Regen en tussen de buien door regen.

12 april 2014.


We ontwaken onder aan de voet van de vuurtoren van Bulk in Schilksee. Niet zo vreemd natuurlijk want daar zijn we gisterenavond ook onder zeil gegaan. We zijn dus niet afgedreven al was dat niet zo vreemd geweest met de harde en koude wind. De vuurtoren is eigenlijk een soort havenlicht want hij knippert groen licht. We staan namelijk op de noordwestelijke punt van de fjord van Kiel. Ja, een fjord volgens ons reisgidsje. Nooit geweten dat Duitsland die ook had. Vanaf hier zien we regelmatig de ferries naar Göteborg, Oslo en Klaipèda uit- en binnenvaren. Als het een beetje weer was geweest waren hier zeker ook diverse jachten te zien geweest maar die zien we nu alleen afgemeerd liggen in de haven van Kiel. Niemand waagt zich met dit weer om het ruime sop te kiezen. En gelijk hebben ze. Aan land is het al afzien en weggedoken in warme windjacks proberen we nog wat van het stadje te genieten. Regelmatig gaat de druilerige regen over in heuse buien en dan is het een kunst om de paraplu in de juiste richting te draaien om de meeste nattigheid tegen te houden. Maar we overleven het. De paraplu ook.

We bezoeken nog even het Olympia Centrum. Hier werden in 1972 de olympische zeilwedstrijden gehouden. Typische jaren 70 gebouwen met veel grijs beton. Ook hier heel veel boten maar ook deze liggen braaf aan de kade en verder nagenoeg geen bedrijvigheid.

De weersvooruitzichten voorspellen de hele dag nattigheid, dus we besluiten er een reisdag van te maken. En dan komt voor mij de verrassing van deze vakantie.
Ik ging er van uit dat het eilandje dat we gingen bezoeken Fehrmarn was dat ongeveer 50 km oostelijk van Kiel ligt. Maar Car tikt op de Garmin "Rügen" in en dan staat ineens ruim 350 km voor de spreekwoordelijke boeg. Ik kijk haar ongelooflijk aan. Zó ver? Dan volgt een gezellige woordenwisseling over 'dat ze dat altijd gezegd heeft en ik weer eens niet goed opgelet heb en dat ik nooit goed op de kaart kijk en dat ik altijd......'
Ok, ok, ze heeft hier wel een punt. Sinds ik haar als reisleidster heb laat ik dit soort planningen grotendeels aan haar over. Dus niet zeuren dat: "ik de planning dan anders had gedaan als is dat had geweten."
We gaan rijden en stoppen in nog wat gezellige stadjes zoals Plön, dat tussen 8 meren ligt, en Travemünde. Zonder meer heel leuk om door te wandelen maar niet met regen en harde wind. Het is niet anders.
Met het pontje steken we een stukje plas over dat ons een omweg over Lübeck scheelt en dan met de harde wind in de rug richting Rügen. En dat is dan het enige voordeel van het weer vandaag. Het dieselverbruik daalt namelijk behoorlijk op deze rit.
We belanden op een sinister eilandje vlak voor Rügen. Heel veel leegstaande oude gebouwen waar vroeger de Marine van de voormalige DDR een opleidingscentrum had. Maar hier liggen wat caches en we struinen tussen en in de gebouwen voordat we ons terugtrekken in onze eigen kleine vesting in een verder aardedonkere omgeving. Baloe vindt het ook spannend hier wat hij laat regelmatig een donker gegrom horen dat overgaat in de vervaarlijk geblaf. De enige die we echter zien vluchten is een vos. Maar we prijzen hem toch voor zijn moed. Zou deze dan toch een echte "Wart" worden?