We vonden het alledrie leuk!

Ons Noord-Duitse uitstapje zit erop. “Vond jij het wel leuk”, kreeg ik als opmerking van een goede vriendin die onze blogs meeleest. Kennelijk heeft mijn geknotter ('mopperen', voor de niet Limburgers) over het weer en “de toeristen” toch een rood draadje door het verhaal geweven. Maar tot slot kan ik volmondig beamen dat ook ik genoten heb van dit uitstapje.
Zet mij achter het stuur van mijn busje, laat me rijden en mijn genieten begint. Het uiteindelijke doel is niet de hoofdzaak, als we dat al hebben. Het reizen, rondtrekken, ontdekken van mooie, minder mooie en soms bizarre oorden horen daarbij. Andere mensen, gewoonten en leefomstandigheden kunnen me boeien. Zelfs een lelijk oud chagrijnig viswijf heeft zijn charme.
Tenslotte kunnen jarenlange grauwe DDR jaren je leven behoorlijk tekenen en snap ik wel dat mijn uiterst innemende glimlach en top-bestelling van één broodje vis haar leven niet op slag veranderde.

Dus kan ik met name Rügen aanbevelen als reisbestemming? Zekers! Maar kies dan toch voor een tijdstip iets verder in het jaar. De beroemde ‘Alleenstrasse’ (http://www.alleenstrasse.com/ ) heeft zoveel meer charme in de zomer als de bomen vol in het blad zitten. Je waant je dan in een groene tunnel hebben we op foto’s gezien. Genoeg mooie stranden ook en voor windsurfers, zeilers en andere watersportliefhebbers is er meer dan genoeg gelegenheid. Ook wij hebben in het achterhoofd het plannetje om nog eens terug te gaan, waarna we mogelijk ook nog doorschieten naar Polen of verder naar het noorden Scandinavië in. Ik ben wat dat betreft overal voor te porren.

“En hoe deed Baloe het” was een volgende vraag? Prima!! Hij had al wat korte uitstapjes met ons gemaakt en toen ging het ook goed, maar nu hij de puberteit ingaat kan dat zomaar veranderen natuurlijk. Ouders met kinderen kunnen dat beamen. Maar we hebben niet kunnen ontdekken dat hij het nu “allemaal maar stom vindt” en zich verveelt. Hij voelt zich thuis en begint al als een echte grote vent te waken. We kunnen hem al korte periodes alleen laten en bij terugkomst is mijn dashboard, stuur en andere zaken niet tot op het metaal afgeknaagd.
Niks vernield dus? Nou ja, bijna niks. We waren nog geen kilometer van huis toen de navigatie uitviel. Meneer had zijn tanden in de kabel gezet. Gelukkig had ik nog een reservekabel. Verder heeft hij de neiging om altijd wel iets van ons stiekem zijn mand in te trekken. De laatste nacht was dat mijn linker schoen en die hij door heel de hak weg te vreten heeft omgetoverd in een slipper.

Maar als het daarbij blijft zijn we dik tevreden. Dus ‘B’loetje’ mag het volgende reisje weer gewoon mee.
Bij leven en welzijn gaan we over ruim 4 weken nog eens Schotland verkennen.
Voor alle meelezers, en vooral de reageerders op onze stukjes, leuk dat jullie er weer bij waren. Tot de volgende reis en dan weer met foto’s!