Wondermooi Prespameer

Woensdag 7 september 2011

Heerlijk geslapen op het watersportterrein aan het meer van Kastoria. Geen last van blaffende honden deze keer. Kastoria betekent "plaats voor bevers" deze leefden vroeger in het meer waar de stad aan ligt. In de 17de eeuw trokken de bevers bonthandelaren aan en hoewel de deze dieren allang uit dit gebied verdreven zijn bestaat de bonthandel hier nog steeds. Al heel vroeg rijden we een stukje verder naar de stad, doen boodschappen bij de plaatselijke Lidl en vinden wonder boven wonder een parkeerplaats voor het busje. Er is markt en niet zo'n kleintje ook. Jammer genoeg heb ik net al heel veel groenten bij de Lidl gekocht, want het is niet te geloven hoe goedkoop het hier is. 5 Rode paprika's voor 20 cent, 1 kg. pruimen en 1 kg. nectarines voor 1,50 samen! Dus we gaan voor de bijl en sjouwen net als alle Grieken met de volle zakken. Op de mooie promenade die langs het meer loopt weet Geer nog een cache te vinden, dus zijn dag kan niet meer stuk. Het weer is heerlijk, niet zo warm als gisteren en het onweer dat over de stad trok heeft de temperatuur goed doen dalen. De pelikanen die hier vertoeven zijn een waar trekpleister. Ook al de andere watervogels, aalscholvers, ganzen, eenden en futen: prachtig om te zien. Na een paar uurtjes vinden we het wel weer genoeg en we zetten de reis voort richting de Prespa meren in het noorden van Griekenland. Dit is het enige nationale park in Griekenland dat grotendeels uit water bestaat , en is 255 km2 groot. De grens met Albanië loopt door de zuidwesthoek van het Megali Prespa meer en raakt de grens van de voormalige republiek Macedonië. Er zitten hier meer dan 40 soorten zoogdieren waaronder beren, wolven, otters, wilde zwijnen en wilde katten. Het bordje "pas op voor beren" doet wel een beetje eng aan, maar misschien zie ik in dit geval wel "beren"op mijn weg! We parkeren het busje aan het enige dorpje dat aan het kleine Prespa meer ligt, Mikro Limni. Het uitzicht over het meer is overweldigend mooi, de pelikanen op de steiger zijn totaal niet bang voor mijn aanwezigheid daar en blijven rustig zitten. We lopen nog even door het dorpje dat in dit geval maar echt één straatje kent en drinken wat op het enige terrasje aan het water. Jammer genoeg is er geen internet verbinding maar we hebben genoeg te doen met het maken van het verslag en de foto's uitzoeken die erbij horen. We willen niet dat jullie je vervelen!!
De eigenaresse van het restaurantje vraagt of we vanavond komen eten, ze krijgt dadelijk verse vis uit het meer en dat belooft veel goeds. Ik ben niet zo'n viseter, maar als ze me belooft dat het filet is, zonder graten, wil ik het wel proberen. Als de vissertjes aankomen met vissen van wel 80 cm en ik vraag wat het voor een soort is, vertelt ze in haar gebrekkig Engels dat het een Byzantijns soort is van wel 100 jaar oud! Dat zegt al wat over dat wat we na 2 uur op het bord krijgen. Het lijkt wel een oude stokvis in 4 moten, of 4 ribjes! Ik heb er geen verstand van, maar Herman den Blijker zou gezegd hebben dat die vis verkracht was! En zo ziet hij er ook uit! Ik heb er na 1 hapje al genoeg van, dus die 4 moten mag Geer van mij hebben. Een beetje griekse salade en wat brood, daar moet ik het vanavond mee doen.

Route: Kastoria-Mikro-Limni-Prespameer
Gereden kilometers: 57