Gone with the wind
Door: Carry
Blijf op de hoogte en volg Carry
06 Januari 2018 | Spanje, Ronda
Zaterdag 6 januari 2018
We waren er dagen geleden al voor gewaarschuwd dat het weer zou gaan omslaan, maar “ Och, het zal wel loslopen”.
Maar vannacht is het toch zo ver: we worden overvallen!! Het busje rammelt aan alle kanten en wij liggen te bibberen in bed: Het stormt en niet zo’n beetje ook. De regen klettert tegen de ramen en op het dak, de wind loeit. En het is koud, de slaapzak die een paar dagen geleden nog te warm was, hebben we naar de ruimte onderin de bus verbannen. Die konden we nu wel goed gebruiken. Geer is er niet gerust op of we morgenvroeg wel weg kunnen komen. We staan op een onverharde plek en het regenwater stroomt vanaf de heuvel onze kant op.
Hij heeft de woorden nog niet uitgesproken of ik sta al naast het bed. Wegwezen hier dus. Het is half vijf in de morgen als we de parkeerplaats bij de Chinese bazaar in het dorp op rijden. Het duurt lang eer we weer in slaap vallen, nog teveel adrenaline in de koppies.
Het blijft de hele nacht en morgen regenen. De Chinese bazaar heeft aan ons een goede klant, je moet toch wat als je verder geen kant uit kunt. Er is letterlijk van alles te krijgen, je kunt het zo gek niet bedenken wat er allemaal in die kleine ruimte verstouwd wordt. Schroeven, melk, kleding, pannen, hondenvoer, wekkers, noem het maar op. Bij het afrekenen leg ik een paar stuivers op de toonbank en het kleine Chineesje geeft er meteen eentje terug: “no espanol” zegt ze. Ik ga meteen in discussie dat euro’s, euro’s zijn, maar ze geeft niet toe. “ no espanol” . Sputterend loop ik naar buiten en als Geer even later naar de stuiver kijkt blijkt het een oude Nederlandse 5 cent te zijn. Die mij natuurlijk ook weer ergens in de handen is geduwd. ( maar ik kom hem nog wel kwijt!)
In de hoop dat het ophoudt met regenen rijden we door de bergen naar Setenil de las Bodegas. Het witte dorp ligt tegen de rotsen aangekleefd en in het lager gelegen centrum heeft het riviertje Guadalporcún een rotswand uitgehold. Op die plek zijn huizen gebouwd die de rots als dak hebben. Deels zijn het echte grotwoningen, donker en klein. De terrasjes in de smalle steegjes liggen er verlaten bij, de kou en de snijdende wind nodigen ook niet echt uit om hier uren te gaan zwerven. Het warme busje lokt ons eerder.
Inmiddels is het gelukkig opgehouden met regenen. Ronda ligt een half uurtje zuidelijker en hoewel Geer een hekel heeft om in een stad te rijden willen we dit toch niet overslaan. We vinden een parkeerplek net buiten het drukke centrum, laten Baloe achter om te waken en mengen ons tussen de Japanners, Chinezen en de vele andere alochtonen. De witte stad Ronda is op een rots gebouwd boven de rivier de Tajo. Op de Puente Nuevo, die het oude Moorse centrum met het nieuwe gedeelte verbindt is het uitzicht op het diepe ravijn overweldigend. Geer ziet beneden een paar campers staan en stelt voor om daar te gaan overnachten.
We lopen nog even door de stad, werpen een blik op de door ons verafschuwde beroemde stierenvechters arena en duiken dan snel een een authentiek Spaans restaurantje binnen. Het is er een heel stuk warmer dan buiten waar de wind steeds snijdender wordt.
En dan moeten we op zoek naar de plek die we vanaf de brug hebben zien liggen. Het is inmiddels al aan het schemeren en de weg die in het begin nog geasfalteerd is gaat al heel snel over in een smalle, bochtige ongeasfalteerde veldweg. We moeten door, er is geen kans om te draaien of te stoppen. Ik hoor Geer zuchten en kreunen dat we nog kilometers verder moeten en bij mij staat, ondanks de kou, het zweet in de handen. Er lijkt geen einde aan te komen maar dan zien we eindelijk toch het plekje dat ons van boven af zo mooi leek. Uitzicht op de nu prachtig verlichte Puente Nuevo. We staan dan weliswaar schots en scheef, zelfs met blokken onder de wielen krijgen we het busje niet recht, maar we staan! Hoe we morgen weg komen zien we dan wel weer!
Route: Ardales- Setenil de las Bodegas- Ronda
Gereden kilometers: 85
Coördinaten slaapplek: N 36.44. 332. W 005.10.211
We waren er dagen geleden al voor gewaarschuwd dat het weer zou gaan omslaan, maar “ Och, het zal wel loslopen”.
Maar vannacht is het toch zo ver: we worden overvallen!! Het busje rammelt aan alle kanten en wij liggen te bibberen in bed: Het stormt en niet zo’n beetje ook. De regen klettert tegen de ramen en op het dak, de wind loeit. En het is koud, de slaapzak die een paar dagen geleden nog te warm was, hebben we naar de ruimte onderin de bus verbannen. Die konden we nu wel goed gebruiken. Geer is er niet gerust op of we morgenvroeg wel weg kunnen komen. We staan op een onverharde plek en het regenwater stroomt vanaf de heuvel onze kant op.
