Dierendag met veel stress

Als we afscheid hebben genomen van Bernd, Martin, Meite, en Kirsten komt ook plotseling Nikos op zijn brommertje langs tuffen. En ook hier een allerhartelijkst weerzien incluis het gekust worden door een stoppelige oude zeebonk die ons nog uitnodigt om samen morgenvroeg om 9 uur koffie te drinken bij het havenkantoortje. De nacht is ietwat rumoerig. Een groepje rondtrekkende zigeuners vindt ons plekje ook gezellig en komen rondom ons staan en zijn nou niet bepaald van het rustige soort. Maar ook om half twee gaan die dan onder zeil. Een paar van hen slapen in de oude busjes, maar enkele leggen hun matrasjes op de parkeerplaats en slapen buiten.

Wij vertrekken vroeg vanmorgen richting de Pinios delta. Het volk om ons heen is nog in diepe rust en als tegenprestatie ben ik vanmorgen ook wat extra rumoerig. ;)
Als we na een halfuurtje rijden de Pinios inrijden is meteen te zien waarom dit een walhalla is voor Grieks landschildpadden. Omdat het nog vroeg is komen ze uit hun schuilplaatsen onder de doornstruiken om zicht op te warmen in de vroege ochtendzon. Genieten dus voor Car, maar ook Beau is razend enthousiast. Zoals altijd rent hij als een waanzinnige in het rond en ontdekt zo de ene na de andere schildpad. Ons brengt hij dan op de hoogte door luid te piepen en janken. Dankzij hem zien we dus een heleboel prachtige exemplaren. Maar het wordt alras warmer en bovendien erg benauwd. We zoeken nog even het strand op om af te koelen. Maar dan slaat het weer om en gaat het regenen. Mooie gelegenheid om te verkassen en op weg te gaan naar onze volgende bestemming het eiland Evvia.
Henk onze navi, heeft ook zijn dag weer eens niet en heeft in zijn route een kilometers lang onverhard stuk opgenomen dat door de regen nog wat extra kuilen en geulen heeft gekregen. Stapvoets hobbelen dan ook de nodige kilometers voorwaarts. Als we eindelijk weer asfalt onder de wielen hebben valt het ons op dat Beau het erg moeilijk heeft. Als we stoppen en hem uitlaten, hééft hij het niet meer. Hij zwalkt een beetje en hijgt met wijd opengesperde bek. Zijn flanken trekt hij extreem samen, staart tussen de poten. Hij weet zich duidelijk geen raad. Het kwijl stroomt letterlijk uit zijn bek en ondanks zijn wijd opengesperde bek en hevig gehijg, lijkt het of hij te weinig lucht krijgt.

Via internet vinden we in het nabijgelegen stadje het adres van een dierenarts. Als we voor de deur staan is die helaas gesloten. Het telefoonnummer geeft ook geen gehoor. Ondertussen is een Griekse man op een brommertje het extreme gedrag van Beau opgevallen en begrijpt dat we hulp zoeken. Hij spreekt geen woord Engels of Duits, maar begint meteen te bellen met een andere dierenarts. Ondertussen is een aardige dame aan komen lopen die gelukkig wel Duits spreekt en samen me de man leggen ze de dierenarts aan de telefoon uit dat er een spoedgeval is. We kunnen meteen komen. Hoewel ze naar haar werk moet loopt ze met ons mee zodat we ons niet verlopen.
Tien minuten later komt de dierenarts aanlopen en dan gaat alles snel. Zijn diagnose, het hart, in combinatie met het warme vochtige weer en de inspanning van vanmorgen met de schildpadden. Beau moet snel tot bedaren komen anders gaat het mis. Hij krijgt een roesje en zeker 10 spuiten om zijn hart te kalmeren. Een infuus wordt aangesloten en ook hier wordt nog het nodige bij gespoten. We zien hem langzaam wegzakken en zijn ademhaling wordt rustiger. Maar de dierenarts is er niet gerust op en neemt contact op met een dierenkliniek met meer behandelmogelijkheden in de plaats Volos. Maar die raden een rit van 65 km onder deze omstandigheden af. Dan maar een nachtje bij de dierenarts hier blijven ter observatie. Hij schrijft ons telefoonnummer op zodat hij ons kan bellen als het onverhoopt toch mis zou gaan. Om 20:00 uur gaan we nog even kijken. Aan zijn ademhaling is te zien dat hij nog leeft, maar voor de rest is hij totaal van de wereld. Op het nabijgelegen strand vinden wij daarna een plek voor weer een onrustige nacht.
- [ ]

PS door de enorm slechte wifi's die we tot nu toe hebben komen de foto's vaak niet of pas na een poosje online.

Leuk dat jullie weer reageren op de verslagen. en voor degene die momenteel ook op reis zijn. een heel fijne vakantie ZONDER stress. ;)