Nog meer meren.
Door: Gerard
Blijf op de hoogte en volg Carry
08 September 2011 | Griekenland, Ágios Panteleḯmon
Donderdag 8 september 2011
Vanmorgen hebben we Mikro Limni achter ons gelaten en rijden we naar dat andere dorpje dat tegen het grote Prespameer ligt aangeplakt. Net achter de smalle landafscheiding tussen beide meren rijden we eerst nog naar het eilandje Aghios Achillios. Op die eilandje liggen diverse oude ruines van kerkjes uit Byzantijnse tijd en natuurlijk ook een cache die we dus ook even meepikken. We kunnen via het vaste land naar dit eilandje toelopen via een ongeveer 500 meter lange pontonbrug. Voor Beau is dit weer een hele opgave. Zijn boot-shuffle komt weer uit de kast en behoedzaam schuifelt hij met trillende poten achter ons aan. Na het eilandbezoek rijden we naar Psarades. Dit ligt aan het Megali Prespa (megali betekent groot) dat trouwens iets lager ligt dan het kleine meer. Via Het kleine meer lekt via de kleine landtong dan ook constant water naar het grote meer.
In Psarades is niet veel te doen. We parkeren het bussie langs het water en hebben zin om te zwemmen, want het is inmiddels weer erg warm Maar langs het meer zijn dikke rietkragen en ook andere waterplanten verhinderen dat je lekker het water in kunt lopen. Dat valt een beetje tegen, we hadden iets anders verwacht. Langs de rotsen loopt verder een smal pad en we besluiten dit pad te volgens om te kijken hoe ver we kunnen komen. Al wandelend over dit rotspad worden de waterplanten steeds minder en lokt het koele water steeds meer. We hebben echter geen zwemspullen meegenomen, maar het is hier zo stil dat we lekker zonder kunnen. Wat we wel missen zijn onze zwemschoentjes. De rotsen en steentjes zijn venijnig scherp en het in en uit het water komen is geen pretje. We komen er ook niet ongeschonden uit. Car heeft een sneetje in haar voet en ik heb er drie in mijn handen en ook eentje in mijn voet. Maar we zijn lekker afgekoeld en het bloeden stopt vanzelf weer. Heerlijk afgekoeld gaan we later in de middag weer op pad en rijden richting oosten. Steevast zetten we bij het passeren van de dorpjes en stadjes mijn palmtop computertje aan en laten hem zoeken naar (onbeveiligde) wifi signalen. Het lukt bijna altijd om op die manier even ons reisverslag online te krijgen. Ook nu weer blijkt het. Dit keer heeft het gemeentehuis van een plaatsje een open wifi, dus dankzij de burgemeester kunnen we onze belevenissen en foto's het net opsturen.
Onderweg nog even vol in de remmen na een noodkreet van Car. Nee geen beer op de weg maar wel een schildpad die traag de overkant van de weg probeert te bereiken. Alarmlichten aan en Carry is al uit de auto gesprongen om het beestje van het asfalt te plukken. En dan komt steevast weer het inmiddels bekende riedeltje. "Oh Geer kijk eens, wat een mooie. En het is een vrouwtje!! Mag ik hem meenemen? Toe nou..." Daarbij wordt dan de meest smekende blik getrokken die vrouwen kennelijk standaard in de genen hebben. "Carry je hebt er al 27!!" "Ja maar dit is vers bloed en het is een vrouwtje?!!!" Ik beantwoord het met mijn inmiddels bekende riedel dat de beestjes hier het meest op hun plaats zijn en ik het vertik er eentje mee te nemen. De smekende/verleidelijke blik verandert dan in een "wat ben je een zak" blik en met zichtbare tegenzin wordt het beestje in de berm gezet. Ook heb ik ondertussen diverse woedende blikken moeten incasseren van automobilisten die absoluut niet snappen waarom die Nederlander midden op de weg met zijn alarmlichten stilstaat.
Inmiddels zijn we neergestreken bij een ander meer: Vegoritida. In het plaatsje Aghios Pantheleimon. Via een steil onverhard pad kunnen we tot op het strand rijden. Morgenvroeg kunnen we dus zo voor een ochtendduik het water in. Maar nu eerst een lekkeren barbecueën en daarna langzaam slaap krijgen terwijl het maanlicht in hat water weerkaatst. Het was weer een heerlijke dag.
Route: Mikro Limni-Psarades-Florina-Aminteo-Agios Panteleimon.
Gereden 144 km.
Vanmorgen hebben we Mikro Limni achter ons gelaten en rijden we naar dat andere dorpje dat tegen het grote Prespameer ligt aangeplakt. Net achter de smalle landafscheiding tussen beide meren rijden we eerst nog naar het eilandje Aghios Achillios. Op die eilandje liggen diverse oude ruines van kerkjes uit Byzantijnse tijd en natuurlijk ook een cache die we dus ook even meepikken. We kunnen via het vaste land naar dit eilandje toelopen via een ongeveer 500 meter lange pontonbrug. Voor Beau is dit weer een hele opgave. Zijn boot-shuffle komt weer uit de kast en behoedzaam schuifelt hij met trillende poten achter ons aan. Na het eilandbezoek rijden we naar Psarades. Dit ligt aan het Megali Prespa (megali betekent groot) dat trouwens iets lager ligt dan het kleine meer. Via Het kleine meer lekt via de kleine landtong dan ook constant water naar het grote meer.
In Psarades is niet veel te doen. We parkeren het bussie langs het water en hebben zin om te zwemmen, want het is inmiddels weer erg warm Maar langs het meer zijn dikke rietkragen en ook andere waterplanten verhinderen dat je lekker het water in kunt lopen. Dat valt een beetje tegen, we hadden iets anders verwacht. Langs de rotsen loopt verder een smal pad en we besluiten dit pad te volgens om te kijken hoe ver we kunnen komen. Al wandelend over dit rotspad worden de waterplanten steeds minder en lokt het koele water steeds meer. We hebben echter geen zwemspullen meegenomen, maar het is hier zo stil dat we lekker zonder kunnen. Wat we wel missen zijn onze zwemschoentjes. De rotsen en steentjes zijn venijnig scherp en het in en uit het water komen is geen pretje. We komen er ook niet ongeschonden uit. Car heeft een sneetje in haar voet en ik heb er drie in mijn handen en ook eentje in mijn voet. Maar we zijn lekker afgekoeld en het bloeden stopt vanzelf weer. Heerlijk afgekoeld gaan we later in de middag weer op pad en rijden richting oosten. Steevast zetten we bij het passeren van de dorpjes en stadjes mijn palmtop computertje aan en laten hem zoeken naar (onbeveiligde) wifi signalen. Het lukt bijna altijd om op die manier even ons reisverslag online te krijgen. Ook nu weer blijkt het. Dit keer heeft het gemeentehuis van een plaatsje een open wifi, dus dankzij de burgemeester kunnen we onze belevenissen en foto's het net opsturen.
Onderweg nog even vol in de remmen na een noodkreet van Car. Nee geen beer op de weg maar wel een schildpad die traag de overkant van de weg probeert te bereiken. Alarmlichten aan en Carry is al uit de auto gesprongen om het beestje van het asfalt te plukken. En dan komt steevast weer het inmiddels bekende riedeltje. "Oh Geer kijk eens, wat een mooie. En het is een vrouwtje!! Mag ik hem meenemen? Toe nou..." Daarbij wordt dan de meest smekende blik getrokken die vrouwen kennelijk standaard in de genen hebben. "Carry je hebt er al 27!!" "Ja maar dit is vers bloed en het is een vrouwtje?!!!" Ik beantwoord het met mijn inmiddels bekende riedel dat de beestjes hier het meest op hun plaats zijn en ik het vertik er eentje mee te nemen. De smekende/verleidelijke blik verandert dan in een "wat ben je een zak" blik en met zichtbare tegenzin wordt het beestje in de berm gezet. Ook heb ik ondertussen diverse woedende blikken moeten incasseren van automobilisten die absoluut niet snappen waarom die Nederlander midden op de weg met zijn alarmlichten stilstaat.
Inmiddels zijn we neergestreken bij een ander meer: Vegoritida. In het plaatsje Aghios Pantheleimon. Via een steil onverhard pad kunnen we tot op het strand rijden. Morgenvroeg kunnen we dus zo voor een ochtendduik het water in. Maar nu eerst een lekkeren barbecueën en daarna langzaam slaap krijgen terwijl het maanlicht in hat water weerkaatst. Het was weer een heerlijke dag.
Route: Mikro Limni-Psarades-Florina-Aminteo-Agios Panteleimon.
Gereden 144 km.
-
09 September 2011 - 09:58
Susan:
die vogel....is dat niet gewoon een ooievaar?
Car ik heb me rotgelachen met die smekende blik en ook met de foto erna.
Gerard mijn complimenten dat je hier weerstand aan kon bieden.
doei -
09 September 2011 - 10:10
Susan:
die vogel is een grote zilverreiger, heb het even opgezocht. -
09 September 2011 - 11:01
Stephanie:
Wat een geweldige reis maken jullie! Heerlijk om te lezen en helemááál niet jaloersmakend hoor! Pff...;) Zoals jullie reizen, dat vind ik nou echt vakantie. Geniet ervan!
En wat leuk voor Beau. Met Buddy gaat het prima. Ik laat hem hele stukken loslopen op de hei, zijn conditie gaat elke dag een beetje vooruit. Hij smult van het eten en is dolblij met aandacht. Hij is al helemaal geintegreerd in de buurt, iedereen is dol op hem. So far so good!
Morgen krijgen we hier eindelijk ook weer precies één zomerdag (28 graden), ook heel erg welkom na een week regen.
Groetjes, Stephanie -
12 September 2011 - 19:56
Frans Van Tilborg:
Hoi Carry en Gerard,
Geweldig mooie reis maken jullie op die manier. Wij zijn ook al vaak in Griekenland geweest, maar altijd gedropt vanuit het vliegtuig. Mooie plaatjes, beesten en natuur. Veel plezier en geniet ervan. By the way, wij vertrekken donderdagnacht voor een weekje Portugal, Algarve. Lekker spatzieren aan de kust.
Groetjes Frans en Anne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