Hij heeft de woorden nog niet uitgesproken of ik sta al naast het bed. Wegwezen hier dus. Het is half vijf in de morgen als we de parkeerplaats bij de Chinese bazaar in het dorp op rijden. Het duurt lang eer we weer in slaap vallen, nog teveel adrenaline in de koppies.
Het blijft de hele nacht en morgen regenen. De Chinese bazaar heeft aan ons een goede klant, je moet toch wat als je verder geen kant uit kunt. Er is letterlijk van alles te krijgen, je kunt het zo gek niet bedenken wat er allemaal in die kleine ruimte verstouwd wordt. Schroeven, melk, kleding, pannen, hondenvoer, wekkers, noem het maar op. Bij het afrekenen leg ik een paar stuivers op de toonbank en het kleine Chineesje geeft er meteen eentje terug: “no espanol” zegt ze. Ik ga meteen in discussie dat euro’s, euro’s zijn, maar ze geeft niet toe. “ no espanol” . Sputterend loop ik naar buiten en als Geer even later naar de stuiver kijkt blijkt het een oude Nederlandse 5 cent te zijn. Die mij natuurlijk ook weer ergens in de handen is geduwd. ( maar ik kom hem nog wel kwijt!)
In de hoop dat het ophoudt met regenen rijden we door de bergen naar Setenil de las Bodegas. Het witte dorp ligt tegen de rotsen aangekleefd en in het lager gelegen centrum heeft het riviertje Guadalporcún een rotswand uitgehold. Op die plek zijn huizen gebouwd die de rots als dak hebben. Deels zijn het echte grotwoningen, donker en klein. De terrasjes in de smalle steegjes liggen er verlaten bij, de kou en de snijdende wind nodigen ook niet echt uit om hier uren te gaan zwerven. Het warme busje lokt ons eerder.
Inmiddels is het gelukkig opgehouden met regenen. Ronda ligt een half uurtje zuidelijker en hoewel Geer een hekel heeft om in een stad te rijden willen we dit toch niet overslaan. We vinden een parkeerplek net buiten het drukke centrum, laten Baloe achter om te waken en mengen ons tussen de Japanners, Chinezen en de vele andere alochtonen. De witte stad Ronda is op een rots gebouwd boven de rivier de Tajo. Op de Puente Nuevo, die het oude Moorse centrum met het nieuwe gedeelte verbindt is het uitzicht op het diepe ravijn overweldigend. Geer ziet beneden een paar campers staan en stelt voor om daar te gaan overnachten.
We lopen nog even door de stad, werpen een blik op de door ons verafschuwde beroemde stierenvechters arena en duiken dan snel een een authentiek Spaans restaurantje binnen. Het is er een heel stuk warmer dan buiten waar de wind steeds snijdender wordt.
En dan moeten we op zoek naar de plek die we vanaf de brug hebben zien liggen. Het is inmiddels al aan het schemeren en de weg die in het begin nog geasfalteerd is gaat al heel snel over in een smalle, bochtige ongeasfalteerde veldweg. We moeten door, er is geen kans om te draaien of te stoppen. Ik hoor Geer zuchten en kreunen dat we nog kilometers verder moeten en bij mij staat, ondanks de kou, het zweet in de handen. Er lijkt geen einde aan te komen maar dan zien we eindelijk toch het plekje dat ons van boven af zo mooi leek. Uitzicht op de nu prachtig verlichte Puente Nuevo. We staan dan weliswaar schots en scheef, zelfs met blokken onder de wielen krijgen we het busje niet recht, maar we staan! Hoe we morgen weg komen zien we dan wel weer!
Route: Ardales- Setenil de las Bodegas- Ronda
Gereden kilometers: 85
Coördinaten slaapplek: N 36.44. 332. W 005.10.211
-
07 Januari 2018 - 09:23
Tamara:
Nou, de Adria heeft meteen zijn vuurdoop gehad, alles droog gehouden? Hopen dat het vanaf nu mooi weer blijft enne...stuur eens wat zon deze kant op ;)
-
07 Januari 2018 - 12:31
Yvonne Sormani-Simons:
Storm, storm, storm! Dan hebben jullie het weer dat wij deze week hier hadden. Hier heeft het ook gestormd. Niet normaal 'snachts! Echt januariweer.
Wat een mooie uitzichten. Ja zo te zien was het een flinke afdaling met de camper. Kan me voorstellen dat het zweet je uitbrak Carry.
Stierenvechten dat moest verboden worden. Ooit ben ik er een keer heen geweest, meer dan 30 jaar geleden. Toen nog jong, leek ons dat avontuurlijk. Ik was wel onder de indruk, maar zoveel jaartjes ouder, bedenk ik me dat het heel veel dierenleed is en ik ben er nooit meer naar toe gegaan en zou dit ook niet meer doen. BAH BAH het zou verboden moeten worden!! Maar zolang mensen er naar toegaan blijft dit voortbestaan. Ik voel me er nu nog schuldig om. Het hoort bij hun cultuur, afschaffen dat gebeuren!! -
07 Januari 2018 - 16:02
Loek Kessels:
Ronda staat bekend om de grotwoningen! Er zijn schitterende bij. Maar maak maar gauw dat je weg komt, want het kan in die steek tekeer gaan! Xxxxx -
07 Januari 2018 - 21:04
Jeanny En Kees:
Ook deze gebeurtenis is inherent aan de aard van "vakantie" vieren. Het geeft toch een goed gevoel dat alles waterdicht is en de Adria jullie brengt waar je wilt wezen. Verder is het een mooi gebied met alleen een beetje slecht weer. Dat veranderd snel genoeg. Groet.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
