Een (ge)doe-dag en straathondenstreken
Door: Gerard (en Beau)
Blijf op de hoogte en volg Carry
28 September 2010 | Griekenland, Nikópolis
28 sept 2010
Route: Ammoudia - Zallongo - Prevesa - Nikopoli
Wij mannen, vinden dit dus een prima plek. Alles in de buurt wat wij belangrijk vinden. Voor Beau is de eerste kennismaking met de straathonden gisterenavond goed verlopen. Vanmorgen was de meute weer in de omgeving en als Beau stoer naar buiten loopt komt het hele stel weer opdraven. Eerst wat schuchter elkaar aftasten, of in dit geval is "afruiken" beter op zijn plaats, maar dan lijkt zijn plaats binnen de groep geaccepteerd. Hij geniet zichtbaar van twee teefjes met enorme t*****, maar weet vervolgens niet meer wat je er verder ook nog mee zou kunnen. (bedankt baasje @#$$%) Maar er zijn ook andere leuke spelletjes. Om de haverklap begint er een binnen de groep luid te blaffen en stuift er dan vandoor. Kennelijk het aanvalsteken, want blindelings rent de rest van de groep dan ook die kant op. Beau doet dapper mee en binnen no time zijn we hem uit het oog verloren en draaft hij ergens door het park of door de dorpsstraatjes. Na een minuut of vijf komt hij echter weer aangesjokt met die andere sukkels op zijn hielen, waarna het hele stel lui in het zand gaat liggen en even moet bijkomen van de "jacht". Als Beau even later ook de aanval inluidt volgt de rest van het stel ook hem blindelings. Volgens mij ben je dan ingeburgerd!.
Er is nog een bezigheid. Als groep ga je bedelen bij de rest van de campers en de vissers. OF je krijgt wat lekkers toegeworpen OF je wordt weggejaagd. Ook leuk. Beau durft als hij weggejaagd wordt zelfs nog een vervaarlijk geblaf te laten horen wat hem nog meer respect van de groep oplevert, want dat zijn nog grotere schijterds dan hij is. Wel merkt hij dat als hij reageert op de commando's van zijn baasje dit niet zo goed valt binnen de groep. Ook daar past hij zich snel in aan en als wij hem nu proberen (tot de orde) te roepen, krijgen we nog hoogstens een minzame blik toegeworpen. Zoals ik zei, wij mannen vinden dit een prima plek.
Maar vrouwen denken anders, die maken zich al druk voor de avond dat er niks meer te koken valt. Moet dat dan als er pizaboer in de buurt is en als de minimarket ook bier verkoopt?? Maar ook omdat het bewolkt is en er dus niet gezond kan worden wil Car toch weer gaan rijden. (Daar gaat onze voorgenomen, rust/luier/hangdag) Ergens in de buurt van Prevesa moet een Lidle liggen en ze wil de proviandkast weer eens aanvullen. De GPS geeft aan dat op de route ook caches liggen dus kunnen we van de nood een deugd maken. Na een korte steile rit de bergen (weer) in, bereiken we Ancient Cassope. Dit is ook weer een archeologische plek waarvan er zoveel in Griekenland zijn en die ontdekt werd in de 4e eeuw. Voor de geïnteresseerde lezers die meer informatie willen kijk maar eens op http://en.wikipedia.org/wiki/Cassope.
Bij ingang worden we aangesproken door een stel Nederlanders die met een zelfbouw minibuscampertje een Hyundai H300 rondtrekken. Het stel blijkt al een eind in de tachtig (!!) te zijn en doen dit nog trouw elk jaar in vóór- en najaar waarbij het bezoeken van archeologische plekken hun voornaamste doel is. Bij een blik in hun busje zien we twee opklapbedjes van houten platen en een dun matrasje. Koken moet buiten onder de achterklep. Gaat prima met mooi weer, maar de laatste dagen hebben dit stel, dat net gearriveerd is in Griekenland, al wat flinke regenbuien gehad dus als de vrouw een beetje pruilt dat zelfs haar ondergoed nat was, grapt de man met een schalkse blik erover heen dat dat toch geen onderwerp is voor een net gesprek. De guitige blik in hun ogen verraadt dat ze nog steeds volop genieten. We praten nog een tijdje over ons camperverleden (toen de kinderen nog meegingen) en over de mooie plekken die er zoveel zijn en nadat ik een foto heb genomen van dit stoere stel nemen we afscheid en gaan we elk onze weg. Wij beklimmen na het vinden van de cache (jaja Katinka ik vindt ze nog steeds hoor ;)) nog even 410 treden in de rotsen om het monument van Zalongo te bezoeken. Het is 45 meter lang en 15 meter hoog en gebouwd met 4300 stenen.
Helaas staat het in de steigers voor een renovatie maar de klimtocht wordt ook beloond met een fantastisch uitzicht over de omgeving en een blik op de Ambracian gulf en de Ionische zee.
Inmiddels is het tijd geworden om toch eens op zoek te gaan naar die Lidle. Als we die eindelijk gevonden hebben blijkt die nagenoeg leeg....... Heeft dit soms te maken met de aktie van de vrachtwagenchauffeurs.? In de buurt is echter ook nog een andere (franse) supermarkt Carrefour en daar ligt wel genoeg in de schappen zodat we de koel- en voorraadkast weer kunnen vullen voor (helaas) de laatste week. Als we een plekje opzoeken voor de avond/nacht begint het jammer genoeg weer te regenen. Geen strandweer dus. Na een lekkere maaltijd duiken we achter een boek en de TV. Het voordeel van regen is dat het zo lekker op het dak klinkt en je er heerlijk op in slaap valt. Dat doen we dan ook in de hoop dat morgen weer de zon schijnt en we toch nog een stranddag hebben.
Gereden: 99 km
Route: Ammoudia - Zallongo - Prevesa - Nikopoli
Wij mannen, vinden dit dus een prima plek. Alles in de buurt wat wij belangrijk vinden. Voor Beau is de eerste kennismaking met de straathonden gisterenavond goed verlopen. Vanmorgen was de meute weer in de omgeving en als Beau stoer naar buiten loopt komt het hele stel weer opdraven. Eerst wat schuchter elkaar aftasten, of in dit geval is "afruiken" beter op zijn plaats, maar dan lijkt zijn plaats binnen de groep geaccepteerd. Hij geniet zichtbaar van twee teefjes met enorme t*****, maar weet vervolgens niet meer wat je er verder ook nog mee zou kunnen. (bedankt baasje @#$$%) Maar er zijn ook andere leuke spelletjes. Om de haverklap begint er een binnen de groep luid te blaffen en stuift er dan vandoor. Kennelijk het aanvalsteken, want blindelings rent de rest van de groep dan ook die kant op. Beau doet dapper mee en binnen no time zijn we hem uit het oog verloren en draaft hij ergens door het park of door de dorpsstraatjes. Na een minuut of vijf komt hij echter weer aangesjokt met die andere sukkels op zijn hielen, waarna het hele stel lui in het zand gaat liggen en even moet bijkomen van de "jacht". Als Beau even later ook de aanval inluidt volgt de rest van het stel ook hem blindelings. Volgens mij ben je dan ingeburgerd!.
Er is nog een bezigheid. Als groep ga je bedelen bij de rest van de campers en de vissers. OF je krijgt wat lekkers toegeworpen OF je wordt weggejaagd. Ook leuk. Beau durft als hij weggejaagd wordt zelfs nog een vervaarlijk geblaf te laten horen wat hem nog meer respect van de groep oplevert, want dat zijn nog grotere schijterds dan hij is. Wel merkt hij dat als hij reageert op de commando's van zijn baasje dit niet zo goed valt binnen de groep. Ook daar past hij zich snel in aan en als wij hem nu proberen (tot de orde) te roepen, krijgen we nog hoogstens een minzame blik toegeworpen. Zoals ik zei, wij mannen vinden dit een prima plek.
Maar vrouwen denken anders, die maken zich al druk voor de avond dat er niks meer te koken valt. Moet dat dan als er pizaboer in de buurt is en als de minimarket ook bier verkoopt?? Maar ook omdat het bewolkt is en er dus niet gezond kan worden wil Car toch weer gaan rijden. (Daar gaat onze voorgenomen, rust/luier/hangdag) Ergens in de buurt van Prevesa moet een Lidle liggen en ze wil de proviandkast weer eens aanvullen. De GPS geeft aan dat op de route ook caches liggen dus kunnen we van de nood een deugd maken. Na een korte steile rit de bergen (weer) in, bereiken we Ancient Cassope. Dit is ook weer een archeologische plek waarvan er zoveel in Griekenland zijn en die ontdekt werd in de 4e eeuw. Voor de geïnteresseerde lezers die meer informatie willen kijk maar eens op http://en.wikipedia.org/wiki/Cassope.
Bij ingang worden we aangesproken door een stel Nederlanders die met een zelfbouw minibuscampertje een Hyundai H300 rondtrekken. Het stel blijkt al een eind in de tachtig (!!) te zijn en doen dit nog trouw elk jaar in vóór- en najaar waarbij het bezoeken van archeologische plekken hun voornaamste doel is. Bij een blik in hun busje zien we twee opklapbedjes van houten platen en een dun matrasje. Koken moet buiten onder de achterklep. Gaat prima met mooi weer, maar de laatste dagen hebben dit stel, dat net gearriveerd is in Griekenland, al wat flinke regenbuien gehad dus als de vrouw een beetje pruilt dat zelfs haar ondergoed nat was, grapt de man met een schalkse blik erover heen dat dat toch geen onderwerp is voor een net gesprek. De guitige blik in hun ogen verraadt dat ze nog steeds volop genieten. We praten nog een tijdje over ons camperverleden (toen de kinderen nog meegingen) en over de mooie plekken die er zoveel zijn en nadat ik een foto heb genomen van dit stoere stel nemen we afscheid en gaan we elk onze weg. Wij beklimmen na het vinden van de cache (jaja Katinka ik vindt ze nog steeds hoor ;)) nog even 410 treden in de rotsen om het monument van Zalongo te bezoeken. Het is 45 meter lang en 15 meter hoog en gebouwd met 4300 stenen.
Helaas staat het in de steigers voor een renovatie maar de klimtocht wordt ook beloond met een fantastisch uitzicht over de omgeving en een blik op de Ambracian gulf en de Ionische zee.
Inmiddels is het tijd geworden om toch eens op zoek te gaan naar die Lidle. Als we die eindelijk gevonden hebben blijkt die nagenoeg leeg....... Heeft dit soms te maken met de aktie van de vrachtwagenchauffeurs.? In de buurt is echter ook nog een andere (franse) supermarkt Carrefour en daar ligt wel genoeg in de schappen zodat we de koel- en voorraadkast weer kunnen vullen voor (helaas) de laatste week. Als we een plekje opzoeken voor de avond/nacht begint het jammer genoeg weer te regenen. Geen strandweer dus. Na een lekkere maaltijd duiken we achter een boek en de TV. Het voordeel van regen is dat het zo lekker op het dak klinkt en je er heerlijk op in slaap valt. Dat doen we dan ook in de hoop dat morgen weer de zon schijnt en we toch nog een stranddag hebben.
Gereden: 99 km
-
29 September 2010 - 09:55
Joyce:
Hallo Carry en Gerard,
Ik ben ook net terug van vakantie en heb jullie verhalen van 2 weken in één keer moeten lezen.
Heeeel leuke verhalen, hoor!!.Ik geniet gewoon met jullie mee.
Ik wens jullie een veilige thuisrit en tot gauw.
Groetjes van Joyce -
29 September 2010 - 10:56
Jess:
Hai jullie drietjes,
Jammer dat jullie weer richting het thuisfront komen. Jullie hebben zeer zeker genoten van al die pracht in Griekenland, wij natuurlijk ook van al die verslagen en fantastische foto's! Wie weet volgend jaar wéér? Goeie thuisreis en welkom in ons klein maar toch ohh zo mooi Nederland en zeker in ons "Groen" Landgraaf. Blijf nog maar genieten al is het van een mooie thuisreis!!!! Veel groetjes weer van ons allen, Jan - Jess en onze 4 BBBBorders -
29 September 2010 - 15:07
Peter & Linda:
Hey daar!
jaja je hebt werkpaarden en luxepaarden, maar ook voor jullie komt er langzaam een eind aan..
We vinden het ook heel erg leuk dat jullie straks weer thuis zijn! Welkom dus!! Maar nu nog lekker even genieten, en alvast nieuwe plannen maken voor de volgende vakantie (ook altijd heel erg leuk)
groetjes! -
29 September 2010 - 15:40
GereedschapslozeZoon:
Jij hebt de accuschroever zeker nog ? -
29 September 2010 - 16:17
Susan:
hoi car Gerard en Beau.
Tja het zit er bijna op.......heb genoten van jullie verhalen en het beeldende leuke verslag van de straatschoffies.
Een goede terugreis en tot gauw, liefs en groetjes en natuurlijk zeer welkom in het Landgraafse.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
