Expeditie Caretta Caretta
Door: Carry
Blijf op de hoogte en volg Carry
26 Juni 2016 | Griekenland, Kalón Nerón
De storm die gisteren de hele dag over dit deel van de kust raasde is pas vannacht om een uur of 4 gaan liggen. Tot die tijd heeft het geonweerd, geregend en zo hard gewaaid dat het busje er van schudde. Beau heeft vannacht voor de eerste keer in weken weer binnen geslapen, terwijl zijn soortgenootjes bedelend rond het busje liepen om uiteindelijk maar een andere schuilplaats op te zoeken.
Ik heb net het theewater opgezet als om half 8 een auto langs komt rijden van de stichting Archelon, met daarin drie meiden die de nesten van de zeeschildpadden gaan controleren. Toen we hier gisteren aankwamen zagen we al de tientallen afgebakende nesten. Van voorgaande jaren weten we dat dit strand er om bekend staat dat het de grootste populatie aan schildpaddennesten heeft van de Middellandse Zee. Ik bedenk me geen moment, gris mijn fototoestel mee, roep naar Geer dat ik met die meiden meega en weg ben ik. Geer nog net niet verbouwereerd achterlatend, want hij is wel wat gewend als het om mij en schildpadden gaat.
De 3 Engelse meiden vinden het leuk dat ik meega en vertellen dat er dit jaar al meer dan 800 nesten zijn gevonden. Van de 1000 schildpadjes die uitkomen red er maar 1 het om volwassen te worden. De rest wordt al opgegeten door vogels of honden voordat ze de zee überhaupt bereikt hebben of redden het in de eerste levensjaren in zee al niet. Die ene die het redt om te overleven komt , indien van het vrouwelijk geslacht, ook weer naar ditzelfde strand terug om haar eieren te leggen. Op nog geen 100 meter van het busje vinden we het eerste spoor dat zo'n twintig meter vanuit de zee het strand op loopt, vlak naast een aantal strandstoelen en parasols van een taverne eigenaar. Jammer genoeg zijn er geen eieren gelegd, vermoedelijk ook vanwege de storm die vannacht heeft geraasd is de schildpad weer de zee in gevlucht. Zo vinden we nog vijf andere sporen, maar ook hier helaas weer zonder legsel. Maar bij het volgende strand, zo'n twee kilometer verderop is het wel raak. Het spoor is niet heel erg erg duidelijk en de groep besluit om te gaan graven. En ja, na zo'n twee meter in de omtrek te hebben gewoeld komen op ongeveer 25 centimeter diepte de eerste eieren, zo groot als pingpongballetjes, tevoorschijn. Het gat wordt weer dichtgegooid, er wordt een metalen rooster overheen gelegd en afgezet met bamboostokken. Daarna wordt op een van de stokken de datum en het nummer van het nest geschreven en worden alle gegevens keurig in een klapper genoteerd.
Prachtig werk van deze organisatie die de legsels op deze stranden al 30 jaar probeert te beschermen. Helaas zijn er nog steeds veel tegenwerpingen van de tavernehouders en strandstoelverhuurders. Zij zijn zeker niet blij met de plaats die de legsels innemen, want hoe meer legsels hoe minder ruimte er is voor de badgasten.
Ik neem hartelijk afscheid van de groep en beloof ze dat ik vannacht op pad ga om te kijken of de schildpadden die afgelopen nacht tevergeefs aan land kwamen, wellicht nog eens terug komen.
Als ik om half elf terug bij het busje kom, heeft Geer inmiddels al ontbeten en hoort lachend mijn verhalen aan. We verkassen naar een strand ongeveer 6 kilometer noordelijker waar een cache ligt die heel toepasselijk "Turtle Beach" heet. De cache vinden we snel, nu vannacht nog de schildpadden.
Tegen de avond verhuizen we weer terug naar Kalo Nero. Tenslotte is dit het strand waar het vannacht moet gebeuren. Het busje staat halverwege de twee stranden, dus ik kan alle kanten uit. Een Chinese vrouw die met haar Nederlandse lover in een camper naast ons staat heeft blijkbaar via de Tam Tam te horen gekregen dat ik vannacht op schildpaddenjacht ga en wil graag mee. We spreken af dat ik haar om 4 uur kom "ophalen".
De avond sluiten we af bij "Taverne O Lukas" in het dorp. Dit op aanbevelen van de meiden van het schildpaddenproject die met hun infostand op het terrein van deze taverne staan.
En dan is het bedtijd. De nacht zal maar kort zijn maar hopelijk wel met een gewenst resultaat morgenvroeg!!
Route: Kalo Nero-Aghianakis-KaloNero
Gereden kilometer: 15
-
27 Juni 2016 - 11:34
Jeanny En Kees :
Wederom een interessante belevenis. We kunnen niet wachten tot morgen om het vervolg te lezen. Grt J&K -
27 Juni 2016 - 19:21
Bertine:
Succes vannacht! -
28 Juni 2016 - 21:24
Yvonne Sormani-Simons:
Dit is toch geweldig dat die organisatie dit werk doet. Dit is het helemaal voor Carry die zich voor al die Stoffeltjes inzet. Maar goed, er sneuvelen toch al zoveel van die kleine wiebelbeestjes ! Erg genoeg. Goed bezig Carry!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley