Hond (bijna) in de pot
Door: Carry
Blijf op de hoogte en volg Carry
04 Juni 2015 | Griekenland, Pyrgadikia
Het tafeltje en de stoeltjes worden naar buiten gesleept en om zeven uur zitten we al aan het ontbijt. Bij ons in Nederland is het dan pas zes uur. Normaal sta ik om deze tijd op en rij drie kwartier later naar mijn werk. Nu hoeven we nog even niks en als ik Geer even later zie indommelen zal dat de rest van de dag ook wel zo blijven. Even zwemmen, even zonnen, wat drinken, wat eten en de hele litanie begint weer van voor af aan.
De enige afleiding zijn twee blusvliegtuigen die voor onze neus aan het oefenen zijn.
“Ik zou hier wel aan kunnen wennen”, zegt Geer. “Weet je wat, ik breng jou naar het vliegveld in Thessaloniki en ik blijf zelf nog een paar weken hier. En Beau mag ook wel bij mij blijven”. Maar dat kan ik hem toch niet aandoen:) Wie moet er dan als co(ok)-piloot fungeren?
Ons voornemen om in deze laatste week nog naar het Kerkinimeer in het uiterste noorden te rijden hebben we laten varen. De afstand is te ver en de tijd is wellicht te kort om daar volop al het moois te bekijken. We laten het maar voor een volgende keer.
Om een uur of vier houden we het voor gezien. Op het strand is het inmiddels iets drukker geworden en onze velletjes worden, ondanks de pas aangeschafte parasol, iets te rood.
Volgens de hoteleigenaar in Nea Kallikrateia moeten we beslist naar Pyrgadikia. Het plaatsje ligt tussen de tweede en derde vinger in. Dat komt goed uit want Geer wilde nog wel eens terug naar de derde vinger vanwege de vele mooie camperplekjes die we daar in september hebben gezien.
Pyrgadikia is een klein dorpje dat aan een beschutte baai ligt. In de haven liggen een aantal kleine vissersbootjes die de tavernes van vis moeten voorzien. Het is er niet erg toeristisch, er zijn een paar restaurants, een supermarkt en een coffeeshop. En hoewel ik vandaag had voorgenomen om te koken, komt er zoals wel vaker gebeurt, weer niets van. Ik kan moeilijk mijn erwtjes en worteltjes gaan maken terwijl de tavernes op mijn vingers kijken:) Goede smoes dus.
We hebben de keus waar we kunnen gaan zitten want we zijn de enige toeristen hier. En we hebben bekijks. Van de honden en katten dan die hier in tientallen rondlopen. Er is een witte vlooienbaal die ons op de voet volgt. Hij neemt een voorbeeld aan Beau die netjes aan de riem naast mij loopt en gaat naast Geer lopen. Af en toe een blik werpend op Beau die niet op of omkijkt. De arrogantie in top:)
Als we het restaurant binnenlopen, of buiten net zoals je het noemen wilt, gaat hij mooi naast ons liggen, de mankepoot die we al eerder hebben zien lopen komt ook eens kijken en vleit zich onder onze tafel. De derde en vierde blijven op korte afstand liggen. Die zijn niet zo brutaal. Beau ligt vast aan mijn stoel en haalt een paar keer uit naar een aantal katten die inmiddels ook zijn aangeschoven. Die blazen eens naar hem en blijven rustig zitten. Beau pareert en doet dan alsof hij ze niet meer ziet.
Ondertussen wordt het eten geserveerd door de eigenares, kok, dienster of welke andere taken haar dan nog zijn toebedeeld. Dat de honden en katten bij ons aan tafel aangeschoven zijn lijkt haar niet erg te interesseren. Ze doet een keer een beleefde poging om ze weg te jagen, maar ze schuiven geen meter op. Als Geer zijn sardientjes opgediend krijgt, komt er ook nog eens dikke spin op tafel loeren.
Zo gezellig en met zoveel beesten om ons heen hebben we nog nooit gegeten: Vlooienhond naast ons, manke hond onder de tafel, een half blinde kat aan de andere kant naast ons en een spin op tafel.
Maar het eten is lekker en het toetje dat de waardin ons gratis brengt maakt alles goed.
Het rustige dorpje waar we een paar uur geleden als enige twee toeristen rondliepen, is veranderd in in iets drukker dorpje met tien toeristen. De honden laten zich niet meer zien, en inmiddels heeft Beau, die hier als een koning over zijn busje waakt, ook de paar katten weggejaagd.
Route: Spathies Beach - Nikiti - Pirgidikia
Gereden: 31 km
Coördinaten: N 40 20.165’ E023 43.236
-
05 Juni 2015 - 15:05
Yvonne Sormani-Simons:
Wat een beestenboel !! Daar had ik bij willen zijn en dan Beau doen alsof HIJ de baas is !!
Leuke foto van het busje met knoflook. Daar zal wel een pittig geurtje inhangen. Knoflook---lekker en gezond----maar het kan soms een beetje onaangenaam voor de omgeving zijn.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley