Plannen ? Welke plannen….

We zijn vroeg wakker. Als we door het raampje naar buiten kijken zien we de zon net boven de bergtoppen uitkomen. Een blik verder naar boven en we zien een totaal onbewolkte lucht. Het wordt dus, mooi, zonnig en vermoedelijk ook erg warm. Het ontbijtje gebruiken we nog binnen want de plek waar wij staan wordt nog niet beroerd door de zon en dan is het nog fris.

We staan naast een openbaar watertappunt en we vullen de tank bij.
In het volgende dorp nog even naar de bakker en naar een ‘ik-verkoop-hier-alles-als-je-het tenminste-kunt-vinden’, winkel. Ik heb weer eens een kraanaansluiting op de laatste kraan vergeten mee te nemen en die dingen zijn toch wel verrekte handig. Omdat ik onmogelijk in het Grieks en ook niet met handgebaren duidelijk kan maken wat ik zoek ga ik zelf tussen de metershoge schappen en smalle gangetje op zoek. De baas kijkt me even verstoort aan maar laat me dan mijn gang gaan. In een bakje met tientallen aansluitingen van de meest exotische aard vind ik dan toch mijn “Gardena” koppeling. €2,20 staat op een vervuild plakkertje, maar hij slaat € 1,- aan. Ook goed natuurlijk.

We zetten koers naar de oostkust. Niet meer zo heel ver hier vandaan en de weg ernaartoe is een hoofdroute dus dat kan niet zo lang meer duren. Naast me zit Car echter met twee kaarten op haar schoot en op het mobieltje naar caches te zoeken. “Er liggen hier niet zo heel ver vandaan nog wat caches, waarvan er eentje uit 2007 en is pas 3 keer bezocht,” is haar terloopse opmerking (met bijbedoeling). “ We moeten dan wel weer een stukje de bergen in, maar het ligt in het nationaal park Oiti van het Oros Oiti gebergte.” Het reisgidsje komt erbij en die weet nog te vertellen dat het park vermaard is om zijn rijke vegetatie en waterrijkdom.

Klinkt goed, dus de plannen worden wee eens bij gesteld en we verlaten de hoofdweg om weer via kleine gehuchtjes langzaam naar boven te klimmen. De coördinaten van de cache GC17QQ0 worden ingevoerd en na ongeveer drie kwartier slingeren weet Miep ons te vertellen dat we onze bestemming bereikt hebben. Vlakbij ligt een mooi kapelletje op een bergtop waar we een adembenemend uitzicht hebben op de omgeving. Tegen een van de berghellingen ligt echter een heuse straaljager. Niet neergestort, maar keurig als bezienswaardigheid tentoongesteld. Ernaast ligt een niet afgemaakt betonnen karkas van een bouwsel. Is hier een gepensioneerd piloot van plan geweest zich te vestigen? Geen idee, en geen bordjes die een en ander kunnen verklaren. Als we in het logboekje onze namen als vierde en vijfde vermeld hebben raken we niet uitgekeken op de omgeving. Stoeltjes naar buiten, tafeltje ook… koffie en thee. Ligstoeltjes zijn ook wel lekker en omdat we weer naast een waterkraan staan, maken we van de gelegenheid gebruik om een wasje te doen. Was moet ook drogen, dus dan schenken we een glaasje in, pakken er een goed boek bij en in de schaduw van een grote boom is het heerlijk.

De siësta volgt daarop en we dommelen heerlijk weg. Alle plannen van vanmorgen zijn daarmee voorgoed om zeep geholpen en we geven ons verder over aan een zalig niets doen.

Route: Vitoli - Makrakomi - Ypati.
Gereden 40 km
Coördinaten slaapplek: N38 52.064’ E022 13.287’