als we kriskras nog meerdere gasten oppikken.
Keurig op tijd worden we afgeleverd op de luchthaven en begint het ritueel van security-check en in het rijtje schuifelen bij het boarden. We vertrekken wat later dan gepland, maar de captain belooft ons dat we "on schedule" zullen landen. Tijdens de vlucht proberen we nog even de ogen te sluiten, zoals de meeste passagiers dat doen.
Na bijna twee uur vliegen, kraakt: "This is your captain speaking" door de luidsprekers. Hij vertelt ons dat we Eindhoven zijn genaderd , maar dat we door de dichte mist niet kunnen landen. Hij verwacht echter verbetering en we gaan rondjes draaien boven het vliegveld. Ter geruststelling vermeldt hij erbij dat we nog voor een uur brandstof hebben en als het niet lukt dat hij uit zal wijken naar een ander vliegveld. Maar na een uur rondjes draaien zien we nog steeds een dikke witte deken onder ons en meldt de captain zich weer met de mededeling dat we naar Niederrhein vliegen en daar zullen landen. Niederrhein is beter bekend als Airport Weeze, een plek waar ik in het verleden wel vaker ben geweest . Hij wenst ons verder nog een prettige reis en belooft ons dat we verdere informatie zullen krijgen van het grondpersoneel. Dat blijkt dus in beide gevallen niet te kloppen
De aankomsthal is overvol. Er zijn al meerdere vluchten uitgeweken zoals een vlucht uit Marseille. Binnen een half uur landt er nog een vlucht en zo staan er dan inmiddels 3 x 180 passagiers te wachten op bussen. Tenminste dat vermoeden we, want de beloofde info is ver te zoeken. Omgeroepen wordt dat er bussen onderweg zijn en voor de rest mogen we het uitzoeken. Na zo'n twee uur wachten verschijnen zowaar twee (..) bussen met passagiers uit Eindhoven die dus ook daar niet konden vertrekken. En dan blijkt weer hoe "beschaafd" we zijn. Er wordt geduwd en geperst. Nog voor dat de passagiers fatsoenlijk zijn uitgestapt gooit, zodra de bagageluiken open zijn, het gepeupel de koffers naar binnen en perst zich de bus in. De laatste passagiers die de bus uitgestapt zijn krijgen niet eens de kans hun koffer uit te laden want boven op hun koffers liggen inmiddels een berg koffers van de ongeduldigen. De chauffeur probeert orde te scheppen, maar het is onbegonnen werk. De koffers moeten er weer uit op zoek naar die bedolve koffer van die dame die radeloos rondjes om de bus loopt. Inmiddels persen zich weer mensen de bus in, terwijl alle zitplaatsen inmiddels bezet zijn. In een touringcar zijn echter geen staanplaatsen toegestaan dus moeten de "staanders" er weer uit. Als de chauffeur daarna snel de deuren wil sluiten om te vertrekken, blijkt echter dat er nu weer een zootje koffers van die "staanders" in de bagageruimte liggen. Dus weer moet de zooi gedeeltelijk uitgeladen worden. Uiteindelijk vertrekken de twee bussen met de belofte van de verhitte chauffeurs dat er nog veel meer komen. Na nog eens uur wachten komen en weer drie en zowaar lukt het ons hier een plaatsje te krijgen. Weer dezelfde zooi met koffers en "staanders" die eruit moeten, maar uiteindelijk komen we dan toch in Eindhoven en kunnen we de laatste kilometers zelf met de auto afleggen naar huis.
Rond 4 uur, zijn we eindelijk in Sittard en dan moet Car nog Beau ophalen en ik nog even de Aldi om wat te eten te scoren. Ik beloof Car om morgen met broodjes en croissantjes te komen ontbijten bij haar en dan rustig nog even ons reisje te evalueren.
Want hoewel die laatste verlenging voor ons niet had gehoeven, hebben we weer een paar heerlijke dagen gehad. Het fietsen in plaats van lopen en de metro is ons prima bevallen. Dat gaan we zeker nog eens vaker doen! We hebben veel gezien en gedaan, maar zoals zo vaak komen we altijd tijd te kort. Wat een prachtige stad is dit. Voor herhaling vatbaar, dat zijn we met elkaar eens.
Dus Buda en Pest, tot ziens. Ik heb weer enorm genoten van deze verrassingsreis 2014 en ik weet zeker dat Car dat ook heeft. Inmiddels heeft ze me in geuren en kleuren verteld hoe ze het allemaal gefikst heeft om alles van te voren te regelen . Geen sinecure want er is geen reisbureau aan te pas gekomen. Alles was tot in de puntjes geregeld, via online bookingen, mails en telefoontjes. Meid, je bent een kanjer! Bedankt!
-
16 April 2014 - 15:11
Katinka:
Welkom thuis! Ik heb meegenoten! En als jullie het nog een keer gaan doen, wil ik graag weer mee (via waar ben jij nu)!!! Jullie zijn geweldig reisgezelschap! :-))))
Xxx -
17 April 2014 - 05:35
Carry Coppes:
Natuurlijk Katinka mag jij mee. We misten je al een beetje.;) Het is altijd leuk als we zien dat er nog meer mensen plezier hebben aan onze reis en onze schrijfsels. Dus voor al onze vaste lezers en reageerders is er een resiplekje gereserveerd. Tot de volgende reis dus !!
-
17 April 2014 - 08:05
Jeanny:
Mag ik dan ook weer mee?
Gr Jeanny. -
17 April 2014 - 09:46
Yvonne Sormani:
Ja die Carrie is zeker een kanjer, een toppertje!
Ja wat de terugreis betreft---ik zie het al voor me. Mensen zijn zo ongeduldig en onbeschoft. Daar zouden toch wat regels voor ingesteld moeten worden. EERST de uitstappers en hun bagage en DAN de instappers en hun bagage, maar nee, ik, ik, vlug, vlug, als IK maar goed zit!! Ik ken dat. Men is niet zo geduldig als Geer en Car. En ook die komen goed en wel thuis, al is het een uur later. En zo hoort het!! Een pluim voor jullie en een mooie herinnering aan deze leuke dagen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley