Wéér geen rust en stranddag!

Woensdag 29 september 2010

Route: Nikopoli-Parga-Sarakiniko beach

Wakker worden op het strand van Nikopoli, een klein hoopvol zonnetje doet ons nu echt verlangen naar een stranddag.
Helaas, hij zet weer niet door, en als Gerard goed heeft gekeken naar de weersvoorspelling, dan wordt deze dag nog erger als gisteren. Maar gelukkig voor ons blijft het droog en we besluiten dan maar om naar Parga te rijden, 40 km. noordelijker en steeds dichter bij het eindpunt Igoumenitsa waar we morgenavond om 11 uur op de boot moeten zijn.
Parga is de belangrijkste vakantieplaats van Epirus. Het Venetiaanse fort dat de westkant van de haven domineert, werd eind 16de eeuw gebouwd.
Maar dat telt voor mij allemaal niet, want WAT een winkeltjes, kleine steegjes en leuke restaurantjes! De baai met de haven is prachtig, echt een droomlocatie om foto's te maken, dus dat doen we dan ook weer volop. Ondertussen laat de zon zich ook weer zien en wordt het zelfs wat warmer.
We slenteren wat langs de winkeltjes en lopen dan naar boven naar het fort waar een cache moet liggen. Het uitzicht over het dorp met zijn vele kleurrijke huisjes, de baaien, de bootjes, is geweldig mooi.
Na een hele klauterpartij, natuurlijk ook weer eens de verkeerde kant uit, vinden we de cache. Beau doet ondertussen ook weer eens mee maar lang kan hij de aandacht er niet bij houden. Hij vindt het te warm en slentert wat over de kasteelmuren, ik houd af en toe mijn hart vast als ik zie hoe hij zich over die smalle randjes beweegt. Maar het lijkt wel of hij het leuk vindt om ons zo de stuipen op het lijf te jagen!
Het zonnetje breekt nu goed door, ik denk dat Gerard naar de voorspellingen in een ander land heeft gekeken!
Op zoek naar een strandje en mooie baai waar we de nacht kunnen doorbrengen komen we langs nog een kasteel waar een cache moet liggen. Ik houd het voor gezien en blijf lekker in de zon bij het busje zitten.
Ik heb weer wat gemist, zegt Gerard, als hij terugkomt. Ik geloof het wel maar bekijk toch aandachtig de foto's.
En nu moeten we dan toch echt op zoek naar dat strandje voor de nacht.
Dat vinden we dan ook als we richting Igoumenitsa rijden.
Omdat we ondertussen vrij ver van de kust over de hoofdweg rijden, moeten we 5 km. door smalle bergweggetjes weer richting kust en komen dan in een heel kleine baai op Sarakiniko beach terecht waar we weer op het strand kunnen parkeren. We nemen nog snel een , dit maal erg frisse duik en gaan dan in de enige taverne die aan het strand ligt iets eten.
Wij zijn vanavond de enige bezoekers en om dan toch zo'n ding open te houden en zo'n heerlijk eten op tafel te zetten is een groot compliment waard! We bestellen allemaal kleine gerechtjes en met de ouzo, de halve liter wijn en de drank voor mij zijn we net 30 euro kwijt! Kom daar maar eens om in Nederland! Bij een prachtige zonsondergang halen we allemaal herinneringen op over wat we de afgelopen weken gezien en gedaan hebben. En wat is dat een boel!! Straks, als we thuis de foto's zien gaan we dat denk ik pas echt beseffen, nu genieten we nog even van de laatste avond in Griekenland.

Gereden kilometers: 60